Ο Κεντρικός δρόμος της πόλης ήταν ο μεγαλύτερος σε μήκος και πιο μνημειακός δρόμος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στην αρ...
Ο Κεντρικός δρόμος της πόλης ήταν ο μεγαλύτερος σε μήκος και πιο μνημειακός δρόμος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. |
Νορβηγοί ερευνητές συνεργάστηκαν με Σύριους συναδέλφους τους για τέσσερα χρόνια προκειμένου να βρουν απαντήσεις. «Τα ευρήματα αυτά παρέχουν μια πληθώρα νέων ερμηνειών και κατανόησης της ιστορίας της Παλμύρας», λέει ο διευθυντής του προγράμματος Jørgen Christian Meyer, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Bergen. Το έργο έχει χρηματοδοτηθεί με πάνω από 9 εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες (ΝΟΚ) από το Συμβούλιο Έρευνας που διαχειρίζεται το συνολικό σύστημα χρηματοδότησης της Νορβηγίας για ανεξάρτητα προγράμματα έρευνας (FRIPRO).
Νέα έρευνα με τη χρήση σύγχρονων αρχαιολογικών μεθόδων
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν αυτή καθώς και άλλες τεχνητές λίμνες που χρησιμοποιήθηκαν 2000 χρόνια πριν. |
«Με αυτόν τον τρόπο», εξηγεί ο καθηγητής Meyer, «ήμασταν σε θέση να σχηματίσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του τι συνέβη στην ευρύτερη περιοχή.»
Η ομάδα εντόπισε έναν αριθμό από ξεχασμένα χωριά των αρχαίων ρωμαϊκών χρόνων. Αλλά αυτό που τελικά έλυσε το αίνιγμα της Παλμύρας ήταν η ανακάλυψη των υδατοδεξαμενών που είχαν χρησιμοποιηθεί από τα χωριά αυτά.
Δεν είναι έρημος
Ο καθηγητής Meyer και οι συνάδελφοί του συνειδητοποίησαν ότι αυτό που μελετούσαν δεν ήταν μια έρημος, αλλά μάλλον μια άγονη στέπα, με υπόγειες ρίζες χόρτων που συγκρατούν την βροχή από το να βυθιστεί μέσα στο έδαφος. Το βρόχινο νερό συλλέγεται σε διακοπτόμενα ρυάκια και ποτάμια που ονομάζεται “wadi” από τους Άραβες.
Οι αρχαιολόγοι συγκέντρωσαν αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι της αρχαίας Παλμύρας και των γειτονικών χωριών συγκέντρωναν τα βρόχινα νερά με την χρήση φραγμάτων και δεξαμενών. Έτσι παρείχαν νερό στα γύρω χωριά για τις καλλιέργειες, πράγμα που τους επέτρεψε να παρέχουν τρόφιμα στην πόλη. Το σύστημα συλλογής εξασφάλισε μια σταθερή προμήθεια γεωργικών προϊόντων και απέτρεπε την καταστροφή κατά τη διάρκεια της ξηρασίας.
Οι τοπικοί αγρότες, επίσης, συνεργάστηκαν με τις φυλές των Βεδουίνων, οι οποίοι οδηγούσαν τα κοπάδια τους με πρόβατα και αίγες στην περιοχή για βοσκή κατά τη θερμή περίοδο, ενεργώντας έτσι ως λίπασμα για τις αγροτικές καλλιέργειες.
Ασφαλής διαδρομή του εμπορίου
Η θέση της Παλμύρας κατείχε επίσης και μια σημαντική πολιτική βάση. Σημαντικές εμπορικές διαδρομές Ανατολής-Δύσης, συμπεριλαμβανομένης αυτής που διανύει κατά μήκος τον ποταμό Ευφράτη προς το βορρά, δεν ήταν υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων προς τα δυτικά ή των Περσών στα ανατολικά. Οι τοπικοί άρχοντες και οπλαρχηγοί απαιτούσαν υψηλά τέλη για τη διέλευση.
Η πρακτική αυτή του εκβιασμού μεταφράστηκε σε μια τεράστια ευκαιρία για τους κατοίκους της Παλμύρας. Ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Βεδουίνους ώστε να παρέχουν ασφάλεια, υποζύγια και οδηγούς μέσα στην έρημο.
«Οι έμποροι από την Παλμύρα εκμεταλλεύτηκαν την μοναδική τοποθεσία της πόλης προκειμένου να οικοδομήσουν ένα ολοκληρωμένο δίκτυο εμπορίου», αναφέρει ο καθηγητής. «Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ευημερία της πόλης.»
Καλλιεργήσιμη γη σε ώρα ανάγκης
Η λύση στο μυστήριο της Παλμύρας μπορεί επίσης να μας διδάξει κάτι σήμερα. Καθώς ο κόσμος αναζητεί καλλιεργήσιμες εκτάσεις για να θρέψει τα δισεκατομμύρια ανθρώπων, μπορεί να διδαχθεί από την εμπειρία της Παλμύρας. Εάν ήταν σε θέση να καλλιεργήσουν το έδαφος της ερήμου σχεδόν 2000 χρόνια πριν, σίγουρα μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με όλα τα διαθέσιμα σύγχρονα εποπτικά μέσα και μεθόδους.
«Μερικές φορές ένα τεράστιο ποσό βροχής πέφτει στην έρημο», λέει ο καθηγητής Meyer. «Ο καθένας μπορεί να δει πόσο πράσινη γίνεται η έρημος μετά τη βροχή. Οι κάτοικοι της Παλμύρας είχαν συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες αυτού του τύπου εδάφους, το οποίο καλύπτει μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας.»
Πηγή: Archaeology News Network
Δεν υπάρχουν σχόλια