Πλησιάζοντας στο τέλος της περιοδικής έκθεσης «Ό,τι απέμεινε… Ιστορίες ανθρώπων από τη Μάχη της Κρήτης», η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετώ...
Πλησιάζοντας στο τέλος της περιοδικής έκθεσης «Ό,τι απέμεινε… Ιστορίες ανθρώπων από τη Μάχη της Κρήτης», η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών προγραμμάτισε μια Eπιστημονική Hμερίδα με τον ίδιο θεματικό άξονα στο Αμφιθέατρο του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης το Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2025, 9:30-14:30.
Με τον τίτλο «Η Μάχη της Κρήτης, αλλιώς» προσκεκλημένοι ομιλητές θα αναφερθούν στην εποχή και τον απόηχό της χωρίς ευθείες αναφορές στα στρατιωτικά γεγονότα.
Αντίθετα θα σχολιαστούν εκτενώς ιστορικά ζητήματα όπως η καινοφανής πρακτική των σκληρών αντιποίνων σε βάρος των αντισταθέντων κατοίκων, η ιταλική προπαγάνδα σε σχέση με τα σταλμένα από τη Ρόδο στρατεύματα, οι περιπέτειες των αιχμαλώτων στο στρατόπεδο του Τυμπακίου και ο απόηχος της συμμετοχής στη Μάχη στρατιωτών από τη Νέα Ζηλανδία.
Στα μεταπολεμικά χρόνια θα επικεντρωθούν περισσότερο εισηγήσεις σχετικές με την αρχαιολογία του πολέμου και τα σύγχρονα συλλεκτικά και μουσειολογικά ήθη, τα αναμνηστικά μετάλλια και τα παράσημα του πολέμου, το αποτύπωμά του στον τότε καθημερινό άνθρωπο και τις κατοπινές προφορικές ή απομνημονευτικές διηγήσεις, τις ζωγραφικές απεικονίσεις με θέμα τη Μάχη και τα σημαινόμενά τους όπως και τον τρόπο που διαχειρίστηκε η δημόσια Ιστορία του νησιού τα γεγονότα της γερμανικής εισβολής και Κατοχής.
Η ημερίδα είναι βεβαίως ανοιχτή στο ευρύ κοινό, στους φιλίστορες και στους ειδικούς του επιστημονικού τομέα της Ιστορίας, φοιτητές και ώριμους ερευνητές.
Μετά το τέλος της ημερίδας, θα γίνει μια τελευταία ξενάγηση στην περιοδική έκθεση από τους επιμελητές της, Κλεάνθη Σιδηρόπουλο και Δημήτρη Σκαρτσιλάκη.
Ακολουθεί το πρόγραμμα της ημερίδας και οι περιλήψεις των εισηγήσεων:
Επιστημονική Ημερίδα «Η Μάχη της Κρήτης, αλλιώς»
Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2025, 9:30-14:30
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
9:30-9:45 Χαιρετισμός μέλους του Δ.Σ. της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών και εισαγωγικό σχόλιο από τον Κλ. Σιδηρόπουλο.
1η Συνεδρία | Προεδρείο: Γιάννης Σκαλιδάκης
9:45-10:15 Γιάννης Χαραλαμπίδης, Πολιτικός πόλεμος και πολιτικές καταστολής: η Μάχη της Κρήτης ως σταθμός στην εξέλιξη της ένοπλης αντιμετώπισης των πολιτών
10:15-10:45 Γιάννης Κοντάκης, Η Μάχη της Κρήτης μέσα από τις σελίδες του Αγγελιαφόρου της Ρόδου (Messaggero di Rodi) (διαδικτυακά)
10:45-11:15 Βαγγέλης Τζούκας, «Και έλεγενε το ράδιο το γερμανικό ‘ημιάγριοι Κρήτες’». Όψεις της βιωμένης καθημερινότητας του πληθυσμού στη μάχη της Κρήτης
11:15-11:45 Andrew Holyoake, Το σόρτς του Τυμπακίου: Ένα παράθυρο με θέα τους Kreta Kriegies (αιχμάλωτους της Κρήτης) (στα Aγγλικά, διαδικτυακά)
11:45-12:00 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
2η Συνεδρία | Προεδρείο: Γιάννης Χαραλαμπίδης
12:00-12:30 Στέλλα Αλιγιζάκη, Ζωγραφικές «μαρτυρίες» για τη Μάχη της Κρήτης
12:30-13:00 Δημήτρης Σκαρτσιλάκης, Η αρχαιολογία του πολέμου στην Κρήτη. Έρευνα και τεκμηρίωση
13:00-13:30 Άννα Μπατζέλη, «Σε ξένη γη»: Το πένθος για τους Νεοζηλανδούς πεσόντες στη Μάχη της Κρήτης
13:30-14:00 Κλεάνθης Σιδηρόπουλος, Μετάλλια και ηθικές αμοιβές για τη Μάχη της Κρήτης: από την επιβράβευση στην ανάμνηση
14:00-14:30 Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Μάχη της Κρήτης στο δημόσιο λόγο
14:30-14:35 Καταληκτήριο σχόλιο
Στον χρόνο των ομιλιών συνυπολογίζεται και δυνητική συζήτηση του ομιλητή με το κοινό μετά από ερωτήσεις.
Θα ακολουθήσει ξενάγηση στην περιοδική έκθεση «Ό,τι απέμεινε… Ιστορίες ανθρώπων από τη Μάχη της Κρήτης» από τους επιμελητές της, Δημήτρη Σκαρτσιλάκη και Κλεάνθη Σιδηρόπουλο.
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ
1η Συνεδρία
Γιάννης Χαραλαμπίδης, Πολιτικός πόλεμος και πολιτικές καταστολής: η Μάχη της Κρήτης ως σταθμός στην εξέλιξη της ένοπλης αντιμετώπισης των πολιτών
Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν τη Μάχη της Κρήτης διακριτή όχι μόνο στο πλαίσιο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και ευρύτερα στο φάσμα της πολεμικής ιστορίας είναι η μαζική συμμετοχή λαϊκού στοιχείου στις συγκρούσεις και η χρήση από τους επιτιθέμενους άμετρης και εγκληματικής βίας για την καταστολή και τον παραδειγματισμό του πληθυσμού. Ανοίγοντας τον «φακό» σε μια συγκριτική αποτίμηση ανάλογων φαινομένων, επιχειρούμε μια προσέγγιση των γεγονότων όχι ως μοναδική περίπτωση, αλλά ως ιδιόμορφο και σημαντικό σταθμό στην πορεία από το Αμριτσάρ (1919) ως το Μάι Λάι (1968), την εξέλιξη της αντίληψης των πολιτών ως «εχθρού χωρίς στολή» και της ένοπλης καταστολής τους από κρατικές στρατιωτικές δυνάμεις.
Γιάννης Κοντάκης, Η Μάχη της Κρήτης μέσα από τις σελίδες του Αγγελιαφόρου της Ρόδου (Messaggero di Rodi) (διαδικτυακά)
Η Μάχη της Κρήτης αποτέλεσε μια από τις εμβληματικότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ολοκλήρωσή της οδήγησε στον πλήρη έλεγχο της Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, ως συνέχεια της ιταλικής εισβολής τον Οκτώβριο του 1940 και της γερμανικής επίθεσης τον Απρίλιο του 1941. Παρά την παρουσία σημαντικών ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων στα γειτονικά, υπό ιταλική κατοχή, Δωδεκάνησα, η συμμετοχή της Ιταλίας στην επιχείρηση κατάληψης της Κρήτης υπήρξε περιορισμένη και κυρίως επικουρική για τις γερμανικές δυνάμεις. Ωστόσο, τα γεγονότα από το πεδίο της μάχης και η δραστηριότητα του μικρού ιταλικού εκστρατευτικού σώματος που αποβιβάστηκε στην Κρήτη στις 27 Μαΐου 1941 αποτέλεσαν αντικείμενο ευρείας προβολής στον Αγγελιαφόρο της Ρόδου (Messaggero di Rodi). Η εφημερίδα, που εκδιδόταν από το 1912 και λειτουργούσε ως όργανο της ιταλικής διοίκησης και προπαγάνδας στα Δωδεκάνησα, απευθυνόταν τόσο στους Ιταλούς όσο και στους ντόπιους κατοίκους. Για εννέα συνεχόμενες ημέρες, άρθρα, φωτογραφίες, χάρτες και ανταποκρίσεις από τις συγκρούσεις γέμισαν τις σελίδες του Αγγελιαφόρου, αποκαλύπτοντας το βίωμα της μάχης από την πλευρά των Ιταλών στρατιωτών και τον ρόλο της ιταλικής προπαγανδιστικής μηχανής.
Στόχος της παρούσας ανακοίνωσης είναι να αναδείξει αυτή την εμπειρία, όπως προβλήθηκε στον Αγγελιαφόρο της Ρόδου, μέσα από αντιπαραβολή με πρωτότυπο αρχειακό και φωτογραφικό υλικό καθώς και με μαρτυρίες Ιταλών στρατιωτών.
Βαγγέλης Τζούκας, «Και έλεγενε το ράδιο το γερμανικό ‘ημιάγριοι Κρήτες’». Όψεις της βιωμένης καθημερινότητας του πληθυσμού στη μάχη της Κρήτης
Στην ανακοίνωση αυτή θα ασχοληθούμε με την αποτύπωση όψεων της βιωμένης καθημερινότητας του κρητικού πληθυσμού κατά τη Μάχη της Κρήτης (Μάιος 1941), όπως αυτές αποτυπώνονται σε προφορικές μαρτυρίες, ως επί το πλείστον δημοσιευμένες. Οι αμφισημίες της διαφοροποιημένης συμπεριφοράς απέναντι στους Γερμανούς, τους συμμάχους, τους στρατιώτες με καταγωγή από άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας, αλλά και η τεράστια πίεση που προξενούσε η ίδια η διεξαγωγή της μάχης και η υιοθέτηση στρατηγικών επιβίωσης αποτυπώνονται στις μαρτυρίες αυτές με ενάργεια. Ο τρόπος με τον οποίο τα κοινωνικά υποκείμενα - οι «αφανείς» πρωταγωνιστές της Ιστορίας εν προκειμένω - επεξεργάζονται τα βιώματά τους, ειδικά σε σχέση με μια ακραία συνθήκη όπως αυτή μιας πολεμικής αναμέτρησης ενός ολοκληρωτικού πολέμου, μπορεί να συνεισφέρει στην ανάδειξη μιας διαφορετικής ματιάς πάνω σε γεγονότα που συνιστούν τμήμα τόσο μιας εθνικής όσο και μιας διεθνικής αφήγησης. Από την άλλη πλευρά αναδεικνύονται και οι περιορισμοί που τίθενται στο λόγο των αφηγητών, η ενδεχόμενη αυτολογοκρισία τους, οι σιωπές και οι παραλείψεις, ιδιαιτέρως σε σχέση με πλευρές της μάχης όπως η συμμετοχή των «ενόπλων πολιτών» στις συγκρούσεις με τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές και η ψυχολογική πίεση που υφίσταντο όλοι οι εμπλεκόμενοι. Τέλος, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδοθεί και στο διαφορετικό υπόβαθρο των αφηγητών και στην ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων σε επίπεδο φύλου, ταξικής προέλευσης, τοπικής ταυτότητας κλπ.
Andrew Holyoake, Το σόρτς του Τυμπακίου: Ένα παράθυρο με θέα τους Kreta Kriegies (αιχμάλωτους της Κρήτης) (στα Αγγλικά, διαδικτυακά)
Η κοινότερη αφήγηση για τους Βρετανούς και Κοινοπολιτειακούς αιχμαλώτους πολέμου στον απόηχο της Μάχης της Κρήτης αναφέρεται συνήθως σε ένα εκτεταμένο, ανοργάνωτο και ανθυγιεινό στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Γαλατά και συνεχίζεται με τις περιγραφές για τη γρήγορη μεταφορά τους εκτός Κρήτης σε μόνιμα στρατόπεδα στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Εναλλακτικές αφηγήσεις επικεντρώνονται στους δραπέτες και φυγάδες, των οποίων οι ιστορίες συναρπάζουν και είναι σχετικά καλά τεκμηριωμένες.
