Πολύ λίγοι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο έτρωγαν κρέας πριν από την άφιξη των Βίκινγκς. Επιπλέον, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι ...
Πολύ λίγοι άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο έτρωγαν κρέας πριν από την άφιξη των Βίκινγκς. Επιπλέον, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι η ελίτ εκείνης της εποχής, κατανάλωνε περισσότερο κρέας από τους απλούς ανθρώπους, σύμφωνα με μια νέα βιοαρχαιολογική μελέτη.
Μια σχετική μελέτη δείχνει ότι μερικές φορές οι αγρότες οργάνωναν χορταστικά γεύματα με κρέας για τους ηγεμόνες τους. Αυτά τα ευρήματα αλλάζουν την αντίληψη της πρόσφατης μεσαιωνικής ιστορίας της Αγγλίας.
Οι ιστορικοί έχουν υποθέσει ότι οι βασιλιάδες και οι ευγενείς έτρωγαν περισσότερο κρέας από τους απλούς ανθρώπους και ότι οι αγρότες αναγκάζονταν να θυσιάζουν την τροφή τους για να υποστηρίξουν τους πλούσιους καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης, σύμφωνα με το Phys.
Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών από το Κέμπριτζ δημοσίευσε στην Αγγλοσαξονική Αγγλία μια μελέτη που δείχνει μια διαφορετική εικόνα, που θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την κοινωνία και το μεσαιωνικό βασίλειο.
Κατάλογος τροφίμων που συντάχθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Ine του Wessex (περίπου 688-726), μέρος του Textus Roffensis. [Credit: Chapter of Rochester Cathedral] |
Κατά την ολοκλήρωση του διδακτορικού του στο Κέιμπριτζ, ο βιοαρχαιολόγος Sam Leggett έκανε μια παρουσίαση που κέντρισε το ενδιαφέρον του ιστορικού Tom Lambert από το Sidney College, Sussex, Αγγλία. Επί του παρόντος, στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ο Δρ Leggett ανέλυσε τις χημικές υπογραφές των διαιτών που καταγράφηκαν στα οστά 2.023 ανθρώπων που είχαν ταφεί στην Αγγλία μεταξύ του 5ου και του 11ου αιώνα.
Στη συνέχεια, ο Leggett συνέκρινε αυτούς τους παράγοντες με στοιχεία κοινωνικής θέσης – που καθορίζονται από τη θέση του σώματος, τα πράγματα με τα οποία θάφτηκαν αυτοί οι άνθρωποι και ο προσανατολισμός του τάφου. Η έρευνα του Leggett δεν βρήκε καμία σχέση μεταξύ της κοινωνικής θέσης και μιας δίαιτας με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες.
Αυτές οι ανακαλύψεις εξέπληξαν τον Tom Lambert επειδή πολλά μεσαιωνικά και ιστορικά κείμενα υποδηλώνουν ότι οι αγγλοσαξονικές ελίτ κατανάλωναν σημαντικές ποσότητες κρέατος. Οι δυο τους άρχισαν να συνεργάζονται για να ξετυλίξουν το μυστήριο.
«Το μέγεθος και οι αναλογίες αυτών των καταλόγων τροφίμων υποδηλώνουν ότι ήταν προμήθειες για περιστασιακούς καλεσμένους και όχι οι συνήθεις προμήθειες τροφίμων των πλουσίων της εποχής. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ένδειξη για την καθημερινή διατροφή των ελίτ, όπως έχουν υποθέσει οι ιστορικοί», λέει ο Lambert.
Αυτά τα συμπόσια ήταν γενναιόδωρες εκδηλώσεις στις οποίες μαγειρεύονταν ολόκληρα βοοειδή σε τεράστιους λάκκους, όπως δείχνουν ορισμένες ανακαλύψεις στην ανατολική Αγγλία. «Οι ιστορικοί γενικά υποθέτουν ότι οι μεσαιωνικές γιορτές ήταν αποκλειστικά για την ελίτ. Αλλά αυτές οι λίστες τροφίμων δείχνουν ότι θα συμμετείχαν έως και 300 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί απλοί άνθρωποι θα είχαν λάβει μέρος εκεί, κάτι που έχει πολλαπλές πολιτικές επιπτώσεις», δηλώνει ο Lambert.
Οι βασιλιάδες εκείνης της περιόδου λάμβαναν μερίδες φαγητού από τους αγρότες, που εκείνη την εποχή ήταν γνωστές στα παλιά αγγλικά ως «feorm». Πιστεύεται ότι αυτή ήταν η κύρια πηγή τροφής για τις βασιλικές αυλές και ότι τα προσωπικά εδάφη των βασιλιάδων έπαιζαν δευτερεύοντα ρόλο στην παροχή τροφής.
Άνδρες που τρώνε σε τραπέζι σε χειρόγραφο των αρχών του 11ου αιώνα μ.Χ. – Βρετανική Βιβλιοθήκη MS Harley 603 fol. 12r |
Όμως ο Lambert μελέτησε τη χρήση του όρου σε διαφορετικά πλαίσια και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αναφερόταν σε ένα μόνο είδος διασκέδασης και όχι σε μια πρωτόγονη μορφή φορολογίας. Αυτό είναι σημαντικό γιατί η διατροφή δεν απαιτεί την άμεση ανάμειξη του βασιλιά ή των αρχόντων. Αυτή η επανεννοιολόγηση μπορεί να έχει πολύ μεγαλύτερες επιπτώσεις για τις μεσαιωνικές σπουδές και την αγγλική πολιτική ιστορία γενικότερα.
Οι σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις «Food and Power in Early Medieval England: a Lack of (Isotopic) Enrichment» και «Food and Power in Early Medieval England: Rethinking Feorm», του Sam Leggett και Tom Lambert, δημοσιεύθηκαν στο νέο τεύχος του Anglo-Saxon England.
Πηγή: Μ. Λαμπρινίδου, ErtNews, Medievalists
Δεν υπάρχουν σχόλια