Η αρχαία ορχήστρα «φωτίστηκε»

Η ομάδα της ανασκαφής προβαίνει σε αποτύπωση των ευρημάτων, ενώ θα ακολουθήσει μελέτη στερέωσης και αναστήλωσης. Στο ψηλότερο σημείο τ...

Η ομάδα της ανασκαφής προβαίνει σε αποτύπωση των ευρημάτων,
ενώ θα ακολουθήσει μελέτη στερέωσης και αναστήλωσης.

Στο ψηλότερο σημείο του υψώματος όπου απλώνεται η αρχαία πόλη της Θουρίας, μέσα σε έναν ελαιώνα, εκεί όπου η δρ Ξένη Αραπογιάννη έφερε το 2016 στο φως κατάλοιπα του αρχαίου θεάτρου το οποίο αναζητούσε χρόνια, φέτος αποκαλύφθηκε και η ορχήστρα. 


Αποκαλύφθηκαν όλη η περίμετρος, με τον λίθινο αγωγό που τη διατρέχει γύρω γύρω για την απορροή των όμβριων υδάτων, επίσης η πρώτη σειρά των εδωλίων, των καθισμάτων δηλαδή, που σώζονται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, και πίσω τους εμφανίστηκε η δεύτερη σειρά των πλακών, πάνω στις οποίες στηρίζονται τα εδώλια. Στο νότιο τμήμα του κοίλου πρόβαλαν ακόμη πέντε σειρές πλακών με πολλά εδώλια στη θέση τους.

Η ανασκαφέας περιγράφει μία μία τις λεπτομέρειες, συγκινημένη φυσικά για όσα έφερε η φετινή ανασκαφική περίοδος η οποία ξεκίνησε στις 10 Ιουλίου και ολοκληρώθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου. Όσοι φτάνουν στον ελαιώνα με την εντυπωσιακή θέα στην εύφορη πεδιάδα της Μεσσηνίας, γνωστή στην αρχαιότητα ως «Μακαρία» και στο βάθος τον «Θουριάτη» κόλπο, τη θάλασσα του Μεσσηνιακού κόλπου, αντικρίζουν το μνημείο τυλιγμένο. Μέσα σε μια εβδομάδα σκεπάστηκε όλο με γεωύφασμα και από πάνω νάιλον. Όμως κάτω από τον ντυμένο με πλαστικό όγκο, κρύβονται τα καινούργια στοιχεία.

«Το νέο εύρημα ήταν η ορχήστρα του θεάτρου», λέει στην «Κ» η επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων που ανασκάπτει στην περιοχή υπό την αιγίδα της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Μέσα σε δύο μήνες, η κ. Αραπογιάννη με ακόμη δύο βοηθούς αρχαιολόγους, εννέα εργάτες, έναν αρχιτέκτονα και ένα τοπογράφο, που κατά καιρούς βοηθούσε, κατάφερε πολλά. «Αυτή τη στιγμή έχουμε προχωρήσει στην ανασκαφή της περιφέρειας της ορχήστρας και στο κατώτερο τμήμα του κοίλου με τα πεσμένα αρχιτεκτονικά μέλη των κερκίδων. Η διάμετρος της ορχήστρας υπολογίζεται γύρω στα 16,30 μ. και ο χώρος που έχει ανασκαφεί μέσα σε δύο περιόδους είναι 51,25 μ. από βορρά προς νότο και 28,20 μ. από ανατολή προς δύση. Πρόκειται για μεγάλο και σημαντικό μνημείο. Ένα θέατρο βαριάς κατασκευής που δείχνει ότι η πόλη ευημερούσε.