Η παρούσα ανακοίνωση, με τη βοήθεια ενός απλού στρατιωτικού σορτς κατάγραφου από ονόματα κρατουμένων, παρουσιάζει μια τρίτη διάσταση: τους αιχμαλώτους που παρέμειναν στην Κρήτη για μεγαλύτερο διάστημα, κλεισμένοι σε ένα από τα τέσσερα στρατόπεδα, συμμετέχοντας σε καταναγκαστικές εργασίες στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης του «Φρουρίου Κρήτη». Η πορεία τους παρακολουθείται από τη σύλληψη έως την αναχώρηση από το νησί, με έμφαση στις μετακινήσεις τους, τις αλληλεπιδράσεις, τις αντιλήψεις και τις μνήμες τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσίαση θα διερευνήσει τα στοιχεία για την ύπαρξη ενός στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου στο Τυμπάκι, σε συνάρτηση με τη δημιουργία ενός στρατηγικής σημασίας αεροδρομίου στην πεδιάδα της Μεσαράς. Συναρμολογώντας ένα συνονθύλευμα αποσπασματικών τεκμηρίων, η ιστορία του Τυμπακίου αναδεικνύει πτυχές ανθρώπινης αντοχής, αντιλήψεων για τη φιλοξενία και τις χαμένες στον χρόνο μνήμες.
2η Συνεδρία
Στέλλα Αλιγιζάκη, Ζωγραφικές «μαρτυρίες» για τη Μάχη της Κρήτης
Η Μάχη της Κρήτης ενέπνευσε καλλιτέχνες με σπουδές και αυτοδίδακτους. Τα άμεσα ή έμμεσα βιώματά τους αποτελούν τη δική τους «μαρτυρία» για τις ημέρες της μάχης και τα επακόλουθά της. Στην εισήγηση επιχειρείται η παρουσίαση σχετικών έργων, όσων έχουν εντοπιστεί έως σήμερα από δημοσιεύσεις, από εκθέσεις επετείων, από αρχειακές και μουσειακές συλλογές ή και από προσωπική έρευνα. Η περίπτωση Νεοζηλανδού «πολεμικού καλλιτέχνη» είναι ξεχωριστή, ωστόσο υπάρχουν και πολλοί άλλοι Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Βρετανοί, Γερμανοί και Έλληνες καλλιτέχνες, μαχητές ή μεταγενέστεροι, που αποτύπωσαν σε αξιόλογα ζωγραφικά έργα τις αναμνήσεις και τις εντυπώσεις τους, «εξιστορώντας» τα δικά τους τραγικά ή ηρωικά βιώματα από τη μάχη και από την καθημερινότητα των ημερών στο νησί. Η ρίψη των αλεξιπτωτιστών, τα συμμαχικά πολεμικά πλοία, σκηνές μάχης σώμα με σώμα στα κρητικά πολεμικά πεδία, πρόσωπα των αμάχων και των αντιμαχόμενων, κρητικά τοπία αποτυπώνουν τη δική τους οπτική ανάλογα με την ταυτότητα και την ιδεολογία τους, υποκινώντας αντίστοιχους ιστορικούς προβληματισμούς.
Δημήτρης Σκαρτσιλάκης, Η αρχαιολογία του πολέμου στην Κρήτη. Έρευνα και τεκμηρίωση
Η «αρχαιολογία του πολέμου» μελετά τη βία και τον πόλεμο μέσα από τα υλικά τους ίχνη, από την προϊστορία έως την εποχή μας, εστιάζοντας στην προετοιμασία, τη διεξαγωγή, τις συνέπειες των πολεμικών αναμετρήσεων και στη διατήρηση της συλλογικής μνήμης μέσω ξεχωριστών ταφών, πολεμικών μνημείων ή επετειακών εκδηλώσεων.
Στην Ελλάδα, ο τομέας αυτός συναντά εμπόδια για τους νεότερους χρόνους, λόγω της αδράνειας της Πολιτείας, ενώ η δραστηριότητα συλλεκτών, συχνά με ασαφή στοχοθεσία και σπάνια οργανωμένη ως προς την τεκμηρίωση, προσφέρει πολύτιμα δεδομένα που παραμένουν όμως διάσπαρτα. Η συστηματική μελέτη θα μπορούσε να συνδυάζει τη συλλεκτική προσφορά με τις μεθόδους της Επιστήμης, από τις ανασκαφές ως την αρχειακή διερεύνηση και τη συλλογή προφορικών μαρτυριών, διαμορφώνοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των φυσικών, κοινωνικών και πολιτισμικών επιπτώσεων των συγκρούσεων.
Η συλλεκτική εμπειρία που θα κατατεθεί για την περίπτωση της Μάχης της Κρήτης (1941) και της διάδοχης Κατοχής δείχνει πώς ο πόλεμος άφησε βεβαίως βαθιά αποτυπώματα στο τοπίο και στις οικιστικές υποδομές, κατέλιπε συγχρόνως μεγάλο αριθμό διάσπαρτων οχυρωματικών έργων και τεράστια ποικιλία υπηρεσιακών και προσωπικών αντικειμένων. Φυσικά προκάλεσε και αβάσταχτο πόνο που ακόμα δεν έχει σβήσει.
Μια συστηματική τεκμηρίωση και συντήρηση των χώρων, καθώς και μια μοντέρνα μουσειακή αξιοποίηση των κινητών ευρημάτων, ενταγμένες στα αρχαιολογικά μεθοδολογικά εργαλεία, θα επέτρεπαν την πληρέστερη κατανόηση τόσο των συνθηκών της αιματηρής αντιπαράθεσης όσο και της επίδρασής της στο υλικό και κοινωνικό περιβάλλον, στην κοινωνική μνήμη που τη συνοδεύει.
Άννα Μπατζέλη, «Σε ξένη γη»: Το πένθος για τους Νεοζηλανδούς πεσόντες στη Μάχη της Κρήτης
Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης 671 Νεοζηλανδοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Η σχετική βιβλιογραφία είναι αρκετά πλούσια και καλύπτει επαρκώς τα γεγονότα, ωστόσο οι αναφορές στον αντίκτυπό τους στους συγγενείς και τους φίλους των πεσόντων είναι περιορισμένες. Στόχος της παρούσας ανακοίνωσης είναι η ανάδειξη του κόστους του πολέμου στις οικογένειες, τους φίλους και τους συμπολεμιστές των Νεοζηλανδών πεσόντων μέσω της αξιοποίησης δημοσιευμάτων τους στον νεοζηλανδέζικο Τύπο.
Ειδικότερα, η ανακοίνωση αφορά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων έρευνας στο αρχείο εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Νέας Ζηλανδίας, σημαντικό τμήμα του οποίου είναι ψηφιακά προσβάσιμο, στο οποίο σώζονται περισσότερες από 70.000 σελίδες εφημερίδων οι οποίες περιέχουν λίστες νεκρολογιών των οικογενειών (αλλά και φίλων, συμπολεμιστών, κ.λπ.) των πεσόντων της Μάχης της Κρήτης. Αν και συνήθως οι νεκρολογίες στην ιστορική έρευνα αξιοποιούνται στο πλαίσιο γενεαλογικών μελετών, στη συγκεκριμένη περίπτωση αναδεικνύονται ως σημαντική πηγή καταγραφής της ανθρώπινης πλευράς του πολέμου, αφού οι οικογένειες και οι φίλοι, μη έχοντας τη δυνατότητα να επισκεφτούν τους τάφους των αγαπημένων τους (που ήταν θαμμένοι «σε ξένη γη»), στράφηκαν στον Τύπο, δημοσιεύοντας νεκρολογίες για να τους τιμήσουν. Η αξία τους, τέλος, έγκειται και στο γεγονός ότι αρκετές από αυτές τις νεκρολογίες συνιστούν τα μοναδικά διασωθέντα γραπτά κείμενα συγγενών και φίλων των πεσόντων, στα οποία παραδίδουν τη δική τους οπτική για τα γεγονότα.
