Ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Όσμπορν. Ιστοσελίδα για την ανάκτηση των κλεμμένων αντικειμένων του άνοιξε σήμερα το Βρετανικό Μου...
 |
| Ο πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Όσμπορν. |
Ιστοσελίδα για την ανάκτηση των κλεμμένων αντικειμένων του άνοιξε σήμερα το Βρετανικό Μουσείο και ευελπιστεί, ότι αυτό θα συντελέσει στον εντοπισμό τους.
Παράλληλα ανακοινώνει την επιστροφή 60 αντικειμένων ενώ σύμφωνα με δήλωση εκπροσώπου του 300 ακόμη, πρόκειται να επιστραφούν άμεσα.
Στο πλαίσιο εξάλλου των προσπαθειών του για να επανακτήσει τα κλεμμένα αλλά και για να αποκαταστήσει το κύρος του, που υπέστη βαρύ πλήγμα, έχει στρατολογήσει και μια διεθνή ομάδα εργασίας.
Από τα νούμερα που αναφέρονται ωστόσο, λείπουν άλλα 1600 περίπου αντικείμενα για τα οποία δεν δίνονται περισσότερα στοιχεία, ενδεχομένως μάλιστα, λόγω της έλλειψης σωστής καταγραφής στις αποθήκες του μουσείου μπορεί να μην υπάρχουν καν.
Όλα αυτά έρχονται ένα μήνα, μετά την δημοσιοποίηση της απίστευτων κλοπών, που συνέβαιναν κατ΄ εξακολούθηση σε ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου και της κατακραυγής που ακολούθησε για τα μέτρα ασφαλείας του.
Ήταν στις 26 Αυγούστου, που ο Τζορτζ Όσμπορν, ο πρόεδρος του μουσείου, αποκάλυψε, ότι «περίπου 2.000» αντικείμενα είχαν αφαιρεθεί από τις αποθήκες, ως αποτέλεσμα κλοπής από έναν επιμελητή του μουσείου.
Προσθέτοντας, ότι αυτά τα αντικείμενα ήταν χρυσά κοσμήματα, πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι, καθώς και γυάλινα, χρονολογούμενα από τον 15ο αιώνα π.Χ.
Όπως πιστεύεται εξάλλου, όλα προέρχονταν από τις ελληνορωμαϊκές συλλογές του μουσείου.
 |
| Μπλε γυάλινη πλάκα, με εγχάρακτη παράσταση θεάς με κράνος ενώ κραδαίνει ένα διπλό τσεκούρι και να πατάει ένα πολυκέφαλο φίδι. Πιθανώς από την πόλη Αχμίμ της Αιγύπτου ( 2ος-3ος αιώνας μ.Χ. ) |
Ελληνικά και ρωμαϊκά αντικείμενα
Σήμερα πάντως το Βρετανικό Μουσείο δίνει μερικές επιπλέον πληροφορίες για το είδος των αντικειμένων που κλάπηκαν.
Όπως αναφέρει το The Art Newspaper δύο είναι οι βασικές κατηγορίες των κλεμμένων: Χρυσά δαχτυλίδια, σκουλαρίκια και άλλα κοσμήματα αφ΄ενός και κλασικοί ελληνικοί και ρωμαϊκοί πολύτιμοι λίθοι αφ΄ ετέρου.
Συγκεκριμένα η πρώτη κατηγορία περιγράφεται ως εξής: «Αυτά χρονολογούνται από όλη την αρχαιότητα, ιδιαίτερα την Ύστερη Εποχή του Χαλκού (περίπου 15ος έως 11ος αιώνας π.Χ.) και την Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδο». Ενώ για τους κλασικούς ελληνικούς και ρωμαϊκούς πολύτιμους λίθους αναφέρεται ότι:
Η πλειονότητα των πολύτιμων λίθων προέρχεται από τον ελληνιστικό και ρωμαϊκό κόσμο, αλλά μερικά μπορεί επίσης να έχουν κατασκευαστεί στη σύγχρονη εποχή σε μίμηση αρχαίων πολύτιμων λίθων.
Μπορεί να παρουσιάζουν εικόνες διάσημων ατόμων από το κλασικό παρελθόν, μυθολογικές σκηνές, ζώα ή αντικείμενα. Αυτά τα πετράδια είναι ποικίλης ποιότητας.
Κάποια θα είναι αποσπασματικά και κατεστραμμένα».
Εντυπωσιακό πάντως είναι το δαχτυλίδι της της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, από την Έγκωμη της Κύπρου (1450-1200 π.Χ.) μια αρχαία πόλη στην επαρχία Αμμοχώστου που ιδρύθηκε τον 17ο π.Χ. αιώνα.
 |
| Δαχτυλίδι της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, από την Έγκωμη της Κύπρου (1450-1200 π.Χ) |
Ο κίνδυνος καταστροφής
Η νέα ιστοσελίδα του Βρετανικού Μουσείου δεν αναφέρει όμως, λεπτομέρειες των χαμένων αντικειμένων αλλά απλώς «τους τύπους αντικειμένων που λείπουν», συμπεριλαμβανομένων φωτογραφιών, έτσι ώστε το κοινό «να είναι καλύτερα σε θέση να αντιληφθεί εάν έχει συναντήσει τυχόν κλεμμένα αντικείμενα».
Εκ πρώτης όψεως έτσι, φαίνεται να προκαλεί έκπληξη το γεγονός, ότι δεν δημοσιοποιούνται λεπτομέρειες και φωτογραφίες των μεμονωμένων κλεμμένων αντικειμένων, καθώς αυτό γίνεται συνήθως μετά από κλοπές έργων τέχνης, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι πιθανότητες ανάκτησης.
Εκπρόσωπος του Art Loss Register το οποίο διαχειρίζεται τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων κλεμμένων έργων στον κόσμο, εξήγησε όμως, στο The Art Newspaper, ότι η δημοσίευση μπορεί να «επιτρέψει σε όσους κρατούν τέτοια κομμάτια και ενεργούν κακόπιστα να αποφύγουν τον εντοπισμό».
Κάτι που μπορεί να συμβεί με δύο τρόπους: «Είτε πουλώντας μέσω καναλιών όπου γίνονται λιγότερες ερωτήσεις», είτε «καταστρέφοντας το κομμάτι».
Στην περίπτωση των κοσμημάτων του Βρετανικού Μουσείου μάλιστα, η αναγνώριση συγκεκριμένων αντικειμένων θα μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες να «λιώσουν οι κάτοχοί τους τον χρυσό» ώστε να καρπωθούν την αξία του, χωρίς να να μπορεί κάποιος να τους βρει..
Να σημειωθεί, ότι το Art Loss Register καταγράφει από μόνο του γνωστά αντικείμενα που έχουν χαθεί από το Βρετανικό Μουσείο, αλλά αυτές οι πληροφορίες είναι προσβάσιμες μόνο στους εμπόρους αρχαιοτήτων και κοσμημάτων και όχι στο κοινό.
Ελλιπής καταγραφή
Το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει αποκαλύψει δημόσια πόσα από τα υπόλοιπα 1.600 αντικείμενα που λείπουν, έχουν ταυτοποιηθεί.
Τα αρχεία ορισμένων από τα αντικείμενα που έχουν χαθεί, πιστεύεται ότι είναι ελλιπή, δηλαδή δεν έχουν φωτογραφηθεί ή δεν περιγράφονται πλήρως.
Πράγματι, αυτό μπορεί να εξηγήσει, γιατί αυτά τα συγκεκριμένα αντικείμενα έγιναν στόχος του κλέφτη.
Η έλλειψη λεπτομερών αρχείων μπορεί επίσης να οφείλεται εν μέρει στην απροθυμία του μουσείου να δημοσιεύσει λεπτομέρειες για τυχόν μεμονωμένες απώλειες.
Όσον αφορά την ομάδα κορυφαίων ειδικών, που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό και την ανάκτηση των χαμένων αρχαιοτήτων, το Βρετανικό Μουσείο έχει ανακοινώσει ότι μεταξύ αυτών είναι ο Τζέιμς Ράτκλιφ, διευθυντής του Art Loss Register, και η Λίντα Άλμπερτσον, επικεφαλής της Ένωσης Έρευνας για Εγκλήματα κατά της Τέχνης με έδρα τη Ρώμη.
Τα άλλα δώδεκα μέλη είναι κυρίως ειδικοί σε αρχαίους πολύτιμους λίθους και κοσμήματα.
Είναι ενδιαφέρον πάντως, ότι μόνον δύο από τα 14 μέλη αυτής της ομάδας έχουν έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, ένα βρίσκεται στις ΗΠΑ και τα υπόλοιπα στην Ευρώπη.
Το μουσείο εξάλλου, συνεργάζεται προφανώς και με τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου για την επιχείρηση ανάκτησης των κλεμμένων ενώ παρακολουθείται ενεργά η αγορά τέχνης, και μέσω του διαδικτύου.
Η όλη επιχείρηση τέλος διεξάγεται από το τμήμα του μουσείου για τις Ελληνικές και Ρωμαϊκές αρχαιότητες.
Τέλος, το Βρετανικό Μουσείο δίνει και μία διεύθυνση επικοινωνίας για όσους έχουν πληροφορίες: recovery@britishmuseum.org
«Οι πολύτιμοι λίθοι, τα καμέο ή οι σφραγίδες είναι μικρά αντικείμενα, που συχνά τοποθετούνται σε δαχτυλίδια ή αλλού, ενώ μπορεί και να μην είναι προσαρτημένα κάπου ή να είναι ημιτελή. Ενδέχεται επίσης να είναι κατασκευασμένα από ημιπολύτιμους λίθους (για παράδειγμα σαρδόνυχα, αμέθυστο) ή γυαλί, και μπορεί να είναι χυτά από καλούπι ή χαραγμένα στο χέρι.
Πηγή: Μ. Θερμού, MonoNews
Δεν υπάρχουν σχόλια