Σπάνια "πορσελάνινη χοληδόχος κύστη" βρέθηκε σε νεκροταφείο ασύλου των αρχών του 20ού αιώνα

Επισκόπηση του σκελετού (με μπλε σκίαση) κατά τη διάρκεια της ανασκαφής. Η διατηρημένη πορσελάνινη χοληδόχος κύστη φαίνεται στη δεξιά πλευρά...

Επισκόπηση του σκελετού (με μπλε σκίαση) κατά τη διάρκεια της ανασκαφής. Η διατηρημένη πορσελάνινη χοληδόχος κύστη φαίνεται στη δεξιά πλευρά του κορμού της γυναίκας. [Credit: Asylum Hill Project, UMMC- Kyle Winters]

Οι αρχαιολόγοι του Πανεπιστημίου του Μισισιπή, σε συνεργασία με ειδικούς σε θέματα ιατρικής, ανακάλυψαν μια σπάνια ιατρική ανωμαλία στο χώρο ταφής του πολιτειακού φρενοκομείου του Μισισιπή.

Η ανακάλυψη, που περιγράφεται λεπτομερώς στο International Journal of Osteoarchaeology, αφορά τη διατηρημένη χοληδόχο κύστη μιας γυναίκας που θάφτηκε στο νεκροταφείο του ασύλου πριν από έναν αιώνα.

Τα σκελετικά υπολείμματα αποκάλυψαν μια ασβεστοποιημένη χοληδόχο κύστη, μια κατάσταση που ονομάζεται "πορσελάνινη χοληδόχος κύστη", η οποία δεν έχει ξανασυμβεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Με μήκος 46 χιλιοστά, πλάτος 28,5 χιλιοστά και βάρος 16,1 γραμμάρια, αυτό το απολιθωμένο όργανο είναι αποτέλεσμα χολοκυστίτιδας, μιας σπάνιας ασθένειας που χαρακτηρίζεται από συσσώρευση ασβεστίου στα μυϊκά τοιχώματα της χοληδόχου κύστης.

Η ταυτοποίηση του αντικειμένου βασίστηκε σε ακτίνες Χ και μικρο-CT σαρώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Μισισιπή, αποκαλύπτοντας έναν μόνο μεγάλο χολόλιθο μέσα στο ασβεστοποιημένο χείλος.

Η μελέτη ευαισθητοποιεί τους ανθρωπολόγους σε αυτή την ελάχιστα αναγνωρισμένη ιατρική κατάσταση και συνηγορεί υπέρ της χρήσης της αξονικής τομογραφίας για τον εντοπισμό ασβεστοποιημένων χοληδόχων κύστεων σε αρχαιολογικά λείψανα. Τέτοιες προσπάθειες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην καλύτερη κατανόηση του επιπολασμού των ασθενειών της χοληδόχου κύστης σε πληθυσμούς του παρελθόντος.

Μια εικόνα μικρο-CT δείχνει τη δομή της διατηρημένης πορσελάνινης χοληδόχου κύστης και τη χολολιθίαση στο εσωτερικό της.
[Credit: Τμήμα Επιστήμης Βιοϊατρικών Υλικών, UMMC]

Επιπλέον, οι ερευνητές παρατήρησαν μια υψηλότερη από την αναμενόμενη συχνότητα εμφάνισης χολόλιθων μεταξύ των ταφών ασύλου, γεγονός που υποδηλώνει μια πιθανή σύνδεση με τις πρακτικές υγειονομικής περίθαλψης της εποχής.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν και δεν υπάρχει τεκμηριωμένη συσχέτιση μεταξύ ψυχικών ασθενειών και ασθενειών της χοληδόχου κύστης, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη διερεύνηση των ιατρικών θεραπειών που χορηγούνταν στα ψυχιατρικά ιδρύματα κατά τις αρχές του 20ού αιώνα.

Επιπλέον, οι ερευνητές υπογράμμισαν τη σημασία της πλαισίωσης των ιατρικών ευρημάτων στο ευρύτερο κοινωνικοϊστορικό τοπίο. Ενώ το κλείσιμο του ασύλου προηγήθηκε της εποχής των αντιβιοτικών, οι θεραπευτικές μεθοδολογίες που εφαρμόστηκαν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του χρήζουν προσεκτικότερης εξέτασης.

Οι εικασίες υποδηλώνουν ότι θεραπείες όπως το όπιο, που χορηγούνταν για ανακούφιση από τον πόνο και καταστολή, θα μπορούσαν να έχουν επιδεινώσει ορισμένες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επηρέαζαν το πεπτικό σύστημα.

Διαβάστε την σχετική επιστημονική δημοσίευση εδώ.

Mack, J. E., Howard, C. M., & Didlake, R. H. (2024). Rare finding of a porcelain gallbladder in an early 20th‐century asylum cemetery: Radiologic, clinical, and bioarchaeological perspectives. International Journal of Osteoarchaeology. doi:10.1002/oa.3299

Πηγή: Archaeology News