Ο καλλιτέχνης υπογράφει τους καταλόγους της έκθεσής του. Το 2008 ο Αλέκος Φασιανός έγινε επίτιμο μέλος της Κρατικής Ακαδημίας Καλών Τεχ...
 |
| Ο καλλιτέχνης υπογράφει τους καταλόγους της έκθεσής του. Το 2008 ο Αλέκος Φασιανός έγινε επίτιμο μέλος της Κρατικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρωσίας. |
Ελληνικά χτυπά αυτές τις ημέρες η «καρδιά» της Αγίας Πετρούπολης, αφού μέχρι τις 9 Ιουνίου θα φιλοξενούνται στο Κρατικό Μουσείο Ιστορίας της Θρησκείας της πόλης 24 έργα ζωγραφικής (ελαιογραφίες και μεικτής τεχνικής) του Αλέκου Φασιανού, διαφημίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τη σύγχρονη ελληνική τέχνη.
Η έκθεση, η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο του αφιερωματικού έτους Ελλάδας-Ρωσίας 2016, έχει τίτλο «Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι στην καθημερινότητα» και την επιμέλειά της έχει η ιστορικός τέχνης Ολγα Καρντασίδη. Τη βραδιά των εγκαινίων ο αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Πολιτισμού και Τεχνών, Παύλος Αρζουμανίδης, επέδωσε στον καλλιτέχνη, εκ μέρους του προέδρου Πετρ Στρόνσκι, ειδικό βραβείο της Ακαδημίας «Για συμβολή στην Τέχνη».
Βράβευση και το 2008
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία τιμά τον Έλληνα ζωγράφο. Το 2008, σε ομαδική έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο Κρατικό Εκθεσιακό Κέντρο των Καλλιτεχνών στη Μόσχα, ο Αλέκος Φασιανός έλαβε τον τίτλο του επίτιμου μέλους της Κρατικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Ρωσίας, ενώ το έργο του βραβεύτηκε ως το καλύτερο μεταξύ των 350 έργων ζωγραφικής που συμμετείχαν.
Το «Έθνος» συνάντησε τον διάσημο ζωγράφο και συνομίλησε μαζί του για την έκθεση, αλλά και για τα βραβεία και τις τιμητικές διακρίσεις που του έχουν απονείμει στη Ρωσία. «Τα βραβεία τα δέχομαι, αλλά δεν σημαίνουν κάτι το ιδιαίτερο για μένα. Ο τίτλος της έκθεσής μου αναφέρεται στον καθημερινό μύθο των ανθρώπων. Δηλαδή, ό,τι συνέβαινε στην αρχαιότητα συμβαίνει και σήμερα, με κάποιες ίσως διαφοροποιήσεις. Είναι οι καθημερινές στιγμές που γεμίζουν το περιβάλλον στην Ελλάδα από τα αρχαία μέχρι τα σύγχρονα χρόνια. Για παράδειγμα, μπορεί στο παρελθόν ο άνθρωπος να χρησιμοποιούσε το άλογο στις μετακινήσεις του ενώ τώρα να χρησιμοποιεί το ποδήλατο. Αυτές οι δύο σκηνές είναι το ίδιο, είναι σκηνές της καθημερινότητας. Αλλάζουν απλώς το μέσον και ο χρόνος. Στα έργα της έκθεσης έχω ένα ζευγάρι που πετά πουλιά, έναν άνθρωπο με ποδήλατο, έναν καβαλάρη, έναν άνθρωπο που παίζει με μια γάτα, την Ευρώπη που παίζει με τον Ταύρο από τον γνωστό μύθο... Επιλέγω να θυμίζω στους ανθρώπους τις ευχάριστες στιγμές τους και όχι τις δυσάρεστες. Στα έργα μου δεν υπάρχουν βίαιες σκηνές, δεν μου αρέσουν οι βαρβαρότητες».
Πόλος έλξης
Πρόκειται για την πρώτη ατομική έκθεσή του στη Ρωσία, η οποία, αν και συνέπεσε με τη διεξαγωγή του Διεθνούς Νομικού Φόρουμ που κάθε χρόνο διεξάγεται στην Αγία Πετρούπολη, εντούτοις αποτέλεσε πόλο έλξης για το ρωσικό κοινό. «Οι Ρώσοι με έχουν γνωρίσει κυρίως μέσα από τις εκθέσεις μου στο Παρίσι και στην Ιαπωνία. Πιστεύω πως τους αρέσει η ζωγραφική μου γιατί, όπως σας είπα, απεικονίζει την καθημερινότητα και βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τα έργα μου. Το Κρατικό Μουσείο Ιστορίας της Θρησκείας είναι σημαντικό γιατί φιλοξενεί έργα θρησκευτικού και ιστορικού περιεχομένου από όλο τον κόσμο. Παράλληλα, διαθέτει και μια μεγάλη αίθουσα αφιερωμένη στη σύγχρονη τέχνη.
 |
| Με την έκθεση έργων του Αλέκου Φασιανού, το Κρατικό Μουσείο Ιστορίας της Θρησκείας της Αγίας Πετρούπολης ξεκίνησε επίσημα τις εκδηλώσεις του ελληνορωσικού αφιερωματικού έτους 2016. |
Εκεί φιλοξενείται η έκθεσή μου. Οι Ρώσοι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την τέχνη, πάντα έδειχναν. Διαθέτουν τεράστια μουσεία με έργα όλων των ξένων καλλιτεχνών. Να προσθέσω ότι μου έκανε εντύπωση η Αγία Πετρούπολη, την οποία επισκέφτηκα για πρώτη φορά. Μια πεντακάθαρη πόλη, χωρίς γκράφιτι, με μεγάλους δρόμους. Τόσο μεγάλοι και καθαροί είναι οι δρόμοι της που όταν την πρωτοαντίκρισα, στο μυαλό μου ήρθε ο Όμηρος όταν περιέγραφε την Τροία...».
Τον ρωτώ για τη συνεχιζόμενη κρίση που πλήττει τη χώρα μας και τις επιπτώσεις της στην τέχνη. «Η τέχνη είναι μια ευχαρίστηση και όταν κάποιος είναι δυσαρεστημένος δεν μπορεί να αγοράσει, γιατί θα πρέπει να ασχοληθεί με τα προβλήματά του. Η αγορά έχει πέσει, είναι δύσκολα. Βέβαια, μέσα από τη δυσκολία γεννάται η έμπνευση. Οι καλλιτέχνες συνεχίζουμε να ζωγραφίζουμε, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, είτε πωλούνται τα έργα είτε όχι. Αυτό ξέρουμε να κάνουμε και αυτό αγαπάμε...».
Πηγή: Μ. Λιβέρη, Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια