Ατέλειες αποκατάστασης οδηγούν σε κατάρρευση ιστορικών τειχών στο Shahr-e Belqeys του Ιράν

Η αρχαία πόλη του Belqeys. [Credit: Tehran Times] Πρόσφατες δομικές ζημιές στα αρχαία τείχη από πλίνθους του Shahr-e Belqeys, μιας ιστορικά ...

Η αρχαία πόλη του Belqeys. [Credit: Tehran Times]

Πρόσφατες δομικές ζημιές στα αρχαία τείχη από πλίνθους του Shahr-e Belqeys, μιας ιστορικά σημαντικής πόλης που βρίσκεται στο βορειοανατολικό Ιράν, έχουν προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με τη διατήρηση της εναπομείνασας κληρονομιάς της. Η κατάρρευση ενός τμήματος αυτών των τειχών προκάλεσε επείγουσες εκκλήσεις για προσπάθειες αποκατάστασης ώστε να διαφυλαχθεί η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της πόλης.

Το Belqeys, γνωστό ως «Πόλη του Belqeys», άκμασε από τα τέλη της εποχής των Σασσανιδών μέχρι τις αρχές της ισλαμικής περιόδου, με τις ρίζες του να χρονολογούνται περίπου 6.000 χρόνια πίσω, σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα. Βρίσκεται στην κομητεία Esfarayen της επαρχίας North Khorasan και η σπουδαιότητα της πόλης υπογραμμίζεται από την ιδιότητά της ως ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια του Ιράν κατασκευασμένο από πλίνθους, δεύτερο μετά την ακρόπολη του Bam που έχει καταγραφεί από την UNESCO.

Ο Hossein Rahmani, διευθυντής της Εθνικής Βάσης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο Shahr-e Belqeys, εξέφρασε βαθιά ανησυχία για την πρόσφατη κατάρρευση ενός σημαντικού τμήματος των ανακαινισμένων τειχών. Ο Rahmani υπογράμμισε ότι το περιστατικό αυτό δεν ήταν μεμονωμένο, καθώς οι ανησυχίες σχετικά με τη σταθερότητα των τειχών εξακολουθούν να υφίστανται τα τελευταία δύο με τρία χρόνια. Η κατάρρευση, η οποία εκτείνεται σε περίπου 160 τετραγωνικά μέτρα, ανέδειξε κρίσιμα ελαττώματα στη διαδικασία αποκατάστασης.

Αποδίδοντας την κατάρρευση σε ακατάλληλες μεθόδους αποκατάστασης, ο Rahmani επεσήμανε τις αποκλίσεις στα βάθη αποκατάστασης, που κυμαίνονταν από 10 εκατοστά στο κάτω μέρος έως 70 έως 80 εκατοστά στην κορυφή των τοίχων. Ο ίδιος επέκρινε τη χρήση ακατέργαστου πηλού και άχυρου κατά την αποκατάσταση, που απέχει από τις ιστορικές κατασκευαστικές πρακτικές των περιόδων των Σαφαβιδών, των Ιλχανιδών και των Σελτζούκων.

[Credit: Tehran Times]

Επιπλέον, ο Rahmani υπογράμμισε την ιστορική επίγνωση των κατασκευαστών για την ύπαρξη τερμιτών στην περιοχή, μια απειλή που επιδεινώνεται από τη χρήση ακατάλληλων υλικών κατά την αποκατάσταση. Ο συνδυασμός παραγόντων όπως το επεκτατικό έδαφος, η διάβρωση και το δομικό βάρος συνέβαλαν στην κατάρρευση.

Η έλλειψη κονδυλίων για εργασίες αποκατάστασης τα τελευταία χρόνια, που κατευθύνονται κυρίως σε μισθούς υπαλλήλων, έχει εντείνει τις ανησυχίες για τη διατήρηση της κληρονομιάς του Shahr-e Belqeys. Ο Rahmani εκτίμησε ότι για μια νέα προσπάθεια αποκατάστασης θα απαιτηθούν περίπου 1,2 δισεκατομμύρια tomans (περίπου 20.000 δολάρια).

Η σημασία της εποχής των Σασσανιδών στην ιρανική ιστορία δεν μπορεί να υποτιμηθεί, χαρακτηρίστηκε από την άνθηση της περσικής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Αξιοσημείωτα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα αυτής της περιόδου, όπως τα παλάτια στην Κτησιφώντα, το Φιρουζαμπάντ και το Σαρβεστάν, χρησιμεύουν ως μόνιμες υπενθυμίσεις του πολιτιστικού πλούτου της εποχής.

Οι προσπάθειες ανασκαφής του Shahr-e Belqeys έχουν φέρει στο φως διάφορα ευρήματα, όπως οικογενειακές κατοικίες, αρδευτικά κανάλια και υπολείμματα της ακρόπολης. Παρά την ηλικία του και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, η κληρονομιά του Shahr-e Belqeys παραμένει μια απόδειξη της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράν.

Πηγή: Archaeology News