Το «λειτουργικό κενό», που είχε αγγίξει τα 10 εκατ. ευρώ, έχει απομειωθεί κατά 90%. Ο κ. Σιαμπάνης είχε αναλάβει το σχέδιο αναδιάρθρωσης ...
 |
| Το «λειτουργικό κενό», που είχε αγγίξει τα 10 εκατ. ευρώ, έχει απομειωθεί κατά 90%. Ο κ. Σιαμπάνης είχε αναλάβει το σχέδιο αναδιάρθρωσης του μουσείου από το 2012. |
Το 2012, σε μια δύσκολη στιγμή του Μουσείου Μπενάκη, ο τέως διευθυντής του Αγγελος Δεληβορριάς βολιδοσκοπούσε έναν μεγάλο δωρητή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Η απάντηση του εν δυνάμει δωρητή εξήρε μεν το έργο του μουσείου, αλλά για να βοηθήσει ζήτησε πέντε διαφορετικές κατηγορίες οικονομικών στοιχείων για τη δωρεά του. «Τότε μπορούσαμε να απαντήσουμε μόνο σε ένα από αυτά», μας λέει σήμερα ο Χάρης Σιαμπάνης, ο οποίος εδώ και λίγα 24ωρα είναι ο πρώτος διευθύνων σύμβουλος του Μουσείου Μπενάκη.
Ο κ. Σιαμπάνης εντάχθηκε στην ομάδα του μουσείου το 2012 στη θέση του οικονομικού διευθυντή και ανέλαβε την εκπόνηση και εφαρμογή ενός ευρέος σχεδίου αναδιάρθρωσης του φορέα, δύσκολου αλλά απαραίτητου, καθώς το Μπενάκη βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο. «Το μουσείο δεν ήταν βιώσιμο και αυτό θα γινόταν ορατό σε επίπεδο μηνών, ούτε καν σε επίπεδο έτους. Είχε αργήσει να γίνει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Ομως από τη στιγμή που το αποφάσισε έδρασε πολύ δυναμικά και έκανε πράγματα που δεν τα έχουν κάνει ούτε επιχειρήσεις στην Ελλάδα», μας λέει ο κ. Σιαμπάνης. Τα συσσωρευμένα χρέη του μουσείου από το 2001 έως το 2012 άγγιξαν τα 10 εκατ. ευρώ, σε μια περίοδο που ο ετήσιος προϋπολογισμός του ήταν περίπου 14 εκατ. ευρώ – από τα οποία το 80% ήταν κόστος μισθοδοσίας. Το σχέδιο αναδιάρθρωσης προέβλεπε μισθολογικές περικοπές, μείωση προσωπικού, μίσθωση των καφέ σε τρίτες εταιρείες, εξορθολογισμό δαπανών, εξασφάλιση χορηγών στις εκθέσεις που παράγονται, ενώ το Μπενάκη άλλαξε ακόμα και πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας. «Το μουσείο πέρασε μια επίπονη περίοδο μεταρρυθμίσεων, χωρίς τις οποίες όμως μπορεί να μην ήταν εδώ σήμερα. Εχει ξεφύγει από τα στενά όρια ενός μουσείου. Εχει και ένα επιχειρησιακό κομμάτι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα παραμελήσει το καλλιτεχνικό του κομμάτι γιατί αυτό είναι το brand του που προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε», σημειώνει.
Σήμερα λοιπόν το Μουσείο Μπενάκη είναι «διαχειρίσιμο» με όρους οικονομικής βιωσιμότητας, καταρτίζει οικονομικές καταστάσεις με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και μάλιστα στα αγγλικά, ενώ ο προϋπολογισμός του ανέρχεται στα 7 εκατ. ευρώ (από τα οποία τα 5 εκατ. είναι η μισθοδοσία), με την κρατική επιχορήγηση στο 1,2 εκατ. ευρώ. Το «λειτουργικό κενό» των προηγούμενων ετών έχει κλείσει σε ποσοστό 90% και ο κ. Σιαμπάνης αισιοδοξεί ότι σε έναν χρόνο θα ολοκληρωθεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης. Μεσοπρόθεσμος στόχος του είναι να επιστρέψουν η κανονικότητα της πενθήμερης εργασίας και τα παλαιά ωράρια των μουσείων. Ωστόσο, επειδή η οικονομική σταθερότητα είναι πάντα το ζητούμενο ο μακροπρόθεσμος στόχος του 36χρονου διευθύνοντος συμβούλου είναι η δημιουργία ενός καταπιστεύματος για το μουσείο στα πρότυπα του εξωτερικού. «Δουλεύουμε σε αυτή την ιδέα πάνω από τρία χρόνια. Με βάση τις λειτουργικές μας ανάγκες χρειαζόμαστε ένα καταπίστευμα 50 εκατ. ευρώ, που μπορεί να γίνει σε βάθος δεκαετίας. Ετσι, αποφασίστηκε ότι ορισμένα ακίνητα του μουσείου θα ρευστοποιηθούν για να δημιουργηθεί το αρχικό κεφάλαιο και έπειτα να απευθυνθούμε στους δωρητές μας», μας λέει ο κ. Σιαμπάνης. Σε αυτό το πλαίσιο, το μουσείο αναγνωρίστηκε ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός στην Αμερική και πλέον μπορεί να δέχεται δωρεές από τις ΗΠΑ με τα φορολογικά οφέλη για τους δωρητές που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.
Κάθε ένα από τα έξι μουσεία που συναποτελούν το Μουσείο Μπενάκη είναι ένα διαφορετικό πρότζεκτ, μας λέει ο κ. Σιαμπάνης, και εξετάζονται τρόποι να διευρυνθεί το κοινό που επισκέπτεται τους χώρους και με πιο εμπορικές προτάσεις σε επίπεδο εκθέσεων. «Το κάθε ένα από τα μουσεία που έχουμε πρέπει να βγάζει τα έξοδά του. Φανταστείτε ότι εκθέτουμε μόνο το 5% των αντικειμένων που έχουμε. Δεν έχει νόημα όλος αυτός ο πλούτος να μένει κλειστός. Εχει νόημα όμως να δουλέψουμε ώστε το κάθε ένα από αυτά (σ.σ.: τα μουσεία) να μη μπαίνει μέσα», τονίζει. Το πέρασμα στη νέα εποχή θα σηματοδοτήσει το Μπενάκη της Πειραιώς, στο οποίο σταδιακά μεταφέρονται τα αρχεία του μουσείου τα οποία θα καταστούν επισκέψιμα στο κοινό, ενώ εξετάζεται και η μεταφορά του τμήματος συντήρησης. «Με αυτόν τον τρόπο απελευθερώνονται άλλα ακίνητα του μουσείου που μπορούμε να αξιοποιήσουμε και δημιουργούμε μια ολιστική εμπειρία επίσκεψης».
Πηγή: Σ. Ιωαννίδης, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια