Αποψη της έκθεσης «Sterling Ruby at Cycladic: Ceramics» (φωτ. ΦΩΤΟ: Παρις Ταβιτιαν. Με την ευγενική παραχώρηση του Sterling Ruby Studio και ...
 |
| Αποψη της έκθεσης «Sterling Ruby at Cycladic: Ceramics» (φωτ. ΦΩΤΟ: Παρις Ταβιτιαν. Με την ευγενική παραχώρηση του Sterling Ruby Studio και της Gagosian). |
Ενα παιδί πολύ ατίθασο που δεν τα πήγαινε καθόλου καλά στο σχολείο. Ο Στέρλινγκ Ρούμπι, γεννημένος σε αμερικανική στρατιωτική βάση στη Γερμανία, μεγάλωσε σε μια αγροτική κοινότητα στο Νιου Φρίντομ της Πενσυλβάνια. Ηταν ένας έφηβος πολύ μπερδεμένος, θυμάται ο ίδιος, και στον ελεύθερο χρόνο του σκιτσάριζε. Ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του, όταν τελείωσε το σχολείο άρχισε να εργάζεται στις κατασκευές. Αλλωστε, το να φτιάχνουν πράγματα με τα χέρια τους ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο στους ανθρώπους της περιοχής του. Ομως κανένας, ούτε ο ίδιος, δεν σκεφτόταν ότι αυτό θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση με την τέχνη. Στο κάτω κάτω, μεγάλωνε σε ένα αγρόκτημα. Ο Στέρλινγκ Ρούμπι, που μας μιλάει ζωντανά από το στούντιό του στο Λος Αντζελες, είναι στα 49 του χρόνια ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Αμερικανούς καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς. Χρησιμοποιώντας διαφορετικά εκφραστικά μέσα –κεραμική, ζωγραφική, σχέδιο, γλυπτική, βίντεο, ύφασμα– έχει ήδη δημιουργήσει σημαντικό έργο, που από τους κριτικούς χαρακτηρίζεται «βίαιο», «ακατέργαστο», «χαλαρό», «αστείο» και πολλά ακόμη, αλλά πάντοτε ενδιαφέρον και πρωτότυπο. Αλλωστε αυτό κάνει με τη δουλειά του: εξερευνά τα όρια μεταξύ της τέχνης και της χειροτεχνίας, υπερβαίνει τους φραγμούς ανάμεσα στη λεγόμενη «σοβαρή» τέχνη και στον πειραματισμό και αποδέχεται πλήρως την τυχαιότητα κατά τη δημιουργική διαδικασία. Εργα του ανήκουν σε σημαντικές συλλογές ανά τον κόσμο, όπως στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι, στο LACMA στο Λος Αντζελες, στο MoMA στη Νέα Υόρκη, στην Tate Modern στο Λονδίνο, στο Whitney Museum of American Art στη Νέα Υόρκη.
Η ευκαιρία για να δούμε τη δουλειά του στην Αθήνα είναι διπλή: αφενός, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (MKT) παρουσιάζει έως τις 21/6 μια επιλογή από τα διάσημα κεραμικά γλυπτά του σε διάλογο με τα σπάνια εκθέματα της μόνιμης συλλογής, και μάλιστα με τρόπο που επέλεξε ο καλλιτέχνης: ως μια εικαστική εγκατάσταση. Αφετέρου, η γκαλερί Gagosian φιλοξενεί έως τις 31/7 την έκθεση «That my nails can reach unto thine eyes», με νέους πίνακες ζωγραφικής και κεραμικά έργα. Οσο για τη δυνατότητα για μια γνωριμία με τον ίδιο τον δημιουργό, την έχουμε χάρη στη συνομιλία του με την Αφροδίτη Γκόνου, σύμβουλο προγράμματος σύγχρονης τέχνης MKT. Η συζήτηση αφορά κατά κύριο λόγο την κεραμική τέχνη, που για τον Ρούμπι αποτελεί ένα απόλυτα οικείο μέσο. «Αρχισα να φτιάχνω κεραμικά πριν από 20 χρόνια, κάπως σαν art therapy», ομολογεί. Η καλλιτεχνική παράδοση της Καλιφόρνιας, όπου πλέον είναι εγκατεστημένος, ενισχύει την αγάπη του για αυτή τη νέα κεραμική – γλυπτική. «Ο πηλός είναι ένα υλικό που με εμπνέει ακριβώς επειδή δεν μπορώ να το ελέγξω», σχολιάζει. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος του να ενσωματώνει στα έργα κομμάτια από παλιότερα πειράματα και ανακυκλώσιμα υλικά, αποδίδοντας σημαντική θέση στην έννοια της αρχαιολογίας. Προσδίδει στον κεραμικό φούρνο τη θέση ενός χώρου όπου συντελείται ένας τελετουργικός μετασχηματισμός, μέσω του οποίου οι αρχέγονες δυνάμεις της φύσης λειτουργούν παράλληλα με το χέρι του δημιουργού. Το αποτέλεσμα είναι αντικείμενα-έργα τέχνης, στα οποία συναντιούνται οι εμπειρίες του παρελθόντος με το βίωμα του παρόντος. Στο ΜΚΤ τα έργα του Ρούμπι συνδιαλέγονται με χαρακτηριστικά δείγματα ειδωλίων και αγγείων, εργαλείων, όπλων και κεραμικών σκευών από όλες τις φάσεις του Κυκλαδικού Πολιτισμού.
 |
| Sterling Ruby, «WIDW. Muddy Crystal. Kissing Cherries. Tempting Grow», 2020 (φωτ. Sterling Ruby photo: Melanie Schiff). |
Η σειρά των ζωγραφικών έργων που παρουσιάζονται στην γκαλερί Gagosian έγιναν στη διάρκεια της πανδημίας, διευκρινίζει ο Ρούμπι. «Μοιάζουν με παράθυρα», σχολιάζει, «σαν μια σύνδεση ανάμεσα στον εσωτερικό κόσμο και στον εξωτερικό χώρο». Η έκθεση, που ο τίτλος της προέρχεται από το «Ονειρο θερινής νυκτός» του Σαίξπηρ, χωρίζεται θεματικά στους δύο ορόφους της γκαλερί: οι επισκέπτες εισέρχονται σε ένα χώρο με πέντε «νυχτερινά» έργα όπου κυριαρχεί το μαύρο και έπειτα ανεβαίνουν για να συναντήσουν πέντε πίνακες που αναδεικνύουν το «φως της ημέρας».
Πηγή: Μ. Βασιλειάδου, Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια