Εκτεταμένο τμήμα της υστεροκλασικής- ελληνιστικής πόλης της Αλίκυρνας ήρθε στο φως, από την ΛΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικ...
Εκτεταμένο τμήμα της υστεροκλασικής- ελληνιστικής πόλης της Αλίκυρνας ήρθε στο φως, από την ΛΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αυτοκινητόδρομου «Ιόνια Οδός» στην ΠΕ Αιτωλοακαρνανίας, κοντά στην πόλη του Μεσολογγίου.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, η πόλη ήταν γνωστή από τις αρχαίες πηγές (Στράβων, Πλίνιος), με βάση τις οποίες τοποθετείται μεταξύ των δύο μεγάλων αιτωλικών πόλεων Καλυδώνας και Πλευρώνας, στον οικισμό του Αγίου Θωμά Μεσολογγίου, στον λόφο «Χίλια Σπίτια». Στη βορειότερη κορυφή του λόφου διατηρούνται τα ερείπια μικρού οχυρωματικού περιβόλου που περικλείει την ακρόπολη, έκτασης περίπου 20 στρεμμάτων. Ωστόσο, οικοδομικά κατάλοιπα της πόλης δεν είχαν ερευνηθεί μέχρι σήμερα.
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου, ο άξονας της Ιόνιας Οδού διέρχεται από τον πυρήνα της αρχαίας πόλης σε μήκος περίπου 400 μ. και η ανασκαφή εκτείνεται σε συνολική έκταση 20 στρεμμάτων. Η έρευνα ξεκίνησε το 2011 και βαίνει προς ολοκλήρωση, έχοντας φέρει στο φως τμήμα του εμπορικού κέντρου της και του οικιστικού ιστού της.
Η πόλη φαίνεται πως ήταν εξαρχής οργανωμένη σύμφωνα με πολεοδομικό σχέδιο, καθώς έχουν έρθει στο φως τέσσερις δρόμοι πλάτους 4,5 μ. που με κατεύθυνση προς τα βορειοανατολικά τη διασχίζουν ανά 32 μ. Μία πλατύτερη οδός, πλάτους 5,20 μ. φαίνεται ότι ήταν η κεντρική οδός που διέσχιζε την πόλη με κατεύθυνση από ανατολή προς δύση. Οι δρόμοι ορίζονται από αναλημματικούς (υποστηρικτικούς) τοίχους πάχους 0,60 έως 0,80μ., κατασκευασμένους από αργόλιθους, από ντόπιο αμμολιθικό πέτρωμα.
Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί τμήματα από 10 συγκροτήματα, στα περισσότερα από τα οποία αναγνωρίζονται χώροι εμπορικών και εργαστηριακών δραστηριοτήτων (αποθήκες, εργαστήρια, καταστήματα). Το δυτικό όριο της πόλης φαίνεται πως ήταν το φυσικό ανάλημμα που οριοθετεί τη σημερινή κοίτη του υδατορέματος του Αγίου Συμεών, στην όχθη του οποίου ερευνήθηκε αποθέτης, πιθανόν ιερού, η θέση του οποίου δεν έχει εντοπιστεί, που απέδωσε μεγάλες ποσότητες ειδωλίων και κεραμικής.
Τέλος, στη νοτιότερη κορυφή του λόφου όπου βρίσκεται η ελληνιστική ακρόπολη, εντοπίστηκε εγκατάσταση Πρωτογεωμετρικών χρόνων.
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια