Η αναγέννηση της διατηρητέας Μονής Κεχριάς στη Σκιάθο

Αποψη του εσωτερικού της Μονής Κεχριάς με τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τα μέσα του 18ου αιώνα. [Credit: Δήμος Σκιάθου] Σε ένα τοπίο φ...

Αποψη του εσωτερικού της Μονής Κεχριάς με τοιχογραφίες που χρονολογούνται από τα μέσα του 18ου αιώνα. [Credit: Δήμος Σκιάθου]

Σε ένα τοπίο φυσικού κάλλους, κάτι όχι ασυνήθιστο φυσικά για τη Σκιάθο, θα συναντήσει κανείς την Ιερά Μονή Παναγίας Κεχριάς. Η σύγχρονη εικόνα αυτού του ιστορικού μνημείου του 18ου αιώνα (η Μονή ιδρύθηκε τον 16ο αι.) προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση σε όσους επί σειρά ετών αγωνίστηκαν από διάφορες θέσεις για τη διάσωσή του. Η αποκατάσταση της Μονής Κεχριάς, έργο ενταγμένο στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014-2020 προϋπολογισμού 500.000 ευρώ, είναι ένα σύμβολο συνέργειας της κοινωνίας των πολιτών, των υπηρεσιών του υπουργείου Πολιτισμού, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των ιδιωτών, που πίστεψαν στην αναγκαιότητα αυτού του έργου και εργάστηκαν για τον σκοπό αυτόν.

Ιστορικό διατηρητέο μνημείο ήδη από το 1965, η Μονή Κεχριάς ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων και είναι μετόχι της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας Σκιάθου, από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού και προορισμός για χιλιάδες επισκέπτες.

Η Σκιάθος πέτυχε να εντάξει τρία έργα στο ΕΣΠΑ Θεσσαλίας 2014-2020. Και τα τρία κορυφαία για την ιστορία του νησιού και την πολιτιστική του ταυτότητα. Το Κάστρο (προϋπολογισμού 3,2 εκατ. ευρώ), η Ιερά Μονή Εικονίστριας (500.000 ευρώ) και η Κεχριά (500.000 ευρώ). Είναι ένα τρίπτυχο που ορίζει εκ νέου την ανάγνωση του ιστορικού ίχνους της Σκιάθου και τοποθετεί το νησί σε έναν ευρύτερο χάρτη εθνικού διαμετρήματος. Μόλις πρόσφατα έγιναν τα επίσημα εγκαίνια και η παράδοση του έργου αποκατάστασης του Κάστρου, έργο εθνικής σημασίας και εμβέλειας.

Λιγότερο προβεβλημένη σε εθνικό επίπεδο, η Ιερά Μονή Παναγίας Κεχριάς, συνδέεται με την ημέρα μνήμης της διάσωσης της Σκιάθου από τη γερμανική Κατοχή. Βρίσκεται στην ίδια –βόρεια– πλευρά του νησιού και ξεχωρίζει για τη σεπτή και ελκυστική αρχιτεκτονική μορφή της, με τη στέγη από σχιστόπλακες και τον κυλινδρικό τρούλο, που κοσμείται από εφυαλωμένα πινάκια τύπου Ιζνίκ (16ου ή 17ου αι.) όπως και ο δυτικός τοίχος. Αλλά είναι το εσωτερικό της Μονής που εντείνει το αίσθημα δέους καθώς είναι κατάγραφο με τοιχογραφίες από τα μέσα του 18ου αιώνα. Ενας ολόκληρος κόσμος σιωπηρός και ρωμαλέος αποκαλύπτεται στα μάτια του επισκέπτη και ταυτόχρονα υπενθυμίζει τη μακρά ιστορική διαδρομή της Σκιάθου και τα σημαντικά εκκλησιαστικά μνημεία της.

Από το 2019, η νυν δημοτική αρχή προκάλεσε τις απαραίτητες ενέργειες σε αγαστή συνεργασία με το ΥΠΠΟ (και με το προσωπικό ενδιαφέρον της υπουργού Λίνας Μενδώνη) καθώς και με την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας ούτως ώστε να ολοκληρωθεί ο φάκελος και να υποβληθεί στο ΚΑΣ. Υπήρχε ήδη ένα κλίμα υπέρ της σωτηρίας του μνημείου που κινδύνευε με κατάρρευση. Οι μελέτες είχαν χρηματοδοτηθεί από τον αείμνηστο επιχειρηματία και ευεργέτη του νησιού Γεώργιο Π. Αλεξανδρίδη (1930-2023), ο οποίος ανταποκρίθηκε έπειτα από αίτημα του Δήμου Σκιάθου. Οπως δήλωσε ο δήμαρχος, Θοδωρής Τζούμας, το έργο είναι σημαντικό καθώς έτσι «διασφαλίζεται η επιζητούμενη ανάπτυξη και έτσι αποτυπώνεται η ταυτότητα της Σκιάθου ως τουριστικού προορισμού».

Πηγή: Ν. Βατόπουλος, Καθημερινή