Αρχαίος, όχι όμως της Πρωτοχριστιανικής Εποχής, ο πάπυρος. Ο αμφιλεγόμενος πάπυρος στον οποίο γίνεται λόγος για τη "σύζυγο του Ιη...
 |
| Αρχαίος, όχι όμως της Πρωτοχριστιανικής Εποχής, ο πάπυρος. |
Ο αμφιλεγόμενος πάπυρος στον οποίο γίνεται λόγος για τη "σύζυγο του Ιησού" πιθανότατα είναι όντως αρχαίος και δεν κατασκευάστηκε πρόσφατα, σύμφωνα με μια έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα στις ΗΠΑ και βασίζεται σε επιστημονικές αναλύσεις του εγγράφου.
Την αξιοπιστία τμήματος παπύρου, ο οποίος μνημονεύει την ύπαρξη συζύγου του Ιησού Χριστού, ενισχύει η πρόσφατη μελέτη του από ομάδα επιστημόνων, αποδεικνύοντας ότι το μελάνι και ο πάπυρος είναι αρχαία και δεν αποτελούν σύγχρονη απομίμηση.
Η αρχική δημοσιοποίηση του παπύρου το 2012, από την καθηγήτρια Ιστορίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Κάρεν Κινγκ, είχε προκαλέσει σάλο. Πολλοί ειδικοί είχαν σπεύσει τότε να απορρίψουν την ανακάλυψη της δρος Κινγκ, η οποία είχε εντοπίσει την πρωτοφανή για τις Γραφές φράση «Ο Ιησούς τους είπε: “Η σύζυγός μου”...». Το απόσπασμα περιέχει επίσης τα λόγια: «Θα μπορεί να γίνει μαθήτριά μου», μια φράση η οποία πυροδότησε από μόνη της νέο γύρο συζήτησης σε πολλά χριστιανικά δόγματα γύρω από τη χειροτόνηση γυναικών στον κλήρο.
Το μικροσκοπικό τμήμα παπύρου υποβλήθηκε τώρα σε ανάλυση από καθηγητές Χημικής Μηχανικής, Χημείας και Βιολογίας των Πανεπιστημίων Κολούμπια, Χάρβαρντ και ΜΙΤ. Όλοι τους ανέφεραν ότι το κομμάτι μοιάζει με άλλους παπύρους, που χρονολογούνται από τον 4ο μέχρι και τον 8ο αιώνα. Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, που προχώρησε και αυτή σε χρονολόγηση του παπύρου, απεφάνθη αρχικά ότι το κομματάκι προέρχεται από τα προχριστιανικά χρόνια, δημοσιοποιώντας έτσι η ίδια ότι τα αρχικά αποτελέσματά της ήταν αναξιόπιστα.
«Όλες οι αναλύσεις και το ιστορικό πλαίσιο υποδεικνύουν ότι ο πάπυρος αυτός γράφτηκε πιθανότατα από χριστιανούς της εποχής εκείνης και δεν είναι ένα σύγχρονο πλαστό έγγραφο», καταλήγει η έρευνα που δημοσιεύεται στη Θεολογική Επιθεώρηση του Χάρβαρντ. «Οι ειδικοί συμπέραναν ότι η χημική σύσταση του παπύρου και η οξείδωσή του αντιστοιχούν σε εκείνες των αρχαίων παπύρων, όπως αυτή του Ευαγγελίου του Ευαγγελιστή Ιωάννη», σημειώνεται στη μελέτη.
Οι μελέτες αυτές δεν αποδεικνύουν, ασφαλώς, ότι ο Ιησούς είχε σύζυγο ή γυναίκες-μαθητές, αλλά μόνο ότι το συγκεκριμένο κομμάτι αποτελεί τμήμα αρχαίου χειρογράφου και όχι προϊόν της εργασίας ταλαντούχου παραχαράκτη. Η καθηγήτρια Κάρεν Κινγκ, που πρώτη εντόπισε το χειρόγραφο, είχε δηλώσει εξαρχής ότι ο πάπυρος δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη ότι ο Ιησούς ήταν νυμφευμένος, αλλά μόνο ως ένδειξη ότι οι πιστοί των πρωτοχριστιανικών χρόνων συζητούσαν ανοιχτά τα θέματα της αγαμίας, του σεξ, του γάμου και της μαθητείας: «Υπογραμμίζει μόνο ότι οι γυναίκες, οι μητέρες και οι σύζυγοι, θα μπορούσαν επίσης να ήταν μαθήτριες του Ιησού», τόνισε.
«Έλαβα πολύ σοβαρά υπόψη μου τα σχόλια μεγάλης μερίδας ειδικών, οι οποίοι προειδοποιούσαν για το ενδεχόμενο να βρίσκομαι μπροστά σε προϊόν παραχάραξης», είπε η δρ Κινγκ σε συνέντευξή της αυτή την εβδομάδα, στην οποία τονίζει πλέον την απόλυτη πεποίθησή της για τη γνησιότητα του παπύρου. «Όταν όλα τα στοιχεία δείχνουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, παρότι αυτό δεν σημαίνει 100% βεβαιότητα -αδύνατη στην Ιστορία- πρέπει να συμφωνήσουμε με τα στοιχεία», λέει η δρ Κινγκ.
Η νέα μελέτη μπορεί, όμως, να μην αποδειχθεί επαρκής για να πεισθούν ειδικοί και ερασιτέχνες, που επιμένουν ότι ο πάπυρος αποτελεί το έργο ελάχιστα ταλαντούχου παραχαράκτη, με στόχο του να επηρεάσει τη σύγχρονη θεολογική συζήτηση.
Η Θεολογική Επιθεώρηση του Χάρβαρντ, που δημοσίευσε με μεγάλη καθυστέρηση τη μελέτη της δρος Κινγκ, δημοσιοποιεί παράλληλα απάντηση από τον καθηγητή Αιγυπτιολογίας του Πανεπιστημίου Μπράουν, Λίο Ντιπουί. Ο δρ Ντιπουί χαρακτηρίζει πλαστό πέρα από κάθε αμφιβολία τον πάπυρο, λέγοντας ότι «είναι κατάλληλος για σκετς της ομάδας Μόντι Πάιθον».
Η δρ Κινγκ είχε παρουσιάσει με φανφάρες το τμήμα του παπύρου σε συνέδριο στη Ρώμη το 2012, αντιμετωπίζοντας αμέσως κύμα αμφισβήτησης από ακαδημαϊκούς κύκλους, καθώς και από το ίδιο το Βατικανό, που δημοσίευσε κύριο άρθρο στην εφημερίδα του παπικού κρατιδίου υπογραμμίζοντας ότι το χειρόγραφο είναι πλαστό.
Η μελέτη μελανιού και υλικού σε τόσο μικρά τμήματα παπύρων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, λόγω της ευαίσθητης φύσης τους. Ο καθηγητής Ντιπουί στέκεται, όμως, στα χονδροειδή -όπως τα αποκαλεί- γραμματικά σφάλματα του κειμένου. Όπως εξήγησε, είναι σχετικά εύκολο να βρει κανείς στην αγορά αρχαίους πάπυρους, ενώ επιπροσθέτως η ανάλυση της μελάνης δεν αποδεικνύει πότε γράφτηκε το κείμενο αλλά μόνο ότι η σύνθεσή της είναι παρόμοια με τα μελάνια που χρησιμοποιούνταν κατά την αρχαιότητα. Υποστήριξε μάλιστα ότι δεν είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς τέτοια μελάνη, χρησιμοποιώντας λάδι και καπνιά από κερί.
Τέλος «τα χοντρά γραμματικά λάθη» στο κείμενο και το γεγονός ότι ο τρόπος γραφής των λέξεων —εκτός από τη φράση "η γυναίκα του Ιησού"— είναι ταυτόσημος με εκείνον του Ευαγγελίου του Θωμά, ενός αρχαίου κειμένου που ανακαλύφθηκε το 1945 «δεν αποτελούν σύμπτωση», πρόσθεσε ο αιγυπτιολόγος κρίνοντας επίσης "ύποπτο" το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης του παπύρου παραμένει μέχρι και σήμερα ανώνυμος.
Πηγή: Καθημερινή, Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια