Τον έβρισκες συνήθως σκαρφαλωμένο σε σκαλωσιές. Στα πιο επικίνδυνα σημεία να τρέχει πάντα είτε επρόκειτο για τη μετακόμιση των Γλυπτών...
Τον έβρισκες συνήθως σκαρφαλωμένο σε σκαλωσιές. Στα πιο επικίνδυνα σημεία να τρέχει πάντα είτε επρόκειτο για τη μετακόμιση των Γλυπτών του Παρθενώνα από τον Ιερό Βράχο στο καινούργιο μουσείο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου είτε να αναζητεί θραύσματα διάσπαρτα στην Ακρόπολη και στις πλαγιές της.
Η αρχαιολογική κοινότητα έχασε τα ξημερώματα έναν διακεκριμένο εκπρόσωπό της, τον Αλέξανδρο Μάντη, έναν αρχαιολόγο που είχε εργαστεί ιδιαίτερα για την Ακρόπολη.
Παθιασμένος με τη δημιουργία του νέου μουσείου και την επιστροφή των Μαρμάρων, μελετούσε με πάθος τα Γλυπτά του Παρθενώνα, είχε πάντα να προσθέσει ένα καινούργιο αναπάντεχο εύρημα, να ταυτίσει σπαράγματα. Και ήταν πράγματι συγκινητικός σαν μιλούσε για τα γλυπτά που διαμελίστηκαν και αρπάχτηκαν από τον λόρδο Έλγιν, όσα βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο αλλά και σε άλλα μεγάλα μουσεία του εξωτερικού.
Ευρείες σπουδές
Ο Αλέξανδρος Μάντης, που έφυγε χθες από τη ζωή στα 70 του χρόνια, σπούδασε Κλασική Αρχαιολογία στο Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, έλαβε το 1983 τον τίτλο του διδάκτορα με βαθμό άριστα και θέμα «Προβλήματα της εικονογραφίας των ιερειών και των ιερέων στην αρχαία ελληνική τέχνη», ενώ διεύρυνε τις σπουδές του με έρευνες και υποτροφίες στο αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Βόννης (1976- 1978, 1988-1989), στο Βρετανικό Μουσείο (1986) και στο αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Βερολίνου (1979).
Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία από το 1975 και από το 1979 ως μόνιμος, διετέλεσε προϊστάμενος της Δ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, της ΛΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Κορινθίας και από το 2006 στην Α΄ Εφορεία Ακρόπολης στην οποία έζησε όλη την αγωνία της μεταφοράς των 246 μεγάλων γλυπτών και 4.200 μικρότερων από το παλαιό μουσείο στο νέο τους «σπίτι», μαζί με τον Δημήτρη Παντερμαλή, τον μηχανικό και αναστηλωτή Κώστα Ζάμπα, τη Χριστίνα Βλασσοπούλου, τη Σταματία Ελευθεράτου, τους συντηρητές Δημήτρη Μαραζιώτη, Γιώργο Παναγή κ.ά.
Είχε πραγματοποιήσει περισσότερες από 80 διαλέξεις και ανακοινώσεις σε Πανεπιστήμια και σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική και έχει ισάριθμες δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά που αφορούν κυρίως σε θέματα της αρχαίας γλυπτικής και ειδικότερα της αρχιτεκτονικής πλαστικής. Οι δημοσιεύσεις του, που εκτείνονται σε ένα ευρύ γεωγραφικό φάσμα από τη Λακωνία και την Ίο, έως τη Σαμοθράκη και την Θάσο, εστιάζονται σε μεγάλο βαθμό στην θεαματική αποκατάσταση των κατεστραμμένων από τον βομβαρδισμό του Morozini και την έκρηξη του 1687 μεσαίων νοτίων μετοπών του Παρθενώνα.
Εργάστηκε σε 10 εφορείες Αρχαιοτήτων σε 18 νομούς και ασχολήθηκε κυρίως με ανασκαφικό και μουσειακό έργο (σε Ήπειρο, Πελοπόννησο, Κρήτη, Κεφαλλονιά, Μέγαρα, Αθήνα, Κέα). Στην Ακρόπολη, όπου υπηρέτησε αρχικά από το 1983 έως το 2001, του δόθηκε η ευκαιρία να εξειδικεύσει τις γνώσεις του στα μνημεία και τη γλυπτική της Ακροπόλεως και της νοτίου κλιτύος, να ασχοληθεί ειδικότερα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, να οργανώσει τη συλλογή και την έκθεση των εκμαγείων στο Κέντρο Μελετών Ακροπόλεως και να προωθήσει το έργο της ενοποίησης της βορείου και νοτίου κλιτύος Ακροπόλεως.
Ήταν μέλος διαφόρων επιστημονικών επιτροπών και πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου Ιερού Διονύσου και Ασκληπιείου, της νοτίου κλιτύος Ακροπόλεως, καθώς και της Επιτροπής Συντήρησης Ναού Επικουρείου Απόλλωνα. Πραγματοποίησε τουλάχιστον 80 διαλέξεις σε πανεπιστήμια και σε διεθνή συνέδρια καθώς και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά.
Το Νοέμβριο του 2006 ανέλαβε τη Διεύθυνση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ακροπόλεως. Συνταξιοδοτήθηκε πριν από λίγα χρόνια.
«Ήταν ο άνθρωπος που επιμελήθηκε των διάσπαρτων και ασχολήθηκε όσο κανείς άλλος με αυτά, ώστε να βρει σπόλια για τη συναρμογή των μνημείων της Ακρόπολης. Ηταν ο πρόεδρος της Επιτροπής του Διονυσιακού Θεάτρου και της Νότιας Κλιτύος, με αξιοσημείωτο έργο. Ηταν ο δωρικός κίονας της Ακρόπολης που έπεσε αλλά δεν έχασε τη λάμψη του», δήλωσε η Ελένη Μπάνου, προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών.
Ο Αλέξανδρος Μάντης είχε εργαστεί ιδιαίτερα για τη μεταφορά των γλυπτών από το παλαιό στο νέο Μουσείο Ακροπόλεως και για την κωδικοποίηση των διεσπαρμένων μελών από τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα. Είχε αποτυπώσει ποιο βρίσκεται πού, σε διάφορα μουσεία του κόσμου, συντάσσοντας έναν «χάρτη» που θα είναι πάντοτε πολύτιμος.
Οι φίλοι και η οικογένειά του θα τον αποχαιρετήσουν την Πέμπτη στις 2.30 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, στο Μπραχάμι.
Πηγή: Γ. Συκκά, Καθημερινή, Α. Καρατάσου, Liberal, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια