Η στάση των δύο μορφών ήταν αυτή που έδωσε την εντύπωση στους Χριστιανούς γύρω στον 5ο αιώνα ότι στη μετόπη απεικονίζονται η Παρθένος ...
Σε μεγάλο γλύπτη της αρχαιότητας, που θα μπορούσε να είναι ακόμη και ο Φειδίας, ανήκει η μετόπη του Παρθενώνα, η επονομαζόμενη «του Ευαγγελισμού», η οποία αφού υπέστη καθαρισμό και συντήρηση εκτίθεται από την Κυριακή στο Μουσείο Ακρόπολης.
Οι πτυχώσεις των φορεμάτων των δύο μορφών που απεικονίζονται σε αυτή, αέρινες και διάφανες σαν να έγιναν σε μεταξωτό ύφασμα και όχι να λαξεύτηκαν σε μάρμαρο, συνηγορούν για τέτοιες υποθέσεις προσθέτοντάς της έναν ακόμη μύθο.
Ξημερώματα του Ευαγγελισμού και ενώ το μουσείο ήταν κλειστό, η 800 κιλών μετόπη μεταφέρθηκε από τα εργαστήρια συντήρησης στην αίθουσα του Παρθενώνα.
Η έκθεσή της σε ειδικό μαρμάρινο βάθρο προκειμένου να τη δουν από κοντά οι επισκέπτες τους μουσείου θα είναι προσωρινή – για μερικούς μήνες – ώσπου να λάβει την οριστική της θέση ψηλά, δίπλα στις άλλες μετόπες.
Μαζί της μεταφέρθηκε από τα εργαστήρια και τοποθετήθηκε επίσης σε βάθρο στην αίθουσα του Παρθενώνα ακόμη μία ακόμη μετόπη εξαιρετικής ομορφιάς στην οποία απεικονίζεται Αμαζόνα (Αντιόπη ή Ιππολύτη) που παρακινεί σε έφοδο εναντίον των εχθρών.
Η Ηρα με την Ηβη (και όχι με την Αθηνά, όπως θεωρείτο ως σήμερα) «συνομιλούν» στην μετόπη «του Ευαγγελισμού». Η πρώτη είναι καθισμένη σε βράχο και υποδέχεται τη δεύτερη, που μόλις φθάνει, όπως υποδηλώνει η στάση του σώματός της και το ιμάτιό της που κυματίζει.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο μοναδικής τέχνης, όπως λέει ο πρόεδρος του Μουσείου Ακρόπολης καθηγητής κ. Δημήτρης Παντερμαλής αναφέροντας και το νέο που φέρνει η Ηβη. Γιατί σύμφωνα με την ερμηνεία των μελετητών οι δύο θεές παριστάνονται κατά τη στιγμή που οι θεοί έχουν αποφασίσει ότι οι Ελληνες θα είναι οι νικητές του Τρωικού πολέμου.
Η στάση των δύο μορφών ήταν αυτή που έδωσε την εντύπωση στους Χριστιανούς γύρω στον 5ο αιώνα, ότι στη μετόπη απεικονίζονται η Παρθένος και ο Αγγελος στην τυπική παράσταση του Ευαγγελισμού και αυτό την έσωσε από την πλήρη καταστροφή.
Οσο για τα κεφάλια των μορφών, που απουσιάζουν, μπορεί και να έπεσαν θύματα «πυροβολισμών» αφού στη διάρκεια των αιώνων τα αρχαία γίνονταν συχνά στόχος για σκοποβολή.
Πέραν αυτών η συντήρηση ασχολήθηκε με την απομάκρυνση της μαύρης κρούστας και άλλων ρύπων που είχαν επικαθίσει στα γλυπτά.
Ο καθαρισμός έγινε με λέιζερ κυρίως και άλλες μεθόδους ενώ οι «μάρτυρες» – μικρά σημεία του μαρμάρου που δεν καθαρίζονται – είναι πραγματικά αποκαλυπτικοί για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα έργα.
Ακόμη μία μετόπη εξάλλου συντίθεται στα εργαστήρια επάνω σε πλέξιγκλας, όπου τοποθετούνται κομμάτια της που έχουν διασωθεί. ενώ αρκετά γλυπτά βρίσκονται σε διαδικασία καθαρισμού.
Πηγή: Μαρία Θερμού, Εφημερίδα "Το Βήμα"
Δεν υπάρχουν σχόλια