Η Παλαιόχωρα στα Κύθηρα, με τη φορτισμένη ενέργειά της, εξάπτει τις αισθήσεις του επισκέπτη. 1 ερώτηση 3 απαντήσεις: Σε ποιον τόπο θα ...
Η Παλαιόχωρα στα Κύθηρα, με τη φορτισμένη ενέργειά της, εξάπτει τις αισθήσεις του επισκέπτη. |
1 ερώτηση 3 απαντήσεις: Σε ποιον τόπο θα ξεναγούσατε έναν ξένο φίλο σας;
Δημήτρης Φιλιππίδης
αρχιτέκτονας
Αν είναι να διαλέξω έναν αρχαιολογικό χώρο για να ξεναγήσω έναν φίλο, θα προτιμούσα, παρ’ όλο τον έντονο ανταγωνισμό από άλλα μέρη, να τον πάω στον Κεραμεικό. Τον επισκέφθηκα για πρώτη φορά όταν ήμουν σπουδαστής, για τις ανάγκες μιας εργασίας, και τα επόμενα χρόνια συνέχισα να πηγαίνω εκεί πάντα με ευφρόσυνα αισθήματα. Με τα χρόνια έμαθα να εκτιμώ τα ελάχιστα σκόρπια στοιχεία του μέσα σ’ ένα ειρηνικό τοπίο. Κάθε φορά δεν παραλείπω να κατευθυνθώ πρώτα ώς το σημείο όπου τρέχει ακόμα ο Ηριδανός μέσα στην πρασινάδα, αλλά και να προχωρήσω παρακάτω, πέρα από τα τρομακτικά θεμέλια των τειχών, πλησιάζοντας τις διαδοχικές πύλες εισόδου στην αρχαία πόλη, ψηλαφώντας τα αυλάκια που άφηναν οι αναρίθμητοι τροχοί πάνω στα μάρμαρα.
Μετά φτάνοντας στη βουερή Πειραιώς, εκεί όπου ορθώνεται η τόσο παράταιρη Αγία Τριάδα, να φανταστώ πώς άραγε συνεχιζόταν αυτό το άνοιγμα προς τον κάμπο της Αττικής. Τέλος, επιστρέφοντας, να σταθώ για λίγο μπροστά σε δυο παλιές φίλες, τη Δημητρία και την Παμφίλη, πριν βγω στην πεζοδρομημένη Ερμού.
Μαριλένα Πανουργιά
εκδότρια (εκδόσεις Ικαρος)
Στην Παλαιόχωρα στα Κύθηρα. Για την ιστορία, την αρχιτεκτονική, τη θέα και την ενέργειά της.
Η βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού χτίστηκε τον 12ο αιώνα και ονομάστηκε πόλη του Αγίου Δημητρίου. Βρίσκεται στη βόρεια πλευρά των Κυθήρων, σε ένα βαθύ φαράγγι που χρησίμευε ως φυσικό οχυρό. Παρότι ήταν αθέατη από τη θάλασσα, καταστράφηκε το 1537 από τον Μπαρμπαρόσα. Το φως των Κυθήρων αντανακλά στα απομεινάρια του κάστρου της Παλαιόχωρας, και η θέα προς το φαράγγι της Κακιάς Λαγκάδας και το Μυρτώο Πέλαγος κόβει την ανάσα. Είναι αμφίβολο για πόσα χρόνια θα υπάρχει ακόμη, έστω και μέρος της, καθώς, λόγω έλλειψης πόρων, δεν συντηρείται από κανέναν φορέα.
Τα κομμάτια της στέκουν σε πείσμα των αντίξοων συνθηκών και αποτελούν, μαζί με τις ιστορίες που τη συνοδεύουν από γενιά σε γενιά, μέρος της λαϊκής παράδοσης του νησιού και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του. Ο μύθος λέει πως αργά το βράδυ ακούγονται ακόμη οι κραυγές από τη σφαγή που έκανε ο Μπαρμπαρόσα. Η φορτισμένη ενέργεια του σημείου εξάπτει όλες τις αισθήσεις του επισκέπτη.
Γιώργος Πέτρου
μαέστρος
Πριν από λίγα χρόνια η Καμεράτα και εγώ είχαμε προσκαλέσει τον διάσημο βιολονίστα και μαέστρο Fabio Biondi, για μια συναυλία στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Την ημέρα που έφτασε στην Αθήνα, και πριν ακόμα γνωριστεί με την ορχήστρα, βγήκαμε μαζί για φαγητό και βόλτα στην Πλάκα και γύρω από την Ακρόπολη.
Στο ύψος της Ρωμαϊκής Αγοράς, σταθήκαμε και κοιτάξαμε τον φωτισμένο Παρθενώνα. Για αρκετή ώρα δεν είπαμε τίποτα. Κάποια στιγμή γύρισα και κοίταξα τον Fabio, που είχε δακρύσει. «Από εδώ ξεκίνησαν όλα...», είπε. «Το θέατρο, η δημοκρατία... Είμαστε όλοι ένα μέρος αυτού του γνώριμου χώρου». Η Ελλάδα είναι γεμάτη θησαυρούς, υπέροχα μουσεία, πολύτιμους αρχαιολογικούς χώρους.
Ωστόσο υπάρχει κάτι μαγικό, μυστηριακό, ανεξήγητο γύρω από την Ακρόπολη των Αθηνών. Είναι ο τόπος όπου μεγαλούργησε το ανθρώπινο πνεύμα όσο πουθενά αλλού. Είναι ο τόπος που γέννησε ό,τι σήμερα αποτελεί τη βάση του σύγχρονου παγκόσμιου πολιτισμού. Είναι τα δρομάκια που περπάτησαν ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Φειδίας, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης, όλοι αυτοί που με το πνεύμα τους χάρισαν στον κόσμο μας το απόλυτο «ωραίο» και «αληθινό».
Εμείς ζούμε καθημερινά κάτω από αυτές τις σκιές, σχεδόν αγνοώντας τις, σαν να μην έχουν περάσει ποτέ. Είμαστε προνομιούχοι πάνω από οποιονδήποτε άλλο λαό. Εμείς δεν το ξέρουμε. Οι ξένοι το γνωρίζουν καλά. Κι αν δεν το γνωρίζουν, το αισθάνονται...
Πηγή: Γ. Επτακοίλη, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια