Αν τα μνημεία της Ακρόπολης είχαν ανθρώπινες αντιδράσεις, σήμερα θα θρηνούσαν πενθώντας. Ένας σπουδαίος Έλληνας, ένας ευπατρίδης, έν...
Αν τα μνημεία της Ακρόπολης είχαν ανθρώπινες αντιδράσεις, σήμερα θα θρηνούσαν πενθώντας. Ένας σπουδαίος Έλληνας, ένας ευπατρίδης, ένας κορυφαίος επιστήμονας που τα υπηρέτησε με αφοσίωση περισσότερα από 40 χρόνια, ο Χαράλαμπος Μπούρας, δεν ζει πια.
Έχασε τη μάχη που με σπάνια δύναμη έμεινε το πρωί, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν. Ήταν 83 ετών. Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή στις 2 μετά το μεσημέρι από το Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Ο Χαράλαμπος Μπούρας είχε γεννηθεί στην Πρέβεζα το 1933 αλλά μεγάλωσε στη Χίο. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι. Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Σορβόνης. Υπήρξε μαθητής του Δ. Πικιώνη. Ως αρχιτέκτων της Διευθύνσεως Αναστηλώσεως (1960-1966) εργάσθηκε για την αποκατάσταση μνημείων Βραυρώνος, Ωδείου του Αττικού, Μονής Οσίου Λουκά κ. ά. Δίδαξε Ιστορία της Αρχιτεκτονικής στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (1966-1974) και στην Σχολή Αρχιτεκτόνων του Μετσοβίου Πολυτεχνείου (1974-2000).
Μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1974-2005), μέλος και πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (1975 κ.έ.), Γενικός Γραμματέας της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας (1979-2000). Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη και του Αρχείου Ελληνικών Μνημείων στο ΕΜΠ. Μεταξύ των δημοσιευμάτων του για αρχαία, βυζαντινά και νεώτερα μνημεία περιλαμβάνονται: "Βυζαντινά σταυροθόλια με νευρώσεις", (Αθήνα 1965), "Η αναστήλωσις της στοάς της Βραυρώνος", (Αθήνα 1967), "Νέα Μονή Χίου: Ιστορία και αρχιτεκτονική", (Αθήνα 1985), -(με την Λασκαρίνα Μπούρα), "Ελλαδική ναοδομία κατά τον 12ο αιώνα", (Αθήνα 2002), "Βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα", (Αθήνα 2006), Βυζαντινή Αθήνα 10ος – 12ος αιώνας (2010). Είχε συμμετάσχει σε πάμπολλα συλλογικά έργα και είχε γράψει δεκάδες επιστημονικών άρθρων.
Είχε τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, το 2002.
Άνθρωπος με εξαιρετικό ήθος και σπάνιες αξίες, ο «κύριος Μπούρας», όπως τον αποκαλούσαν όλοι, ήταν σεμνός, διακριτικός, με απαιτήσεις από τον εαυτό του πρώτα, όπως και από τους άλλους. Σε αντάλλαγμα όμως έδινε απεριόριστη βοήθεια όχι μόνο στους συνεργάτες του, αλλά και σε όποιον τη ζητούσε. Απέφευγε τη δημοσιότητα και δεν επιζητούσε διακρίσεις. Απέδιδε πάντοτε την όποια επιτυχία στους συνεργάτες του, παρόλο που εκείνος είχε σχεδιάσει τα πάντα και τα επέβλεπε άγρυπνα ώσπου να ολοκληρωθούν. Ευγενής, οξυδερκής και προπάντων καινοτόμος και πρωτοπόρος, ο Χ. Μπούρας αφήνει στ΄ αλήθεια μεγάλο κενό που δεν είναι δυνατόν να αναπληρωθεί.
Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ) από το 1975 και σύντομα έγινε πρόεδρός της. Η αναστήλωση της Ακρόπολης υπήρξε έργο ζωής του, ή, μάλλον ένα από τα έργα ζωής του. Άφησε τη σφραγίδα του σε πολλά μνημεία ακόμη, όπως η Στοά της Βραυρώνας, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού, το μαρμάρινο τέμπλο του καθολικού της Νέας Μονής Χίου, η διαμόρφωση της τράπεζας της Ιεράς Μονής Οσίου Λουκά σε μουσείο της ιστορίας της μονής. Μετείχε επίσης στις επιτροπές Επιδαύρου, Επικούριου Απόλλωνα κ.α.
Ο συνάδελφός του αρχιτέκτονας Δημήτρης Φιλιππίδης, μιλώντας σε τιμητική εκδήλωση του Μουσείου Μπενάκη για τον Χ. Μπούρα, τον είχε χαρακτηρίσει «απευθείας απόγονο της Ουτοπίας που γέννησε ο Διαφωτισμός, σπάνιο παραδείσιο πτηνό που έτυχε να βρεθεί στα μέρη μας» και τόνισε:
«Υποδείκνυε το σωστό με τη συμπεριφορά του. Όχι ελεεινολογώντας και σχολιάζοντας αδυναμίες και λάθη, όπως όλοι μας κάνουμε, ούτε κάνοντας επίδειξη γνώσεων, προκαλώντας συγκρίσεις και ξεσκεπάζοντας κενά. Χρησιμοποιούσε πάντα μια ίσως χαμένη τέχνη, να υπαινίσσεται ποιος είναι ο σωστός δρόμος, να κάνει τα πρώτα βήματα προς τα εκεί και μετά να αφήνει τον συνομιλητή του να συνεχίσει μόνος του, ώστε να νομίζει πως μόνος του βρήκε την αλήθεια. Είναι αμέτρητες οι φορές που τον θυμάμαι να χαμογελά, κάπως ντροπαλά, καθώς διηγιόταν ότι όσα άλλοι καυχιόταν ότι ανακάλυψαν ήταν δικές του προτροπές και οδηγίες, πάντα συγκεκριμένες, λεπτομερείς, πλήρεις. Δεν τον ένοιαζε, το διασκέδαζε κι από πάνω, να το χαρίζει χωρίς αντάλλαγμα.»
Στην ίδια εκδήλωση, η Μάρω Καρδαμίτση- Αδάμη είχε τονίσει ανάμεσα σε άλλα: «Σοβαρός, βαρύς, σταθερός στις αξίες και τις αρχές του, ίσως περισσότερο απόλυτος από κάποιους άλλους, ίσως λιγότερο εύκολος στο να δικαιολογήσει καταστάσεις, σίγουρα όχι ικανός για διπλωματικούς ελιγμούς, ένας συνεργάτης όμως φιλικός, που μπορείς χωρίς φόβο να στηριχθείς πάνω του.»
Σε ανακοίνωσή του, ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, και όλο το προσωπικό του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, εκφράζουν τη θλίψη τους για τον αναπάντεχο θάνατο του Χαράλαμπου Μπούρα, ο οποίος «αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην επιστημονική κοινότητα και όχι μόνο».
«Εκτός από το σημαντικό επιστημονικό και διδακτικό του έργο, ο Χαράλαμπος Μπούρας διακρινόταν για την φυσική του ευγένεια, το ήθος του και υπήρξε πάντα ακούραστος, επίμονος, ανιδιοτελής και ειλικρινής. Τον πενθούμε όλοι» καταλήγει ο κ. Μπαλτάς στην ανακοίνωσή του.
(Το βιβλίο «Για τον Χαράλαμπο Μπούρα» κυκλοφορεί από τη Βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη).
Ο Μπάμπης Τσόκας έχει σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ «Χαράλαμπος Μπούρας. Ο Άνθρωπος, ο Επιστήμων, ο Δάσκαλος» που αποτελεί ένα υπέροχο πορτραίτο.
Ο Χ. Μπούρας ήταν νυμφευμένος με την Κορνηλία Χατζηασλάνη και πατέρας ενός γιου.
--------------------------------------------------
Η Ανασκαφή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια για την απώλεια του Αρχιτέκτονα της Αρχαιολογίας.
--------------------------------------------------
--------------------------------------------------
Η Ανασκαφή εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια για την απώλεια του Αρχιτέκτονα της Αρχαιολογίας.
--------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια