Ιταλία: Χιλιάδες αποτυπώματα δεινοσαύρων σε βράχους των Άλπεων κοντά σε χώρο των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων

Το λεγόμενο «στρώμα 0», που εμφανίζεται στα ψηλά τοιχώματα του Cime di Plator. Μόνο εδώ, υπάρχουν περίπου δύο χιλιάδες απολιθωμένα αποτυπώμα...

Το λεγόμενο «στρώμα 0», που εμφανίζεται στα ψηλά τοιχώματα του Cime di Plator. Μόνο εδώ, υπάρχουν περίπου δύο χιλιάδες απολιθωμένα αποτυπώματα, τα περισσότερα από τα οποία αποδίδονται σε δεινόσαυρους προσαυρόποδες. [Credit: Elio Della Ferrera, Arch. PaleoStelvio (PNS, MSNM, SABAP CO-LC)]

Ιταλοί παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν χιλιάδες αποτυπώματα δεινοσαύρων σε μια σχεδόν κάθετη βραχώδη επιφάνεια σε υψόμετρο άνω των 2.000 μέτρων στο Εθνικό Πάρκο του Στέλβιο.

Τα αποτυπώματα, μερικά από τα οποία έχουν πλάτος έως και 40 εκατοστά και φέρουν σημάδια από νύχια, εκτείνονται σε μήκος περίπου πέντε χιλιομέτρων στην παγετώδη κοιλάδα Βάλε ντι Φρέλε κοντά στο Μπόρμιο, έναν από τους τόπους διεξαγωγής των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2026 στη βόρεια περιοχή της Λομβαρδίας.

«Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες τοποθεσίες αποτυπωμάτων στην Ιταλία και από τις πιο εντυπωσιακές που έχω δει σε 35 χρόνια», δήλωσε ο Κριστιάνο Νταλ Σάσο, παλαιοντολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Μιλάνου, σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη στην έδρα της Περιφέρειας της Λομβαρδίας.

Η οροσειρά Plator-Doscopa όπως φαίνεται από τη βόρεια όχθη των λιμνών Cancano, σε υψόμετρο 1.960 μέτρων. Οι αποκαλύψεις με αποτυπώματα δεινοσαύρων, που δεν είχαν φανεί, είναι κατανεμημένες κατά μήκος επτά κορυφογραμμών σε υψόμετρα μεταξύ 2.400 και 2.800 μέτρων, εκτεινόμενες σε μήκος σχεδόν πέντε χιλιομέτρων. Γι' αυτό και ονομάζεται «Η κοιλάδα των δεινοσαύρων». [Credit: Cristiano Dal Sasso, Arch. PaleoStelvio (PNS; MSNM; SABAP CO-LC)]

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα αποτυπώματα έχουν αφήσει σμήνη μακρύλαιμων φυτοφάγων, πιθανώς πλατεόσαυρων, πριν από περισσότερα από 200 εκατομμύρια χρόνια, όταν η περιοχή ήταν μια ζεστή λιμνοθάλασσα, ιδανική για τους δεινόσαυρους να περιφέρονται κατά μήκος των παραλιών, αφήνοντας ίχνη στη λάσπη κοντά στο νερό.

«Τα αποτυπώματα σχηματίστηκαν όταν τα ιζήματα ήταν ακόμα μαλακά, στις ευρείες παλιρροιακές πεδιάδες που περιβάλλουν τον Ωκεανό Τηθύς», δήλωσε ο Φάμπιο Μάσιμο Πέτι, ιχνολόγος στο μουσείο MUSE του Τρέντο, ο οποίος παρευρέθηκε στην ίδια συνέντευξη.

«Η λάσπη, που τώρα έχει μετατραπεί σε βράχο, επέτρεψε τη διατήρηση αξιοσημείωτων ανατομικών λεπτομερειών των ποδιών, όπως αποτυπώματα των δακτύλων, ακόμη και των νυχιών», πρόσθεσε ο Πέτι.

