Page Nav

HIDE
HIDE_BLOG

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ:

latest

Ισπανία: Ανακαλύφθηκαν οι πρώτες ανθρώπινες αναπαραστάσεις των κατοίκων της αρχαίας Ταρτησσού

[Credit: Samuel Sanchez] Αρχαιολόγοι που ανέσκαψαν στη θέση  Casas del Turuñuelo  ανακάλυψαν τις πρώτες ανθρώπινες αναπαραστάσεις των  Ταρτη...

Ισπανία: Ανακαλύφθηκαν οι πρώτες ανθρώπινες αναπαραστάσεις των κατοίκων της αρχαίας Ταρτησσού
[Credit: Samuel Sanchez]

Αρχαιολόγοι που ανέσκαψαν στη θέση Casas del Turuñuelo ανακάλυψαν τις πρώτες ανθρώπινες αναπαραστάσεις των Ταρτησσίων. 

Ο πολιτισμός της Ταρτησσού εμφανίστηκε κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού στη Νοτιοδυτική Ιβηρική Χερσόνησο της Ισπανίας. Χαρακτηρίζεται από ένα μείγμα τοπικών παλαιοϊσπανικών και φοινικικών χαρακτηριστικών, ενώ μιλά μια εξαφανισμένη πλέον γλώσσα που ονομάζεται Ταρτησιανή.

Οι κάτοικοι της πόλης ήταν επιδέξιοι στη μεταλλευτική και τη μεταλλουργία, δημιουργώντας περίτεχνα αντικείμενα και διακοσμητικά αντικείμενα. Στα χαρακτηριστικά ταρτησιανά μπρούντζινα αντικείμενα περιλαμβάνονται κανάτες, ρηχά μαγκάλια σε σχήμα πιάτου με λαβές, λυχνάρια με φυτικά μοτίβα, περόνες και πόρπες ζώνης.

Πιστεύεται ότι λάτρευαν τη θεά Αστάρτη ή Πότνια και την αρσενική θεότητα Baal ή Melkar. Αυτό οφειλόταν στις επαφές τους με τους Φοίνικες εμπόρους.

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που εκδόθηκε από το Ανώτατο Συμβούλιο Επιστημονικής Έρευνας (CSIC) η ανακάλυψη των ανάγλυφων που απεικονίζουν ανθρώπινες μορφές κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Casas del Turuñuelo, μια τοποθεσία στην επαρχία Badajoz.


Ισπανία: Ανακαλύφθηκαν οι πρώτες ανθρώπινες αναπαραστάσεις των κατοίκων της αρχαίας Ταρτησσού
[Credit: Samuel Sanchez]

Τα ανάγλυφα χρονολογούνται γύρω στον 5ο αιώνα π.Χ. και ανακαλύφθηκαν στα ερείπια ενός ιερού που χρησιμοποιήθηκε για την τελετουργική θυσία ζώων. Το ιερό ανακαλύφθηκε το 2017, όπου οι αρχαιολόγοι από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Μέριδα ανακάλυψαν τα λείψανα 16 αλόγων, 2 ταύρων και ενός χοίρου.

Δύο από τα ανάγλυφα φαίνεται να απεικονίζουν γυναικείες μορφές, οι οποίες οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι μπορεί να πρόκειται για θεϊκές αναπαραστάσεις. Τα άλλα τρία ανάγλυφα είναι κατακερματισμένα και σε άσχημα κατάσταση διατήρησης, ωστόσο, το ένα από αυτά έχει αναγνωριστεί ως πολεμιστής.

Εκπρόσωπος της CSIC δήλωσε σχετικά: «Αυτό το εξαιρετικό εύρημα αντιπροσωπεύει μια βαθιά αλλαγή παραδείγματος στην ερμηνεία των κατοίκων της Ταρτησσού, οι οποίοι παραδοσιακά θεωρούνται ως ανεικονικός πολιτισμός για την αναπαράσταση της θεότητας μέσω ζωικών ή φυτικών μοτίβων ή μέσω των betilos (ιερών λίθων)».


Ταρτησσός

Η Ταρτησσός ήταν αρχαία παράλια πόλη-λιμένας στη νότια Ιβηρική χερσόνησο στη Κόστα ντε λα Λουθ της Ανδαλουσίας και συγκεκριμένα στη περιοχή της Σεβίλης παρά τις εκβολές του ποταμού Γουαδαλκιβίρ.

Περί της πόλεως αυτής ιδιαίτερη μνεία κάνουν ο Ηρόδοτος όπου την τοποθετεί μετά στις Ηράκλειες στήλες (σημερινό Γιβραλτάρ), επίσης ο Έφορος ο οποίος και την περιγράφει με θαυμασμό πλούσια και ευημερούσα πολιτεία από την εκμετάλλευση σπουδαίων μεταλλείων της γύρω περιοχής με εξαγωγή κασσίτερου, χαλκού και χρυσού, ενώ ο Παυσανίας που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. αναφέρεται σ΄ αυτήν ως πλέον μη υπάρχουσα μετά από καταστροφή που υπέστη από υπερχείλιση του ομώνυμου ποταμού ή ποταμού Βεάτη (όπως λεγόταν τότε ο Γουαδαλκιβίρ) της οποίας τη θέση πήρε η παρακείμενη πόλη Καρπία.

Από τα αναφερόμενα του Ηροδότου η Ταρτησσός υπήρξε σπουδαίο βασίλειο που πρέπει να άκμασε περισσότερο περί το 800-500 π.Χ. Βασιλεύς της Ταρτησσού αναφέρεται ο Αργανθώνιος που φέρεται να βασίλεψε 80 έτη, από το 625 π.Χ. μέχρι το 545 π.Χ., όπου και πέθανε σε ηλικία 120 ετών. Έγινε περισσότερο γνωστή στους Έλληνες από τους Σαμίους που φθάνοντας με τα πλοία τους στη πόλη αυτή φόρτωναν πρωτοφανή σε πλούτο φορτία με τα οποία και επέστρεφαν αναπτύσσοντας μεγάλο εμπόριο. Από το γεγονός αυτό κρίνεται αφενός μεν ότι ο λιμένας της Ταρτησσού ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο της αρχαιότητας, αφετέρου και ότι οι κάτοικοί της οι Ταρτησσίοι ανέπτυξαν σπουδαίο πολιτισμό και τέχνες, ιδιαίτερα μεταλλευτικές.

Οι δε αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την πόλη αυτή ως το πέρας του κόσμου για την οποία πιθανώς εκ του φόβου του απέραντου ωκεανού είχαν αναπτύξει διάφορες μυθικές δοξασίες περί της εκεί κατοικίας γιγάντων, γοργονών και άλλων θαλασσίων τεράτων, όπως η λεγόμενη Ταρτησσία μύραινα, αποδίδοντας έτσι τα μεγάλα μεγέθη φυσικών φαινομένων, όπως των ωκεάνιων κυματισμών, της έντασης των θαλασσίων ανέμων, το άγριο ξέσπασμα της θάλασσας στη ξηρά κ.λπ.

Κατά τις αρχαιολογικές έρευνες στη περιοχή που είχαν αρχίσει προπολεμικά και συνεχίστηκαν εντονότερα αργότερα, αποκαλύφθηκαν σπουδαία τεχνουργήματα της πόλης αυτής όπου και επιβεβαιώνουν με τις διάφορες παραστάσεις τους τις αρχαίες ελληνικές εκείνες δοξασίες.


Πηγή: Heritage Daily, ArkeoNewsΒικιπαίδεια

1 σχόλιο