Επίσης δείχνει ότι καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να γίνει αυτό το θέατρο μέρος της δημόσιας ζωής. Είναι κατασκευασμένο από πωρόλιθο όπως και το θέατρο της Επιδαύρου. Αν δεν υπήρχε μεταγενέστερη επέμβαση των Χριστιανών γύρω στον 7ο αι. μ.Χ. οπότε έγινε και η καταστροφή του θεάτρου σε ό,τι ήταν ορατό, θα σώζονταν πολλά». Το θέατρο το χρονολογεί στους ελληνιστικούς χρόνους, στον 3ο αι. π.Χ.

Για την ύπαρξή του υπήρχαν μαρτυρίες περιηγητών από το 1830. Αλλά ήταν δύο λιθόπλινθοι που έκαναν την κ. Αραπογιάννη να πιστεύει ότι εκείνη η θέση έκρυβε κάτι. Ειδικά η γωνία ενός απ’ αυτούς. Όταν έγινε η γεωφυσική έρευνα από τον δρα Λάζαρο Πολυμενάκο, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες της. Βάσει αυτής της εργασίας, του παλιού τοπογραφικού και των επιφανειακών ενδείξεων κατάφερε να εντοπίσει με την ομάδα της το θέατρο. Ο αναλημματικός τοίχος του κοίλου του θεάτρου που φτάνει σε ύψος σχεδόν τα 4 μ. ήταν το πρώτο εύρημα και φέτος η ορχήστρα. Το καλοκαίρι του 2018 «θα πρέπει να ολοκληρωθεί η αφαίρεση της επίχωσης της ορχήστρας και θα αναζητηθεί η σκηνή που πρέπει να είναι μπροστά της. Επίσης, θα αποκαλυφθούν πλήρως η βόρεια και η νότια πάροδος. Φέτος, αποκαλύψαμε τμήμα της νότιας παρόδου αλλά και τμήμα της σκηνοθήκης. Πολύ σημαντικό εύρημα διότι εμφανίστηκαν τρεις σειρές από λίθινες αύλακες όπου κινούνταν οι τροχοί της κινητής σκηνής! Ένα παράλληλο που έχουμε είναι στο θέατρο της αρχαίας Μεσσήνης. Στο θέατρο της Σπάρτης έχουν βρεθεί στοιχεία, αλλά στην περίπτωση της Θουρίας είναι ευδιάκριτα».

Η άλλη ανασκαφή

Υπάρχει όμως και η ανασκαφή της αρχαίας Θουρίας στη θέση «Παναγίτσα» που έχει διακοπεί εξαιτίας κατολίσθησης των βράχων στο ανατολικό πρανές του χώρου. «Πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα σταθεροποίησης των βράχων. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου μάς βοήθησε οικονομικά, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε». Ο χώρος του Ασκληπιείου βέβαια είναι ολοκληρωμένος και μπορεί άνετα να γίνει οργανωμένος. Όσοι θέλουν να τον επισκεφθούν φτάνουν ώς εκεί, έχουν γίνει άλλωστε κάποια έργα ανάδειξης. «Οτι αποκαλύφθηκε ένα μνημείο σε τόσο καλή κατάσταση είναι αφάνταστη χαρά», λέει για το αρχαίο θέατρο, αποφεύγοντας να δεσμευθεί για τη διάρκεια της ανασκαφής. «Τώρα γίνεται λεπτομερής αποτύπωση των αρχαιοτήτων που αποκαλύπτονται και συμπληρώνεται το παζλ. Θα ακολουθήσει μελέτη στερέωσης και αναστήλωσης για την ανάδειξη του χώρου». Η αρχαιολογία έχει τους δικούς της χρόνους και κανείς δεν πρέπει να τους πιέζει. Θέλει όμως και στηρίγματα. Χρηματοδότες από την έναρξη των ανασκαφών είναι το Ιδρυμα Καρέλια, ο Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος, ο δήμος, η Περιφέρεια Πελοποννήσου. Με τη συνεργασία της αρμόδιας Εφορείας, του ΥΠΠΟΑ και τη στήριξη της Αρχαιολογικής Εταιρείας.

Πηγή: Γ. Συκκά, Καθημερινή