Τα μυστικά της πανοπλίας του Μαύρου Πρίγκιπα

Ο Μαύρος Πρίγκιπας. [Φωτοτογραφία: © Dean and Chapter of Canterbury] Από το 1380, όταν κατασκευάστηκε η πανοπλία του διαβόητου Μαύρου Πρίγκι...

Ο Μαύρος Πρίγκιπας. [Φωτοτογραφία: © Dean and Chapter of Canterbury]

Από το 1380, όταν κατασκευάστηκε η πανοπλία του διαβόητου Μαύρου Πρίγκιπα, του Εδουάρδου του Γούντστοκ και διαδόχου του αγγλικού θρόνου που πέθανε το 1376, ενός πρίγκιπα που έχει απασχολήσει ελάχιστα τους ιστορικούς, έχει απασχολήσει έντονα όμως την λαϊκή παράδοση, κανένας δεν είχε αποκαλύψει τα μυστικά της κατασκευής της πανοπλίας του. Η πανοπλία βρίσκεται στον τάφο του στην κρύπτη του καθεδρικού ναού του Καντέρμπερι δίπλα από το ιερό.

Χρησιμοποιώντας υπεριώδεις ακτίνες και ιατρικό εξοπλισμό απεικόνισης, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η μεταλλική θωράκιση στο ομοίωμα, πιθανότατα κατασκευάστηκε από έναν πραγματικό κατασκευαστή πανοπλιών. Η ομάδα των ιστορικών και των επιστημόνων από το Ινστιτούτο Τέχνης Courtauld χρησιμοποίησε μη επεμβατικές τεχνικές για να εξετάσει το ομοίωμα στον τάφο του.

Η εξέταση της προστατευτικής επένδυσης δείχνει ένα περίπλοκο σύστημα από μπουλόνια και καρφιά που συγκρατούνται όλα μαζί αποδεικνύοντας ότι ο σχεδιαστής είχε λεπτομερή γνώση της μεσαιωνικής πανοπλίας, ομοίωμα αυτής που φορούσε ο Μαύρος Πρίγκιπας. «Αυτή δεν είναι μια οποιαδήποτε πανοπλία – είναι η πανοπλία του, η ίδια πανοπλία που κρέμεται άδεια πάνω από τον τάφο, που αναπαράγεται με απόλυτη πιστότητα ακόμη και σε μικροσκοπικές λεπτομέρειες όπως η θέση των πριτσινιών».

Δεν είναι γνωστό πώς ο Εδουάρδος του Γούντστοκ, γιος του βασιλιά Εδουάρδου Γ' και πατέρας του βασιλιά Ριχάρδου Β', απέκτησε το παρατσούκλι του. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι μπορεί να ανάγεται στο χρώμα της πανοπλίας του που φορούσε στη μάχη, άλλοι στην αγριότητά του ως στρατιωτικός διοικητής.

Η κρύπτη του τάφου στον καθεδρικό ναό του Καντέρμπερι.
[Φωτογραφία: Jessica Barker]

Ο Μαύρος Ιππότης ήταν πολύ βίαιος και αυταρχικός στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις κάτι που φάνηκε όταν ο πατέρας του, του παραχώρησε την διοίκηση της Ακουιτανίας. Έμεινε γνωστός στους κατοίκους για την βίαιη συμπεριφορά του στους φτωχούς, την πολύ ψηλή φορολογία και εκτεταμένες σφαγές ακόμα και γυναικών και παιδιών στην Καέν και την πολιορκία της Λιμόζ. Η σκληρή του συμπεριφορά στους Γάλλους χωρικούς εξασθένησε σημαντικά την ενότητα και την οικονομία της Γαλλίας.

Ο Εδουάρδος, ο Μαύρος Πρίγκιπας είχε πολύ άσχημη υγεία από το 1366, την χρονιά που είχε εκστρατεύσει στην Ισπανία όταν εκεί ο στρατός του προσβλήθηκε από δυσεντερία με αποτέλεσμα ένας στους πέντε Άγγλους στρατιώτες να πεθάνουν πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Ο Μαύρος Πρίγκιπας προσβλήθηκε με την μορφή της αμοιβαδικής δυσεντερίας, αλλά υπάρχουν ιστορικοί που υποστηρίζουν ότι πέθανε νεφρίτιδα.

Ο Μαύρος Πρίγκιπας, πριν πεθάνει, άφησε λεπτομερείς οδηγίες για το πώς θα έπρεπε να είναι ο τάφος του, ήθελε το ομοίωμα του τάφου του να είναι κατασκευασμένο από μέταλλο και με πλήρη πολεμικό εξοπλισμό, κάτι που ήταν «άνευ προηγουμένου» στην Αγγλία εκείνη την εποχή, και κάτι που αποτελεί ένα από τα έξι σωζόμενα μεγάλα γλυπτά από χυτό μέταλλο από τη μεσαιωνική Αγγλία.

Λεπτομέρεια από την πανοπλία του Μαύρου Πρίγκιπα. [Φωτογραφία: Jessica Barker]

Αρχικά, οι ιστορικοί πίστευαν ότι αυτός ο τάφος κατασκευάστηκε λίγο μετά το θάνατο του Εδουάρδου του Γούντστοκ το 1376. Ωστόσο, τα κράματα μετάλλων σε αυτό το ομοίωμα είναι σχεδόν πανομοιότυπα με εκείνα που χρησιμοποιούνται σε ένα άλλο που δημιουργήθηκε για τον πατέρα του Μαύρου Πρίγκιπα, τον Εδουάρδο Γ', το οποίο χτίστηκε το 1386, σύμφωνα με στα ευρήματα των ερευνητών.

Η ομάδα τώρα υποπτεύεται ότι και οι δύο τάφοι κατασκευάστηκαν περίπου την ίδια εποχή από τον Ριχάρδο Β', ο οποίος μπορεί να τους χρησιμοποίησε ως προπαγάνδα για να υποστηρίξει την παραπαίουσα βασιλεία του. Η αντιδημοφιλία του βασιλιά εκείνη την εποχή οφειλόταν στην απειλή ενός νέου πολέμου με τη Γαλλία και στην πίεση που ασκούσε στα οικονομικά του έθνους.

«Αν και τα ονόματα των καλλιτεχνών έχουν χαθεί στην ιστορία, κοιτάζοντας πολύ προσεκτικά πώς κατασκευάστηκε το γλυπτό, έχουμε ανακατασκευάσει τις καλλιτεχνικές διαδικασίες, το υπόβαθρο και την εκπαίδευση των καλλιτεχνών, ακόμη και τη σειρά με την οποία συναρμολογήθηκαν τα πολλά κομμάτια του γλυπτού» λένε οι ερευνητές.

Πηγή: LiFO