Τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, πολλά μεγάλα μουσεία στο twitter ανεβάζουν μια φωτογραφία από ένα έκθεμά τους με αφορμή κάποια επίκαιρη ...
Τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, πολλά μεγάλα μουσεία στο twitter ανεβάζουν μια φωτογραφία από ένα έκθεμά τους με αφορμή κάποια επίκαιρη επέτειο: τα γενέθλια ενός ζωγράφου, την Παγκόσμια Ημέρα Τάδε, μια περιοδική έκθεση που ετοιμάζεται, ή επειδή, απλώς, χιονίζει… Ευφάνταστα «τιτιβίσματα» τα οποία προπαγανδίζουν με έναν εξαιρετικό τρόπο το μουσείο, καλούν το κοινό όχι απλώς να το επισκεφθεί, αλλά να το βάλει στην καθημερινότητά του. Να το γνωρίσει, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να εξοικειωθεί μαζί του και κατόπιν να το κάνει αγαπημένο προορισμό.
Δεν έχει τύχει να συναντήσω ανάλογα twitts από τα ελληνικά μουσεία, αν και ανάμεσά τους υπάρχουν μερικά μεγάλα, με διεθνή απήχηση, όπως το Εθνικό Αρχαιολογικό. Η αποδυναμωμένη αρχαιολογική υπηρεσία, χωρίς προσλήψεις, επαρκές προσωπικό, ανεκτούς έστω μισθούς αλλά και με τεράστια γραφειοκρατική δουλειά, δεν είναι σε θέση να σηκώσει στην πλάτη της κάτι τέτοιο σε μόνιμη- όπως πρέπει- βάση. Κι όμως, έχει μεράκι και φαντασία. Οι πολύ καλές ιστοσελίδες μουσείων και εφορειών αρχαιοτήτων, το αποδεικνύουν. Άλλες είναι ολοκληρωμένα σάιτ, άλλες μπλογκ, άλλες λειτουργούν στο facebook και όλες, μα όλες, έχουν κάτι να προσφέρουν στο κοινό. Κάτι σοβαρό, επιστημονικό, με εξαιρετική παρουσίαση.
Προφανώς και δεν φτάνει, αλλά θα έπρεπε το υπουργείο πολιτισμού στοιχισμένα και στοχοθετημένα να αναπτύξει αυτή την εθελοντική δραστηριότητα των υπαλλήλων του. Να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογισμικού όπως και λογικής που θα δίνει ευκαιρίες για διαρκή ενημέρωση. Δημιουργώντας δομές που θα τροφοδοτούν με ιδέες και προτάσεις αυτό το άτυπο μέχρι στιγμής δίκτυο, το οποίο δεν έχει καν μεταξύ του συνδέσεις.
Αλλά εδώ είναι κράτος, δεν είναι παίξε γέλασε. Με την ένδειξη «εξαιρετικά επείγον» πήγε σε όλους ένα έγγραφο με θέμα «Ενημέρωση σχετικά με την ορθή διαχείριση του υλικού που διοχετεύεται στα ΜΜΕ» (ερώτημα πρώτο και βασικό: υπάρχει και μη ορθή διαχείριση; Και, μικρότερο ερώτημα, τι σημαίνει που διοχετεύεται; Ότι το υπουργείο αντιμετωπίζει την παροχή πληροφοριών ως διαρροή; Ως διοχέτευση; Ως…. αποχέτευση;)
Το έγγραφο υπογράφεται από τη νέα γενική διευθύντρια αρχαιοτήτων Έλενα Κόρκα και αναφέρει πως η δημοσιοποίηση αρχαιολογικού υλικού «απαιτεί την εκ των προτέρων ενημέρωση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς ή της Γενικής Γραμματέως του ΥΠΠΟΑ ως προς το αίτημα και τον φορέα του, προκειμένου να χορηγηθεί η σχετική έγκριση ή μη». Δηλαδή: έστω ότι βρίσκεται ένα άγαλμα σε έργα οδοποιίας. Έστω ότι ο δημοσιογράφος το μαθαίνει στις 5 το απόγευμα, οπότε και το υπουργείο έχει κλείσει. Προκειμένου να δοθεί άδεια στον έφορο να μιλήσει ή πρέπει να περιμένουμε ως αύριο το πρωί- ταχύτητα στην είδηση!- ή πρέπει να κυνηγάει τη γενική γραμματέα. Με τον φόβο ότι στο ενδιάμεσο μπορεί κάποιος άσχετος να γράψει σε ένα μπλογκ ότι βρέθηκε το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Και φυσικά, το υπουργείο δεν θα διαψεύσει. Διότι από διαδίκτυο έχει μεσάνυχτα και θεωρεί πως δεν πάει να βοά το σύμπαν, αυτό θα το παίζει θιγμένη μουγκή πριγκίπισσα.
Και όλα αυτά γιατί; Οι αρχαιολόγοι γενικώς μιλάνε με φειδώ και με πολλή προσοχή. Άρα, ο μόνος λόγος είναι για να υπάρχει πλήρης έλεγχος ως προς τις πληροφορίες που βγαίνουν. Ο οποίος όμως δεν χρειάζεται, επειδή ούτε οι έφοροι ούτε οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι είναι… αντεθνικώς δρώντες.
«Επιπροσθέτως» συνεχίζει η εγκύκλιος «το προαναφερόμενο υλικό σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό να κοινοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, blogs κ.α.)» Σωωωωστό! Τα αρχαία βλάπτονται από αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το πρέπον είναι να κάθονται οι επικεφαλής της αρχαιολογικής υπηρεσίας και η πολιτική ηγεσία επάνω τους και να τα κλωσσάνε.
Στην περίπτωση «παρουσίασης πληροφοριακού υλικού στα ΜΜΕ (ραδιοφωνικές, τηλεοπτικές εκπομπές κ.α.) αυτό επίσης θα πρέπει πρώτα να κατατίθεται στη Γενική Διεύθυνση προκειμένου να διασφαλιστεί μια κοινή διαδικασία αντιμετώπισης η οποία θα συμβάλει αφενός στην κατάλληλη προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και αφετέρου στην ορθή ανάδειξή της»
Διότι, όπως γνωρίζουμε, η κατάλληλη προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς και η ορθή ανάδειξη γίνονται μέσω του ασφυκτικού ελέγχου και όχι μέσω της ελεύθερης πληροφόρησης. Κι επίσης, διότι ένα εύρημα π.χ. στο υπέδαφος της Ακρόπολης, πρέπει να έχει κοινή διαδικασία αντιμετώπισης με τον κατεστραμμένο κιβωτιόσχημο τάφο στο χωραφάκι του γείτονα. Και τέλος, επειδή τις αξιολογήσεις δεν πρέπει να τις κάνουν τα ΜΜΕ και δεν είναι θέμα επιλογής με σεβασμό της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθεροτυπίας, αλλά είναι θέμα τι θα «σπρώξει» και το όχι το υπουργείο. Εν τέλει, Once more, θέμα ελέγχου ως προς το τι προβάλλεται και τι όχι. Από εθνικά ευρήματα…
Τέλος, «όσον αφορά στην ενίσχυση και προβολή του επιστημονικού έργου των υπηρεσιών της γενικής διεύθυνσης αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς στις διαδικτυακές τους σελίδες» θα πρέπει να γίνεται «κατόπιν ενημέρωσης και έγκρισης αυτών από τις αρμόδιες διευθύνσεις της κεντρικής υπηρεσίας». Δηλαδή, αντί να επιβραβεύονται για τη δουλειά τους οι δημιουργικοί υπάλληλοι, οι γραφειοκράτες να ελέγχουν τις ιστοσελίδες, ενώ πιθανώς δεν γνωρίζουν καν από ίντερνετ τη στιγμή που δεν έχει εμφανιστεί ποτέ κανένα πρόβλημα.
Προφανώς, με το νέο του οργανόγραμμα το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού παρέλειψε να δημιουργήσει μια πολύ χρήσιμη διεύθυνση λογοκρισίας και να επιστρέψει ακόμα πιο συντεταγμένα στη μεσαιωνική εποχή. Η Βόρειος Κορέα, μάλιστα, θα μπορούσε να του δώσει πολύ ενδιαφέρουσες συμβουλές και ιδέες. Αν και έχει κι από μόνο του, με την ελεγχόμενη ενημέρωση της Αμφίπολης (ή και Αμφίβολης). Είναι να αφήνεις τέτοια τεχνογνωσία να πάει χαμένη;
Πηγή: Αγγελική Κώττη, Fractal
Δεν υπάρχουν σχόλια