Ψηφιακό μουσείο με 250 κλεμμένες αρχαιότητες

Κάποιες από τις ελληνικές αρχαιότητες του ψηφιακού μουσείου: κεραμικό δοχείο με ζωγραφική αναπαράσταση, μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο και κεφα...

Κάποιες από τις ελληνικές αρχαιότητες του ψηφιακού μουσείου: κεραμικό δοχείο με ζωγραφική αναπαράσταση, μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο και κεφαλή αρχαϊκού αγάλματος κόρης ή Σφίγγας. [Credit: UNESCO]

Μια ελαιογραφία με τίτλο «Βραχώδες τοπίο με ερημίτη», που φιλοτέχνησε το 1833 ο Αυστριακός Εντουαρντ Σβόμποντα και η οποία προσέθετε ακόμη μία ειρηνική πινελιά στο Αββαείο των Βενεδικτίνων στην ουγγρική Πανονχάλμα. Ενα αντίτυπο του έργου του Γαλιλαίου «Sidereus Nuncius» («Εναστρος αγγελιαφόρος»), που εκδόθηκε το 1610 στη Βενετία και αποτελούσε το πρώτο επιστημονικό βιβλίο το οποίο βασίστηκε σε παρατηρήσεις με τηλεσκόπιο. Μια λίθινη επιγραφή από την είσοδο του τεμένους Χαμάν μπιν Γιουνούς στη Μεδίνα που προσέφερε ιστορικές πληροφορίες και, βέβαια, ένα μαρμάρινο κυκλαδικό ειδώλιο της 3ης χιλιετίας π.Χ. που ανασκάφηκε το 1972 στα Απλώματα της Νάξου και του οποίου η ανάκτηση θα συμβάλει στην κατανόηση της προϊστορικής κυκλαδικής κοινωνίας.

Από 45 χώρες

Αυτά είναι μερικά από τα περίπου 250 ψηφιακά εκθέματα, προερχόμενα από συνολικά 45 χώρες, που περιλαμβάνονται στο νεοσύστατο Ψηφιακό Μουσείο Κλεμμένων Πολιτιστικών Αντικειμένων της UNESCO, το οποίο παρουσιάστηκε τη Δευτέρα στη Βαρκελώνη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Διάσκεψης Πολιτιστικών Πολιτικών και Βιώσιμης Ανάπτυξης «MONDIACULT» του διεθνούς οργανισμού. Στόχος του εγχειρήματος είναι, όπως διαβάζουμε στο site της UNESCO, «να συμβάλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού ως προς τις συνέπειες της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών και να συνεισφέρει στην ανάκτηση κλεμμένων αντικειμένων». Και όπως έλεγε στην παρουσίαση o Ερνέστο Οτόνε, αναπληρωτής γενικός διευθυντής του οργανισμού, «εκτός από εικονικό μουσείο, θέλουμε να αποτελέσει και μια πλατφόρμα αναφοράς για όλους τους εμπλεκομένους στον αγώνα κατά της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών».

Δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Interpol, καθώς στις δικές της τεκμηριωμένες βάσεις δεδομένων στηρίχθηκαν οι συμμετέχουσες χώρες προκειμένου να επιλέξουν τα πολιτιστικά αντικείμενα που θα παρουσιασθούν. Το αποτέλεσμα, διαθέσιμο στο museum.unesco.org, δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να αναζητήσουν τα κλεμμένα αντικείμενα με βάση τη χώρα, το υλικό κατασκευής τους και βέβαια την κατηγορία στην οποία εμπίπτουν, όπως λ.χ. αρχαιολογικό εύρημα, έργο τέχνης, τελετουργικό αντικείμενο, αλλά και χειρόγραφο, μουσικό όργανο, έπιπλο κ.ά. Τα αντικείμενα παρουσιάζονται σε τρισδιάστατες αναπαραστάσεις ιδιαίτερης λεπτομέρειας, ενώ συνοδεύονται από κείμενα που αφηγούνται την ιστορία τους και εξηγούν τη σημασία τους για την εκάστοτε κοινότητα.

Και αν κανείς αναρωτιέται εάν θα έπρεπε να «εκτίθενται» και τα Γλυπτά του Παρθενώνα, να σημειώσουμε ότι το Ψηφιακό Μουσείο Κλεμμένων Πολιτιστικών Αντικειμένων αποτελεί ουσιαστικά ακόμη έναν τρόπο εφαρμογής της σύμβασης της UNESCO του 1970 για την παρεμπόδιση και πρόληψη της αρχαιοκαπηλίας, επομένως αφορά αντικείμενα που εκλάπησαν τα τελευταία 55 χρόνια.

Εκτός από το κυκλαδικό ειδώλιο, οι ελληνικές αρχαιότητες του ψηφιακού μουσείου περιλαμβάνουν ακόμη ένα μαρμάρινο, αναθηματικό ειδώλιο αλόγου του 8ου αιώνα π.Χ. που ανασκάφηκε το 1879 στην Αρχαία Ολυμπία, μια μαρμάρινη κεφαλή αρχαϊκού αγάλματος κόρης ή Σφίγγας που αποκαλύφθηκε το 1902 στην Αίγινα, μια κολοσσική μαρμάρινη γυναικεία κεφαλή του 120 π.Χ. που απεικονίζει την Αθηνά ή την Αφροδίτη κ.ά.

Πηγή: Ν. Ζώης, Καθημερινή