Έξι «χαμένες» πόλεις που οι αρχαιολόγοι δεν έχουν βρει ακόμα

Ένα ελικόπτερο Chinook πετάει πάνω από μια έκταση ερήμου στο Ιράκ. Πολλές «χαμένες» αρχαίες πόλεις βρίσκονται στη Μέση Ανατολή. [Credit: Owe...

Ένα ελικόπτερο Chinook πετάει πάνω από μια έκταση ερήμου στο Ιράκ. Πολλές «χαμένες» αρχαίες πόλεις βρίσκονται στη Μέση Ανατολή. [Credit: Owen Franken/Getty Images]

Οι αρχαιολόγοι έχουν ασχοληθεί εντατικά με την αναζήτηση χαμένων πολιτισμών, αλλά δεν έχουν βρει τα πάντα. Υπάρχουν ακόμα σημαντικές αρχαίες πόλεις, συμπεριλαμβανομένων πρωτευουσών μεγάλων βασιλείων και αυτοκρατοριών, που δεν έχουν ανακαλυφθεί ποτέ από τους αρχαιολόγους.

Γνωρίζουμε ότι αυτές οι πόλεις υπάρχουν επειδή τις περιγράφουν αρχαία κείμενα, αλλά η θέση τους μπορεί να έχει χαθεί στο χρόνο.

Σε μερικές περιπτώσεις, οι αρχαιοκάπηλοι έχουν βρει αυτές τις πόλεις και έχουν λεηλατήσει μεγάλο αριθμό αντικειμένων από αυτές. Ωστόσο, αυτοί οι αρχαιοκάπηλοι δεν έχουν αποκαλύψει τη θέση τους. Σε αυτή την αντίστροφη μέτρηση, το Live Science ρίχνει μια ματιά σε έξι αρχαίες πόλεις των οποίων η θέση είναι άγνωστη.

1. Irisagrig

Αρχαίες επιγραφές, μερικές από τις οποίες προέρχονται από το Irisagrig, εκτίθενται σε τελετή επιστροφής του στο Ιράκ.
[Credit: Win McNamee/Getty Images]

Λίγο μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003, χιλιάδες αρχαίες πινακίδες από μια πόλη που ονομαζόταν «Irisagrig» άρχισαν να εμφανίζονται στην αγορά αρχαιοτήτων. Από τις πινακίδες, οι αρχαιολόγοι κατάλαβαν ότι η Irisagrig βρισκόταν στο Ιράκ και άκμασε πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

Αυτές οι πινακίδες αποκαλύπτουν ότι οι ηγεμόνες της αρχαίας πόλης ζούσαν σε παλάτια που φιλοξενούσαν πολλά σκυλιά. Επίσης, είχαν λιοντάρια που τρέφονταν με βοοειδή. Όσοι φρόντιζαν τα λιοντάρια, οι λεγόμενοι «βοσκοί λιονταριών», λάμβαναν μερίδες μπύρας και ψωμιού. Οι επιγραφές αναφέρουν επίσης έναν ναό αφιερωμένο στον Ένκι, θεό της δημιουργίας και της σοφίας, και αναφέρουν ότι μερικές φορές γίνονταν γιορτές μέσα στον ναό.

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι αρχαιοκάπηλοι βρήκαν και λεηλάτησαν την Irisagrig περίπου την εποχή της αμερικανικής εισβολής το 2003. Οι αρχαιολόγοι δεν έχουν εντοπίσει μέχρι στιγμής την αρχαία πόλη και οι αρχαιοκάπηλοι που την βρήκαν δεν έχουν εμφανιστεί και δεν έχουν αποκαλύψει πού βρίσκεται.

2. Itjtawy

Τα κατάλοιπα της πυραμίδας του Αμενεμχάτ Α' στο Lisht. Η πρωτεύουσα που έχτισε δεν έχει βρεθεί ποτέ, αν και οι αρχαιολόγοιο πιστεύουν ότι πιθανότατα βρίσκεται κάπου κοντά στο Lisht. [Credit: DeAgostini/Getty Images]

Ο Αιγύπτιος φαραώ Αμενεμχάτ Α' (βασίλεψε περίπου από το 1981 έως το 1952 π.Χ.) διέταξε την κατασκευή μιας νέας πρωτεύουσας. Αυτή η πρωτεύουσα ήταν γνωστή ως Itjtawy  και το όνομά της μπορεί να μεταφραστεί ως «ο κατακτητής των Δύο Χωρών» ή «ο Αμενεμχάτ είναι ο κατακτητής των Δύο Χωρών». Όπως υποδηλώνει το όνομα, ο Αμενεμχάτ αντιμετώπισε σημαντικές αναταραχές. Η βασιλεία του έληξε με τη δολοφονία του.

Παρά τη δολοφονία του Αμενεμχάτ, η Itjtawy παρέμεινε πρωτεύουσα της Αιγύπτου μέχρι το 1640 π.Χ. περίπου, όταν το βόρειο τμήμα της Αιγύπτου καταλήφθηκε από μια ομάδα γνωστή ως Υξώς (ή Υκσώς) και το βασίλειο διαλύθηκε.

Αν και η Itjtawy δεν έχει βρεθεί, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρίσκεται κάπου κοντά στην περιοχή Lisht, στην κεντρική Αίγυπτο. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι πολλές ταφές ελίτ, συμπεριλαμβανομένης μιας πυραμίδας που ανήκει στον Αμενεμχάτ Α', βρίσκονται σε αυτή την περιοχή.

3. Akkad

Προτομή του Σαργώνoδος του Ακκάδ, ενός από τους πρώτους ηγεμόνες της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας.  
[Credit: Photo12/Universal Images Group via Getty Images]

Η πόλη Akkad (γνωστή και ως Αγάδη) ήταν η πρωτεύουσα της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας, η οποία άκμασε μεταξύ 2350 και 2150 π.Χ. Στην ακμή της, η αυτοκρατορία εκτεινόταν από τον Περσικό Κόλπο έως την Ανατολία. Πολλές από τις κατακτήσεις της πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του «Σαργώνος του Ακκάδ», ο οποίος έζησε περίπου το 2300 π.Χ. Ένα από τα πιο σημαντικά κτίρια στην ίδια την Αγάδη ήταν το «Eulmash», ένας ναός αφιερωμένος στην Ιστάρ, μια θεά που σχετιζόταν με τον πόλεμο, την ομορφιά και τη γονιμότητα.

Η Αγάδη δεν έχει βρεθεί ποτέ, αλλά πιστεύεται ότι χτίστηκε κάπου στο Ιράκ. Αρχαίες πηγές δείχνουν ότι η πόλη καταστράφηκε ή εγκαταλείφθηκε όταν η Ακκαδική αυτοκρατορία έληξε γύρω στο 2150 π.Χ.

4. Al-Yahudu

Ζωγραφικός πίνακας του 1830, ο οποίος απεικονίζει Εβραίους εξόριστους στη Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία. [Credit:  ARTGEN/Alamy]

Το Al-Yahudu, ένα όνομα που σημαίνει «πόλη» ή «κωμόπολη» του Ιούδα, ήταν ένας τόπος στο βαβυλωνιακό αυτοκρατορικό κράτος όπου ζούσαν οι Εβραίοι μετά την κατάκτηση του βασιλείου του Ιούδα από τον βαβυλωνιακό βασιλιά Ναβουχοδονόσορα Β΄ το 587 π.Χ. Ο βασιλιάς έστειλε μέρος του πληθυσμού σε εξορία, μια πρακτική που οι Βαβυλώνιοι συχνά εφάρμοζαν μετά την κατάκτηση μιας περιοχής.

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν περίπου 200 πινακίδες από τον οικισμό και αυτές δείχνουν ότι οι εξόριστοι που ζούσαν εκεί διατήρησαν την πίστη τους και χρησιμοποιούσαν το όνομα του Θεού, Γιαχβέ, στα ονόματά τους. Η τοποθεσία του Al-Yahudu δεν έχει προσδιοριστεί από τους αρχαιολόγους, αλλά όπως πολλές από αυτές τις χαμένες πόλεις, πιθανότατα βρισκόταν στο σημερινό Ιράκ. Δεδομένου ότι οι πινακίδες εμφανίστηκαν στην αγορά αρχαιοτήτων και δεν υπάρχει καμία αναφορά για την εύρεσή τους σε αρχαιολογική ανασκαφή, φαίνεται ότι σε κάποιο σημείο οι αρχαιοκάπηλοι κατάφεραν να εντοπίσουν την τοποθεσία τους.

5. Waššukanni

Σφραγίδα κυλίνδρου από την αυτοκρατορία των Μιτάννι. Σήμερα βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης. [Credit: Gift of Martin and Sarah Cherkasky, 1987; Metropolitan Museum of Art; Public Domain]

Η Ουασουκάννι ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Χουρριτών του Μιτάννι, η οποία υπήρξε περίπου μεταξύ του 1550 π.Χ. και του 1300 π.Χ. και περιλάμβανε τμήματα της βορειοανατολικής Συρίας, της νότιας Ανατολίας και του βόρειου Ιράκ. Αντιμετώπισε έντονο ανταγωνισμό από την αυτοκρατορία των Χετταίων στο βορρά και την αυτοκρατορία των Ασσυρίων στο νότο και σταδιακά έχασε το έδαφός της από αυτές.

Η Waššukanni δεν έχει βρεθεί ποτέ και ορισμένοι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι μπορεί να βρίσκεται στη βορειοανατολική Συρία. Οι άνθρωποι που ζούσαν στην πρωτεύουσα, και μάλιστα σε μεγάλο μέρος της αυτοκρατορίας, ήταν γνωστοί ως «Χουρρίτες» και είχαν τη δική τους γλώσσα, η οποία είναι γνωστή σήμερα από αρχαία κείμενα.

6. Θίνις 

Η παλέτα του Νάρμερ, που φαίνεται εδώ, απεικονίζει τον βασιλιά Νάρμερ — γνωστό και ως Μένες — να χτυπά έναν εχθρό. Χρονολογείται περίπου 5.000 χρόνια πριν, την εποχή που η Αίγυπτος ενοποιούνταν. [Credit: Werner Forman/Universal Images Group/Getty Images]

Η Θίνις (γνωστή και ως Tjenu) ήταν μια αρχαία πόλη στο νότιο τμήμα της Αιγύπτου που άκμασε στις αρχές της ιστορίας του αρχαίου πολιτισμού. Σύμφωνα με τον αρχαίο συγγραφέα Μανέθωνα, ήταν το μέρος από όπου κυβέρνησαν μερικοί από τους πρώτους βασιλιάδες της Αιγύπτου πριν από περίπου 5.000 χρόνια, όταν η Αίγυπτος ενοποιήθηκε. Η πρωτεύουσα της Αιγύπτου μεταφέρθηκε στη Μέμφιδα λίγο μετά την ενοποίηση και η Θίνις έγινε πρωτεύουσα μίας επαρχίας της Αιγύπτου κατά την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου (περίπου 2649 έως 2150 π.Χ.), όπως σημείωσε ο Ali Seddik Othman, επιθεωρητής του Αιγυπτιακού Υπουργείου Τουρισμού και Αρχαιοτήτων, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Journal of Abydos.

Η Θίνις δεν έχει ποτέ ταυτοποιηθεί, αν και πιστεύεται ότι βρίσκεται κοντά στην Άβυδο, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Αιγύπτου. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι πολλά μέλη της ελίτ της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων μελών της βασιλικής οικογένειας, θάφτηκαν κοντά στην Άβυδο πριν από περίπου 5.000 χρόνια.

Πηγή: Live Science