Νορβηγός αγρότης ανακαλύπτει σπάνιο ξίφος των Βίκινγκς ενώ μάζευε σκουπίδια σε χωράφι

Ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος Øyvind Tveitane Lovra κρατά το σπαθί των Βίκινγκς. [Credit: Δήμος Rogaland] Σε ένα χωράφι στη νότια Νορβηγία, ...

Ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος Øyvind Tveitane Lovra κρατά το σπαθί των Βίκινγκς. [Credit: Δήμος Rogaland]

Σε ένα χωράφι στη νότια Νορβηγία, ένας αγρότης και ο γιος του έπεσαν πάνω σε ένα σπάνιο τεχνούργημα των Βίκινγκς, ενώ καθάριζαν πέτρες για φύτευση.

Ο Øyvind Tveitane Lovra και ο γιος του Haakon ετοίμαζαν το οικογενειακό τους αγρόκτημα στο Suldal, όταν ο Lovra βρήκε κάτι που νόμιζε ότι ήταν ένα μεταλλικό σκουπίδι. Με μια πιο προσεκτική εξέταση, συνειδητοποίησε ότι κρατούσε ένα σπάνιο σπαθί των Βίκινγκς. Ο Lovra ανέφερε αμέσως την ανακάλυψή του στις αρχές.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πανεπιστημίου του Stavanger και ο Δήμος της Rogaland επιβεβαίωσαν τη σημασία του ευρήματος. Το σπαθί, που πιστεύεται ότι χρονολογείται μεταξύ 900 και 1050 μ.Χ., έχει μήκος περίπου 38 εκατοστά - περίπου το μισό του αρχικού του μήκους. Παρά την ηλικία του, το όπλο είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένο, χάρη στο ότι θάφτηκε σε στρώμα πυκνού πηλού, ο οποίος το προστάτευε από τα στοιχεία της φύσης.

Το σπάνιο ξίφος των Βίκινγκς που βρέθηκε στο Suldal.
[Credit: Nesvåg, Δήμος Rogaland]

Το σπάνιο ξίφος των Βίκινγκς που βρέθηκε στο Suldal.
[Credit: Nesvåg, Δήμος Rogaland]

Οι φωτογραφίες του σπαθιού αποκαλύπτουν μια σκουριασμένη λεπίδα με χαρακτηριστική λαβή σε σχήμα Τ και αμβλύ, ορθογώνιο άκρο.

Μέσω της ανάλυσης με ακτίνες Χ, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια επιγραφή στη λεπίδα. Η επιγραφή περιλαμβάνει ένα μοτίβο σταυρού και πιθανώς γράμματα, γεγονός που οδήγησε τους ειδικούς να υποθέσουν ότι το σπαθί θα μπορούσε να είναι σπαθί του είδους VLFBERHT, ένα όπλο υψηλής ποιότητας που παρήχθη στη Φραγκική Αυτοκρατορία (σημερινή Γερμανία) κατά την εποχή των Βίκινγκς και τον πρώιμο Μεσαίωνα.

Τα σπαθιά VLFBERHT φημίζονται για την ανώτερη ποιότητα κατασκευής τους και την υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, που τα καθιστά ισχυρότερα από τα τυπικά σπαθιά της εποχής. Μόνο περίπου 170 τέτοια σπαθιά με επιγραφές έχουν ανακαλυφθεί σε όλη την Ευρώπη, με περίπου 45 να έχουν βρεθεί στη Νορβηγία. Το συγκεκριμένο εύρημα είναι το πρώτο του είδους του που αναφέρεται στο Rogaland.

Ακτινογραφία Χ του σπαθιού των Βίκινγκς που βρέθηκε στο Suldal.
[Credit: Αρχαιολογικό Μουσείο, Πανεπιστήμιο του Stavanger]

Ο αρχαιολόγος Lars Søgaard Sørensen, ο οποίος έχει 25 χρόνια εμπειρίας, και ο συνάδελφός του Kim Thunheim, ο οποίος είναι αρχαιολόγος εδώ και 15 χρόνια, ήταν από τους πρώτους που εξέτασαν το σπαθί. Ο Sørensen περιέγραψε το σπαθί ως ένα σημαντικό σύμβολο κύρους κατά την εποχή των Βίκινγκς. «Το σπαθί ήταν το σπουδαιότερο σύμβολο κύρους στην εποχή των Βίκινγκς και ήταν προνόμιο να σου επιτρέπεται να το κουβαλάς. Δεν είναι συχνό φαινόμενο εμείς, ως αρχαιολόγοι, να έχουμε την ευκαιρία να βιώσουμε κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Sørensen.

Το εύρημα συγκέντρωσε επίσης την προσοχή των συντηρητών και των επαγγελματιών των μουσείων. Η Hege Hollund, συντηρήτρια στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Stavanger, σημείωσε την εξαιρετική κατάσταση διατήρησης του σπαθιού παρά τις συνήθως κακές συνθήκες της Rogaland για τη διατήρηση τέτοιων αντικειμένων.

«Αυτό είναι ένα συγκλονιστικό εύρημα και μια διασκεδαστική μέρα στη δουλειά. Υπήρξε μια συγκέντρωση συγκινήσεων τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του ευρήματος χρυσού πέρυσι και της λειψανοθήκης στον Καθεδρικό Ναό πρόσφατα», σημείωσε ο Hollund.

Ενθουσιασμός γύρω από το τραπέζι του συντηρητή όταν το νομαρχιακό συμβούλιο παραδίδει ένα σπάνιο αρχαιολογικό εύρημα στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
[Credit: Α: Øyvind Nesvåg, Δήμος Rogaland]

Ο καθηγητής Sigmund Oehrl του Πανεπιστημίου του Stavanger δήλωσε: «Όταν είδαμε για πρώτη φορά το σπαθί, χαρήκαμε γιατί δεν είναι συχνό φαινόμενο να παίρνουμε σπαθιά της εποχής των Βίκινγκς. Όταν είδαμε την εικόνα με τις ακτίνες Χ, ενθουσιαστήκαμε πραγματικά. Δεν περιμέναμε να υπάρχει επιγραφή στη λεπίδα». Πρόσθεσε ότι η επιγραφή δείχνει ότι το σπαθί μπορεί να είναι πιο ιδιαίτερο από ό,τι αρχικά πιστεύαμε.

Τα επόμενα βήματα για τους αρχαιολόγους περιλαμβάνουν τον καθαρισμό και τη συντήρηση του σπαθιού για να προσδιορίσουν την ακριβή ηλικία του και να κατανοήσουν καλύτερα το νόημα των επιγραφών του.

Πηγή: Archaeology News