Έτσι θα είναι το νέο Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στο λιμάνι του Πειραιά

Ένα νέο εμβληματικό τοπόσημο αναμένεται να δημιουργηθεί από τη μετατροπή του βιομηχανικού κτιρίου του Σιλό στον χώρο του ΟΛΠ σε πρωτοποριακό...

Ένα νέο εμβληματικό τοπόσημο αναμένεται να δημιουργηθεί από τη μετατροπή του βιομηχανικού κτιρίου του Σιλό στον χώρο του ΟΛΠ σε πρωτοποριακό Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων.

Μάλιστα, εδώ και λίγες μέρες γνωμοδότησε θετικά και ομοφώνως το Συμβούλιο Μουσείων επί των αρχιτεκτονικών, στατικών και ηλεκτρομηχανολογικών προμελετών, της μουσειογραφικής προμελέτης και της τροποποίησης του κτιριολογικού προγράμματος του Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων στην Ηετιώνεια Ακτή του Πειραιά και έτσι οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τους θησαυρούς των ελληνικών θαλασσών και να περιηγηθούν στα πολυάριθμα και ήδη συντηρημένα ενάλια ευρήματα που παραμένουν για χρόνια στις αποθήκες της αρμόδιας εφορείας αρχαιοτήτων.

Να επισημάνουμε ότι τις προμελέτες χρηματοδότησε το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη και ότι το έργο χρηματοδοτείται μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.

Σύμφωνα με την πρόταση σχεδιασμού, στο εσωτερικό βρίσκουμε μικρές αίθουσες και χώρους που δεν αλλοιώνουν τον φέροντα οργανισμό του Σιλό. Στην περιοχή έξω από το Σιλό βρίσκουμε όλες τις μεγάλες αίθουσες και τα καράβια. [Credit: Tsolakis Architects]

[Credit: Tsolakis Architects]

Σε επικοινωνία που είχε η LiFO με την Tsolakis Architects και την ομάδα που έχει αναλάβει τον σχεδιασμό, μας εξήγησαν ότι η συγκεκριμένη πρόταση για τον σχεδιασμό του Μουσείου Εναλίων Αρχαιοτήτων του Σιλό στον Πειραιά επικεντρώνεται στη χωροθέτηση του μουσείου τόσο στο εσωτερικό του υπάρχοντος κτιρίου όσο και έξω από αυτό, έτσι ώστε η γεωμετρία του νέου κτιρίου να αποτελεί φυσική συνέχεια του υπάρχοντος ‒ χωρική μεταφορά του παλιού στο μέλλον.

Ειδικότερα, οι εγκαταστάσεις του μουσείου θα ξεπερνούν τα 13.000 τ.μ., τα οποία κατανεμηθούν σε εκθεσιακούς χώρους για μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις, σε χώρους για εκπαιδευτικά προγράμματα και επιστημονικές δράσεις (αμφιθέατρο, βιβλιοθήκη, πολυμέσα), εργαστήρια συντήρησης, χώρους παροχής υπηρεσιών προς τους επισκέπτες (υποδοχή, βεστιάριο, πωλητήριο, αναψυκτήριο, εστιατόριο, ιατρείο) και γραφεία διοίκησης.

Σύμφωνα με την πρόταση σχεδιασμού, «στο εσωτερικό βρίσκουμε μικρές αίθουσες και χώρους που δεν αλλοιώνουν τον φέροντα οργανισμό του Σιλό. Στην περιοχή έξω από το Σιλό βρίσκουμε όλες τις μεγάλες αίθουσες και τα καράβια. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η ουσιαστική διατήρηση του Σιλό τόσο ως προς τη λειτουργική μνήμη όσο και ως προς το κόστος κατασκευής.

[Credit: Tsolakis Architects]

Η επιμήκης ανάπτυξη του μουσείου βοηθά στην απρόσκοπτη κυκλοφορία των επισκεπτών χωρίς μηχανικά μέσα. Με αυτόν τον τρόπο οι εκθεσιακοί χώροι είναι προσβάσιμοι μέσα από ήπια κεκλιμένες ράμπες που ενισχύουν την περιπατητική εμπειρία.

Επιπλέον, οι χρονοκάψουλες των καραβιών συνδέονται μεταξύ τους με γυάλινους διαδρόμους από τους οποίους έχουμε πανοραμική θέα προς το λιμάνι και τα σύγχρονα καράβια. Έτσι, το παρελθόν και το μέλλον συνυπάρχουν, διαμορφώνοντας έναν διάλογο μοναδικό για τη μουσειολογική εμπειρία. Όλα φιλοξενούνται κάτω από μια οριζόντια πλάκα που συμβολίζει το επίπεδο της θάλασσας, όπως ακριβώς και στο φυσικό περιβάλλον όπου βρέθηκαν.

[Credit: Tsolakis Architects]

Βυθός και Ναυάγια. [Credit: Tsolakis Architects]

Βιωματική εμπειρία, Βυζαντινό καράβι. [Credit: Tsolakis Architects]

Τέλος, το μουσείο φτάνει μέχρι την άκρη της προβλήτας, ενισχύοντας τη θεματική του σχέση με τη θάλασσα, ενώ είναι ορατό πλέον από όλο το λιμάνι, αποτελώντας σημαντικό πόλο έλξης για τους ταξιδιώτες».

Πηγή: Γ. Πανταζόπουλος, LiFO