Ο τόπος και η επίδρασή του στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του Φεστιβάλ Ολύμπου Γενικότερα, όπως σημειώνει ο ιστορικός ερευνητής και ε...
 |
| Ο τόπος και η επίδρασή του στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του Φεστιβάλ Ολύμπου |
Γενικότερα, όπως σημειώνει ο ιστορικός ερευνητής και εικαστικός Νίκος Γραίκος «κατά τη δεκαετία του ’60 μέχρι και τις αρχές της δεκ. του ’70 παρατηρείται έντονο ενδιαφέρον για το αρχαιολογικό παρελθόν της Πιερίας, από τοπικούς ερευνητές, με δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και μερικές εκδόσεις, από τις οποίες ιδιαίτερα σημαντική ήταν το βιβλίο του Π. Αναγνωστόπουλου, «Η αρχαία Ολυμπική Πιερία», το οποίο εκδίδει η Εστία Πιερίδων Μουσών το 1971. Το βιβλίο του φιλολόγου Αναγνωστόπουλου, στο μοναδικό τότε Γυμνάσιο της Κατερίνης, αριθμεί 242 σελίδες και όπως αναγράφεται στη σ. 5 «Αφιερώνεται στους μαθητάς μου».
Σπουδαίο βιβλίο (και όχι μόνο για την εποχή του) διαιρείται σε τέσσερα μέρη: Η Πιερία και αι πόλεις αυτής. Γεωγραφική και ιστορική εξέτασις, Ο Όλυμπος, Αι Ολυμπιάδες και Πιερίδες Μούσαι, Η εθνική καταγωγή των Πιέρων. Συνετή και χρήσιμη βιβλογραφία (σσ. 237-239). Το κείμενο συνοδεύουν δύο χάρτες και πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες ενώ η σύνθεση του εξωφύλλου ανήκει στον Κλέαρχο Γώττα. Την ίδια χρονιά εκδίδεται το ολιγοσέλιδο βιβλίο του Κωνσταντίνου Πλιούμπη «Η Αρχαία Πόλις Πιερίς. Θέσι, Ιστορία, Αρχαιολογικά ευρήματα», καθώς και η εργασία ομάδας δασκάλων της Πιερίας με τον τίτλο Ιστορικά στοιχεία συμβολής της Πιερίας εις τον αγώνα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Ωστόσο η αίγλη του Δίου ως αρχαιολογικού και κατόπιν φεστιβαλικού/θεατρικού πόλου έλξης συνδέεται με την εμφάνιση και το ανασκαφικό έργο του καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή (από το 1970 και από το 1973 ως διευθυντής των ανασκαφών). Όπως σημειώνει ο Δημήτρης Παντερμαλής στην κατατοπιστική επτασέλιδη εισαγωγή του στον τιμητικό αφιερωματικό τόμο για τον ίδιο που εξέδωσε ο Δήμος Δίου με τον τίτλο Δίον 1970-2009, Ο τόπος και οι άνθρωποι, τα όσα γνωρίζαμε από τον Άγγλο περιηγητή Leake ο οποίος κατάφερε να εντοπίσει και να ταυτίσει τη θέση του αρχαίου Δίου (1806) συμπληρώθηκαν εν συνεχεία όταν τον Ιούνιο του 1928 ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεώργιος Σωτηριάδης (1852-1942) αποφάσισε να ξεκινήσει τις ανασκαφές στο Δίον αναζητώντας μαρτυρίες για τον ιστορικό αυτόν τόπο. Το 1931 ο ίδιος δημιούργησε το μικρό τοπικό Μουσείο. Τριάντα χρόνια αργότερα ο καθηγητής Γεώργιος Μπακαλάκης (1908-1993) συνέχισε τις ανασκαφές και σε αυτόν οφείλουμε την ανακάλυψη ενός μέρους του μνημειακού τείχους του Δίου της εποχής του Κασσάνδρου καθώς και το ξεκίνημα της ανασκαφής του ρωμαϊκού θεάτρου.
Ο Δημήτρης Παντερμαλής σημειώνει πως η κρίσιμη χρονιά των ανασκαφών επί της θητείας του υπήρξε το 1973 όταν αποκαλύφθηκαν γλυπτά του 4ου αιώνα π.Χ. και των ελληνιστικών χρόνων. Την ίδια χρονιά «έγινε μια τεράστια βαθιά τομή στο κοίλο και την ορχήστρα του ελληνιστικού θεάτρου. Τότε για πρώτη φορά βρέθηκαν τα πήλινα καθίσματα για τους θεατές, το δάπεδο της ορχήστρας και ο υπόγειος διάδρομός της». Τα επόμενα χρόνια έγινε αποκάλυψε του μεγαλύτερου μέρους του έτσι ώστε σταδιακά ο χώρος να διαμορφωθεί ώστε να δέχεται παραστάσεις και ικανό αριθμό θεατών.
Το καλοκαίρι του 1975 στην περιοχή του Αγιονερίου οι ανασκαφές οδήγησαν στα ψηφιδωτά δάπεδα και τους υπόγειους χώρους θέρμανσης «του πιο μεγάλου και πιο πλούσιου συγκροτήματος αρχαίων λουτρών στο Δίον», ενώ το φθινόπωρο του 1978 χάρη σε μια άλλη ανασκαφή ήρθαν στο φως το ιερό της Ίσιδας Λοχίας και ο ναϊσκος της Υπολυμπιδίας Αφροδίτης. Το 1982 στην αρχαία πόλη ανακαλύφθηκε μια μεγάλη έπαυλη του 2ου μ. Χ. αιώνα και το 1987 «αγγίξαμε το σημαντικότερο δωμάτιο της έπαυλης που ήταν στρωμένο μ’ ένα μοναδικό ψηφιδωτό δάπεδο. Το ψηφιδωτό με τον Διόνυσο πάνω στο άρμα φώτισε ξαφνικά το ποιμενικό τοπίο του αρχαιολογικού χώρου και μάγεψε κυριολεκτικά το χωριό αλλά και τα μέσα ενημέρωσης». Τέλος, ύστερα από μια φοβερή θεομηνία και στην προσπάθεια διεύρυνσης της κοίτης του ποταμού, ξεκίνησε η ανασκαφή του 2003 η οποία «έφερε στο φως το πληρέστερο ιερό Διός του Υψίστου που γνωρίζουμε με μαρμάρινους αετούς, επιγραφές, το λατρευτικό άγαλμα του θεού, το ναό, το βωμό, τις στοές του τεμένους».
Πηγή: Α. Κάλφας, Αντίλογος Πιερίας
Δεν υπάρχουν σχόλια