Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν νέο είδος τιτανοσαύρου στην Ισπανία

Καλλιτεχνική αναπαράσταση του Qunkasaura pintiquiniestra. [Credit: José Antonio Peñas Artero] Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν τα σκελετικά λείψανα...

Καλλιτεχνική αναπαράσταση του Qunkasaura pintiquiniestra. [Credit: José Antonio Peñas Artero]

Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν τα σκελετικά λείψανα ενός άγνωστου μέχρι σήμερα είδους τιτανόσαυρου στην περιοχή απολιθωμάτων Lo Hueco, στην Cuenca της Ισπανίας, περίπου 140 χιλιόμετρα ανατολικά της Μαδρίτης. 

Περισσότερα από 12.000 θραύσματα απολιθωμάτων έχουν αποκαλυφθεί εκεί από το 2007 κατά τη διάρκεια εργασιών για την εγκατάσταση μιας γραμμής τρένου υψηλής ταχύτητας μεταξύ Μαδρίτης και Λεβάντε.

Ο Qunkasaura pintiquiniestra έζησε στην Ευρώπη πριν από περίπου 75 εκατομμύρια χρόνια κατά την Κρητιδική περίοδο.

Το αρχαίο πλάσμα ήταν μέλος των Saltasauridae, μιας υπεροικογένειας τιτανοσαύρων δεινοσαύρων εντός της κλάσης Lithostrotia.

«Οι Τιτανοσαύροι ήταν μια επιτυχημένη ομάδα σαυρόποδων δεινοσαύρων που γνώρισε ένα σημαντικό γεγονός διαφοροποίησης κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο, με τη δημιουργία αρκετών διακριτών γενεαλογικών γραμμών, συμπεριλαμβανομένης της Lithostrotia», δήλωσε ο Dr. Pedro Mocho και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας.

[Credit: GBE-UNED]

«Η συγκεκριμένη γενεολογική ομάδα κυριάρχησε στην πανίδα των σαυροπόδων της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου και αντιπροσωπεύονταν από δύο κύριες ομάδες, τους σαλτασαυρίδιους και τους κολοσσόσαυρους, που περιλάμβαναν από μικρές μορφές έως τα μεγαλύτερα γνωστά χερσαία ζώα».

«Επιβίωσαν μέχρι το όριο Κρητιδικού-Παλαιογενούς, οπότε και εξαφανίστηκαν όπως και όλοι οι άλλοι μη-αβιανοί δεινόσαυροι».

Οι παλαιοντολόγοι αποκάλυψαν έναν αρθρωμένο και μερικώς συνδεδεμένο σκελετό του Qunkasaura pintiquiniestra στη θέση Lo Hueco του σχηματισμού Villalba de la Sierra στην Cuenca  της Ισπανίας.

Ο μερικός σκελετός του Qunkasaura είναι από τα πιο πλήρη απολιθώματα τιτανόσαυρων στην Ευρώπη.

[Credit: GBE-UNED]

«Ο Qunkasaura pintiquiniestra ξεχωρίζει επειδή είναι ένας από τους πιο πλήρεις σκελετούς σαυρόποδων που έχουν βρεθεί στην Ευρώπη, περιλαμβάνοντας αυχενικούς, ραχιαίους και ουραίους σπονδύλους, μέρος της πυελικής ζώνης και στοιχεία των άκρων», ανέφεραν.

«Η μοναδική μορφολογία τους, ειδικά στους ουραίους σπονδύλους, προσφέρει νέες γνώσεις για τους μη-αβιανούς δεινόσαυρους της Ιβηρικής Χερσονήσου, μια ιστορικά ελάχιστα κατανοητή ομάδα».

Η ανακάλυψη αποκαλύπτει, για πρώτη φορά, την παρουσία τουλάχιστον δύο διαφορετικών γενεαλογικών γραμμών σαλτασαυρίδων στην περιοχή της Ιβηρικής.

Αυτά τα μεγάλα φυτοφάγα διακρίνονται από την πανοπλία τους, συμπεριλαμβανομένων των σκαφών (κοκαλωτά εξωτερικές πλάκες στο δέρμα) που μπορεί να παρείχαν άμυνα έναντι των αρπακτικών.

Ο μεγάλος δεινόσαυρος θα είχε ύψος σχεδόν 6 μέτρα. Για προοπτική, μια 16χρονη αρσενική καμηλοπάρδαλη που ονομάζεται Forest στο πρόγραμμα αναπαραγωγής στον ζωολογικό κήπο της Αυστραλίας πιστεύεται ότι είναι η ψηλότερη εν ζωή καμηλοπάρδαλη στα 5,7 μέτρα.

«Η μία από αυτές τις ομάδες, που ονομάζεται Lirainosaurinae, είναι σχετικά γνωστή στην περιοχή της Ιβηρικής και χαρακτηρίζεται από μικρά και μεσαίου μεγέθους είδη, τα οποία εξελίχθηκαν σε ένα νησιωτικό οικοσύστημα», δήλωσε ο Δρ Mocho.

«Με άλλα λόγια, η Ευρώπη ήταν ένα τεράστιο αρχιπέλαγος αποτελούμενο από πολλά νησιά κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο. Ωστόσο, ο Qunkasaura pintiquiniestra ανήκει σε μια άλλη ομάδα σαυρόποδων, που εκπροσωπούνται στην Ιβηρική Χερσόνησο από μεσαίου μεγέθους είδη πριν από περίπου 73 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό μας υποδεικνύει ότι αυτή η γενεαλογική γραμμή έφτασε στην Ιβηρική Χερσόνησο πολύ αργότερα από άλλες ομάδες δεινοσαύρων».

«Ταυτοποιούμε το Qunkasaura pintiquiniestra ως εκπρόσωπο των οπισθοκοκκαλικελαϊδινών σαλτασαυρίδων, μιας ομάδας που υπάρχει στο βόρειο ημισφαίριο (Λαυρασία)», ανέφεραν οι ερευνητές.

«Από την άλλη πλευρά, τα περισσότερα σαυρόποδα της Ύστερης Κρητιδικής περιόδου από τη νοτιοδυτική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Lohuecotitan pandafilandi, που περιγράφηκε προηγουμένως από το Lo Hueco, ανήκουν στους Lirainosaurinae, μια ομάδα σαυρόποδων που προφανώς υπάρχει αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή ήπειρο».

«Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι το Lo Hueco είναι το μοναδικό μέρος όπου είναι γνωστή η συνύπαρξη και των δύο ομάδων και προτείνει μια νέα ομάδα τιτανοσαύρων που ονομάζεται Lohuecosauria, η οποία περιλαμβάνει εκπροσώπους και των δύο γενεαλογικών γραμμών».

«Οι Lohuecosaurs μπορεί να έχουν προέλθει από τις νότιες ηπείρους πριν διασκορπιστούν παγκοσμίως».

[Credit: GBE-UNED]

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό Communications Biology.

P. Mocho et al. 2024. A Spanish saltasauroid titanosaur reveals Europe as a melting pot of endemic and immigrant sauropods in the Late Cretaceous. Commun Biol 7, 1016; doi: 10.1038/s42003-024-06653-0 

Πηγή: Sci News, LiFO