Τα καλύτερα διατηρημένα αποτυπώματα δείχνουν καθαρά τις μακριές πατούσες, τα δάχτυλα και τα σημάδια από τα νύχια, παρά το γεγονός ότι έχουν εκτεθεί στο χιόνι και τον πάγο για χιλιάδες χρόνια, ακόμη και κατά τη διάρκεια των τελευταίων παγετώνων.
[Credit: Elio Della Ferrera, Arch. PaleoStelvio (PNS, MSNM, SABAP CO-LC)]

Καθώς η αφρικανική πλάκα μετακινήθηκε σταδιακά προς τα βόρεια, κλείνοντας και στεγνώνοντας τον ωκεανό Τηθύς, τα ιζηματογενή πετρώματα που σχημάτιζαν τον βυθό της θάλασσας διπλώθηκαν, δημιουργώντας τις Άλπεις.

Τα απολιθωμένα αποτυπώματα των δεινοσαύρων μετατοπίστηκαν από οριζόντια σε κάθετη θέση σε μια πλαγιά βουνού που εντόπισε ένας φωτογράφος άγριας φύσης τον Σεπτέμβριο, ενώ κυνηγούσε ελάφια και γυπαετούς, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Η ανακάλυψη έγινε την Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025, όταν ο φωτογράφος της φύσης Elio Della Ferrera, κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής για να φωτογραφίσει την άγρια φύση, παρατήρησε με τα κυάλια του μια σειρά από ευθυγραμμισμένες κοιλότητες σε σχεδόν κάθετα στρώματα δολομίτη. Ενδιαφερόμενος, ανέβηκε μια απότομη πλαγιά μέχρι τη βάση του βράχου και επιβεβαίωσε την αρχική του υποψία: εκατοντάδες αποτυπώματα απολιθωμάτων, μερικά με διάμετρο έως και σαράντα εκατοστά και με σαφή αποτυπώματα δακτύλων και νυχιών, κάλυπταν τον βράχο.

Την επόμενη μέρα, επικοινώνησε με τον παλαιοντολόγο Cristiano Dal Sasso του Museo di Storia Naturale di Milano, ο οποίος, αφού έλαβε τις πρώτες εικόνες, πιστοποίησε τη δεινοσαυρική φύση των αποτυπωμάτων. Η αλυσίδα επιτήρησης ενεργοποιήθηκε αμέσως. 

«Οι φυσικές επιστήμες προσφέρουν στους Αγώνες Μιλάνο-Κορτίνα 2026 ένα απροσδόκητο και πολύτιμο δώρο από μακρινές εποχές», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής Μιλάνο-Κορτίνα 2026, Τζιοβάνι Μαλαγκό.

Ίχνη μήκους δεκάδων μέτρων είναι ορατά σε διάφορες επιφάνειες. Στην περιοχή Cime di Plator, τα απολιθωμένα αποτυπώματα είναι σαφώς ορατά, υποδηλώνοντας ότι οι δεινόσαυροι περπατούσαν σε ασβεστολιθική λάσπη που ήταν πολύ εύπλαστη λόγω της άφθονης παρουσίας νερού. [Credit: Elio Della Ferrera, Arch. PaleoStelvio (PNS, MSNM, SABAP CO-LC)]

Η ακριβής τοποθεσία, λόγω της ευπάθειας της, δεν έχει αποκαλυφθεί. Η περιοχή δεν διαθέτει μονοπάτια και η ολοκληρωμένη μελέτη της θα απαιτήσει τη συστηματική χρήση drones και τεχνολογιών τηλεπισκόπησης.

Ο συμβολισμός της ανακάλυψης, λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων στην ίδια περιοχή, έχει τονιστεί από πολλές αρχές. Η επίσημη συνεργασία μεταξύ της Soprintendenza, του Εθνικού Πάρκου και των επιστημονικών ιδρυμάτων θα εξασφαλίσει τη σχολαστική μελέτη αυτού του απολιθωμένου τοπίου, το οποίο υπόσχεται να ξαναγράψει θεμελιώδη κεφάλαια της ευρωπαϊκής παλαιοντολογίας του Τριαδικού, ενώ τα βουνά που θα φιλοξενήσουν αθλητές από όλο τον κόσμο αποκαλύπτουν —στρωματοποιημένα στα βράχια τους— την έντονη κίνηση των αρχαιότερων κατοίκων τους.

Πηγή: ErtNews, LBV Magazine