Κλεάνθης Σιδηρόπουλος, Μετάλλια και ηθικές αμοιβές για τη Μάχη της Κρήτης: από την επιβράβευση στην ανάμνηση
Ο τεράστιος και δραματικός απόηχος της Μάχης της Κρήτης αποτυπώθηκε στο υλικό και στο συμβολικό επίπεδο: παράσημα, τιμητικές αναγνωρίσεις κάθε είδους, αναμνηστικά μετάλλια επίσημα ή ιδιωτικά για βετεράνους και ειδικές κοπές νομισμάτων λειτούργησαν ως φορείς ιδεολογίας και προπαγάνδας αλλά και συγκίνησης και κοινωνικής αναγνώρισης. Η παρουσίαση εξετάζει αυτές τις «ηθικές αμοιβές» όλων των αντιμαχόμενων, ξεκινώντας από το πανηγυρικό μετάλλιο του K. Goetz στον απόηχο της πύρρειας γερμανικής νίκης, μέχρι τις μεταπολεμικές εκδόσεις των συμμάχων ως τις μέρες μας. Επιδιώκει να αναδείξει πώς τα αντικείμενα μετέφρασαν μια στρατιωτική επιτυχία και την ηρωική αντίσταση, τα συλλογικά τραύματα και τις αφηγήσεις σε σημεία Μνήμης.
Μεταπολεμικά, ελληνικές κυρίως, αλλά και διεθνείς αναμνηστικές κοπές, με σημαντική συμμετοχή καταξιωμένων χαρακτών, όπως οι Γ. Κανακάκης, Χρ. Καπράλος, Στ. Τριάντης, Ph. Nathan κ.ά., κατέδειξαν υψηλά επίπεδα τεχνικής και αισθητικής, με ξεκάθαρα ορατό το ιστορικό σημαινόμενο. Ωστόσο, η σταδιακή υποχώρηση της ποιότητας στις πρόσφατες επετειακές εκδόσεις μαρτυρεί μια επιφανειακή πια προσέγγιση της ιστορικής μνήμης και γενικά της Δημόσιας Ιστορίας· φωτεινή εξαίρεση αποτελεί το επιμελημένο αυστραλιανό αναμνηστικό νόμισμα του 2015, όπου η προσεγμένη σχεδίαση αποδίδει με σαφήνεια και σε βάθος το νόημα της Μάχης.
Μέσα από την ανάλυση αντικειμένων, αρχειακού υλικού και τελετών απονομής, διερευνώνται οι λειτουργίες, οι συμβολισμοί και οι αντιφάσεις των τιμών, στοχεύοντας να επιβραβεύσουν, να νομιμοποιήσουν, να διχάσουν ή να συνενώσουν τις κοινωνικές μνήμες και ταυτότητες.
Γιάννης Σκαλιδάκης, Η Μάχη της Κρήτης στο δημόσιο λόγο
Η Μάχη της Κρήτης ήταν ένα ξεχωριστό επεισόδιο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Για αυτήν την οροσειρά μέσα στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, συγκρούστηκαν δύο παγκόσμιες δυνάμεις σε μια κρίσιμη συγκυρία του πολέμου. Ήταν μια παγκόσμια μάχη αλλά και μια κρητική ιστορία, η καλύτερη αυλαία στην υπερεκατονταετή ένοπλη δράση των Κρητικών. Ήταν επίσης το έναυσμα και το σύμβολο της Αντίστασης ενάντια στον Άξονα για την Ελλάδα και όχι μόνο. Τι απέμεινε όμως από αυτήν στο δημόσιο λόγο;
Στην ανακοίνωση αυτή θα παρουσιαστούν ορισμένες όψεις της πρόσληψης της Μάχης της Κρήτης.
Πηγή: Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια