Πέντε μήνες έχει σταματήσει η αναστήλωση του Θεάτρου Διονύσου, κάτω από την Ακρόπολη, παρόλο που τα χρήματα υπάρχουν.
Πέντε μήνες έχει σταματήσει η αναστήλωση του Θεάτρου Διονύσου, κάτω από την Ακρόπολη, παρόλο που τα χρήματα υπάρχουν.Στην περίπτωση αυτή, το πρόβλημα αφορά τον τρόπο πρόσληψης των ωρομίσθιων υπαλλήλων, που έχει πλέον αλλάξει. Για κάθε πρόσληψη χρειάζεται Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ), η οποία εκδίδεται μία φορά το χρόνο για όλα τα έργα συνολικά και όχι μόνο του πολιτισμού. Το Συμβούλιο αυτό συνεδρίασε στις αρχές του έτους, ενέκρινε 4.200 προσλήψεις ωρομισθίων για έργα του ΕΣΠΑ, αλλά ξέχασε τα έργα που εκτελούνται με Προγραμματικές Συμβάσεις, όπως είναι το συγκεκριμένο. Έτσι, το Διονυσιακό Θέατρο, στο οποίο πρωτοδίδαξαν οι αρχαίοι τραγικοί μας τα έργα τους, μένει χωρίς ούτε έναν εργαζόμενο.
Το έργο αυτό ήταν ένα από τα 20-25 έργα του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων Αρχαιολογικών Εργων (ΤΔΠΕΑΕ). Ενός φορέα που σήμερα τελεί υπό κατάργηση (παρατείνεται η λειτουργία του με προσωρινές διαταγές, ώσπου να δοθούν τα έργα σε άλλο φορέα εκτέλεσης). Από το ΤΔΠΕΑΕ, λοιπόν, ζητήθηκε μια συμπληρωματική Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου για την Προγραμματική Σύμβαση του Θεάτρου Διονύσου. Εν αναμονή αυτής, μένουν οι αναστηλωτές του μνημείου να το κοιτάζουν και να μην μπορούν να κάνουν το παραμικρό. Εν τω μεταξύ, ο χρόνος τρέχει και το έργο έχει χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης το 2015.
Η επέμβαση αυτή έχει περάσει από χίλια κύματα, αν και οι μελέτες της είναι εγκεκριμένες από χρόνια. Οι εργαζόμενοι ήλπιζαν πως με τα 6 εκατ. δεν θα συναντήσουν άλλο πρόβλημα. Ωσπου ήρθε η τρόικα και το Μνημόνιο να βάλουν φρένο και σ' αυτές τις προσλήψεις εργατοτεχνικού προσωπικού, οι οποίες μόνο ρουσφετολογικές δεν είναι, αφού απαιτούν εξειδίκευση που δεν την έχουν πολλοί στην αγορά. Το έργο που εστιάζεται στην αναστήλωση του κοίλου είχε ξεκινήσει και προχωρούσε κανονικά μέχρι τη λήξη των συμβάσεων των εργαζομένων τον περασμένο Δεκέμβριο. Από εκεί κι έπειτα, έγινε ένας διαγωνισμός για την πρόσληψη 30 ατόμων, αλλά ακυρώθηκε γιατί εν τω μεταξύ η νομοθεσία άλλαξε.
Το έργο «φυτοζωεί» από το 2003, όταν άρχισε σιγά σιγά, αρχικά στο κοίλο με 4-5 άτομα και στη συνέχεια με την αποκατάσταση των δύο παρόδων, που ολοκληρώθηκαν υπό την επίβλεψη της Αθηνάς Σαμαρά. Οταν άρχισε η μεγάλη επέμβαση, ο επικεφαλής του έργου, αρχιτέκτονας και μελετητής του θεάτρου, Κωνσταντίνος Μπολέτης, υποσχέθηκε ότι το 2015 θα βλέπουμε αναστηλωμένες τις τρεις κεντρικές κερκίδες και τις ενδιάμεσες κλίμακες ώς το ψηλότερο σημείο όπου σώζεται έστω και ένα αρχαίο εδώλιο. Θα αποκατασταθεί δηλαδή η μορφή του μνημείου επί εποχής άρχοντα Λυκούργου (4ος αι. π.Χ.), γιατί τότε έγινε λίθινο, όπως το βλέπουμε σήμερα. Το αρχαιότερο θέατρο εξυπηρετούσε μία από τις λατρευτικές τελετουργίες προς τιμήν του Διονύσου: το διθύραμβο. Κατά την κλασική εποχή, χωρίστηκε σε 13 κερκίδες, όπως είναι σήμερα, και επεκτάθηκε μέχρι τη ρίζα του βράχου, ενσωματώνοντας και τον αρχαίο περίπατο που περνάει από πάνω, ζώνοντας περιμετρικά τον Ιερό Βράχο. Το θέατρο έφτανε μέχρι το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου και χωρούσε περί τους 15.000 θεατές. Ηταν συνεπώς μεγαλύτερο από της Επιδαύρου.
Η αρχαιολογική έρευνα έχει εντοπίσει πολλά θραύσματα αρχαίων εδωλίων. Εξήντα από αυτά θα συμπληρωθούν και θα επιστρέψουν στις θέσεις τους, ενώ άλλα εξήντα ένα θα κατασκευαστούν από νέο λίθο. Θα ανακατασκευαστούν και 175 σκαλοπάτια, που θα προεκτείνουν την κλίμακα ώς τον περίπατο.
Πηγή: Ν.Κοντράρου-Ρασσιά, Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια