Μάγια: Οι στάχτες των ηγεμόνων τους γίνονταν μπάλες πελότα

Ένας Μεξικανός με προϊσπανική στολή των Αζτέκων παίζει τη μπάλα κατά τη διάρκεια ενός παραδοσιακού "Juego de Pelota" (στα ισπανικά...

Ένας Μεξικανός με προϊσπανική στολή των Αζτέκων παίζει τη μπάλα κατά τη διάρκεια ενός παραδοσιακού "Juego de Pelota" (στα ισπανικά) στο οικολογικό πάρκο Xcaret στο Xcaret του Μεξικού στις 5 Ιουνίου 2009. Ονομάζεται από τους Μάγια "pok-ta-pok" και για τους Αζτέκους "tlachtli", είναι ένα πρώην ινδοαμερικανικό παιχνίδι μπάλας που η πρακτική του ανάγεται σε περίπου 3.500 χρόνια στο παρελθόν και έχει θεωρηθεί ως πρόγονος του ποδοσφαίρου.

Τα καμένα λείψανα που βρέθηκαν στα ερείπια πόλης των Μάγια οδήγησαν σε μια νέα θεωρία για τις τελετουργίες θανάτου του αρχαίου πολιτισμού της Μεσοαμερικής.

Ορισμένοι ηγεμόνες των Μάγια πιθανότατα αποτεφρώθηκαν και οι στάχτες τους αναμείχθηκαν με καουτσούκ για να φτιάξουν τις μπάλες που χρησιμοποιούνται στο παιχνίδι της πελότα, υποστηρίζει αρχαιολόγος, σύμφωνα με το BBC.

Τα καμένα ανθρώπινα λείψανα που αποκαλύφθηκαν στα ερείπια μιας πόλης των Μάγια οδήγησαν σε μια νέα θεωρία για τις τελετουργίες θανάτου του αρχαίου πολιτισμού της Μεσοαμερικής.

Ο αρχαιολόγος Χουάν Γιαδέουν Aνγκούλο κατέληξε στην θεωρία αυτή αφού βρήκε τεφροδόχους που περιείχαν ανθρώπινη στάχτη, καουτσούκ και ρίζες σε ναό των Μάγια στο Μεξικό.

Η πελότα είναι από τα παλαιότερα ομαδικά αθλήματα και χρονολογείται τουλάχιστον από το 1650 π.Χ.

Ο κ. Γιαδέουν, αρχαιολόγος του Εθνικού Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Μεξικού (INAH), μελετά μια κρύπτη που ανακαλύφθηκε πρόσφατα κάτω από τον ναό του Ήλιου στον αρχαιολογικό χώρο Tονινά στο νότιο Μεξικό.

Μέσα στην υπόγεια κρύπτη και τον προθάλαμο της, οι αρχαιολόγοι βρήκαν 400 τεφροδόχους που περιείχαν το μείγμα ανθρώπινης στάχτης, άνθρακα, καουτσούκ και ρίζες φυτών.

Ο κ. Γιαδέουν πιστεύει ότι η κρύπτη χρησιμοποιήθηκε για την καύση των σωμάτων των νεκρών σε ένα θρησκευτικό τελετουργικό.

Στη συνέχεια, οι στάχτες προστέθηκαν σε άλλο οργανικό υλικό για να γίνουν οι βαριές μπάλες που χρησιμοποιούνται στην πελότα, το ομαδικό παιχνίδι που παιζόταν στη Μεσοαμερική πριν από χιλιάδες χρόνια.

Μεταξύ των ερειπίων που σώζονται μέχρι σήμερα είναι το βυθισμένο γήπεδο όπου οι Μάγια έπαιζαν πελότα.

Σύμφωνα με τον κ. Γιαδέουν, τα πέτρινα γλυπτά σε βασικές τοποθεσίες μέσα στο γήπεδο προσφέρουν ενδείξεις που υποστηρίζουν τη θεωρία του.

Λέει ότι τα πέτρινα γλυπτά υποδηλώνουν ότι τρεις ηγεμόνες, οι οποίοι πέθαναν όλοι μεταξύ 722 μ.Χ. και 776 μ.Χ., μεταφέρθηκαν στη «σπηλιά των νεκρών» για τη «μεταστοιχείωση» τους.

Δακτυλιοειδής κρίκος στο γήπεδο για το παιχνίδι της πελότα, αρχαιολογικός χώρος Uxmal (Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, 1996), Γιουκατάν, Μεξικό. Πολιτισμός των Μάγια.

Ένας λαξευμένος λίθινος δίσκος που βρέθηκε σε διαφορετική τοποθεσία στην Τσιάπας υποδηλώνει το μέγεθος της μπάλας πελότα τον 6ο αιώνα και πώς οι παίκτες την προωθούσαν με τους γοφούς τους.

«Ακριβώς όπως οι Αιγύπτιοι προσπάθησαν να διατηρήσουν [σορούς], γνωρίζουμε ότι κι εδώ μεταμορφώθηκαν με άλλο τρόπο», είπε ο κ. Γιαδέουν στο πρακτορείο Reuters.

Ο αρχαιολόγος πιστεύει ότι οι Μάγια ήθελαν τα σώματα των ηγεμόνων τους να «μετατραπούν σε μια ζωτική δύναμη, κάτι που διέγειρε τους υπηκόους τους» και ως εκ τούτου επεξεργάζονταν τις στάχτες τους στο καουτσούκ που χρησιμοποιείται για την κατασκευή μπάλες για το παιχνίδι.

«Έχουμε αποδείξεις ότι οι στάχτες είχαν ενσωματωθεί σε μπάλες, κατά τη διάρκεια της Κλασικής Περιόδου οι μπάλες ήταν γιγαντιαίες», εξήγησε ο κ. Γιαδέουν.

Πηγή: Γ. Κατσαρός, The Huffington Post