Μπορεί να είναι γνωστοί σε κάθε γωνιά της Γης και κάθε τέσσερα χρόνια να τους παρακολουθούν περί τα 3,6 δισ. θεατές. Μπορεί να πραγματοποιήθ...
Μπορεί να είναι γνωστοί σε κάθε γωνιά της Γης και κάθε τέσσερα χρόνια να τους παρακολουθούν περί τα 3,6 δισ. θεατές. Μπορεί να πραγματοποιήθηκαν αδιάλειπτα στην αρχαιότητα για 1.169 χρόνια και αν προσθέσουμε και τη σύγχρονη εκδοχή τους αποτελούν έναν από τους μακροβιότερους θεσμούς στην ανθρώπινη Ιστορία συνολικής διάρκειας 1.298 ετών. Πόσα όμως είναι εκείνα που δεν γνωρίζουμε οι περισσότεροι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ή θα θέλαμε να ρωτήσουμε, αλλά διστάζουμε;
Οι απαντήσεις βρίσκονται στο κύκνειο άσμα του γεννημένου δασκάλου, του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πάνου Βαλαβάνη «Η ιστορία της Ολυμπίας και των Ολυμπιακών Αγώνων», το οποίο κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του, τον Μάιο, από τις εκδόσεις Καπόν. Για ποιο λόγο λοιπόν αφιέρωναν καζάνια οι θνητοί στον Δία; Γιατί οι θεατές έτρωγαν σουβλάκια όχι από κρέας, αλλά από χέλια; Πώς ορίζονταν οι θέσεις στο στάδιο, το οποίο χωρούσε περί τα 45.000 άτομα και αποτελούσε τη μεγαλύτερη ειρηνική συγκέντρωση στον αρχαίο κόσμο; Πόσο λάθος εικόνα έχουμε για την Ιερή Εκεχειρία; Πως ελέγχονταν η καταγωγή και η ηλικία των αθλητών σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ταυτότητες και διαβατήρια; Πώς εμπλέκονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες με την απειλή του δελφικού μαντείου προς τους Αθηναίους ότι δεν θα τους ξαναδώσει χρησμό; Αντί για σφύριγμα και κόκκινη κάρτα, πώς τιμωρούσαν οι διαιτητές τους παραβάτες αθλητές; Υπήρχαν πρωταθλητές του καναπέ; Ποια ήταν η πρώτη γυναίκα που αναδείχθηκε Ολυμπιονίκης εφόσον οι γυναίκες δεν μπορούσαν να είναι παρούσες στους αγώνες; Και τελικά πράγματι ο Αστερίξ και ο Οβελίξ συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Αν και τυπικά «Η ιστορία της Ολυμπίας και των Ολυμπιακών Αγώνων» ανήκει στην κατηγορία των παιδικών βιβλίων, εικονογραφημένο από τον Κώστα Θεοχάρη, η συγκεκριμένη έκδοση μοιάζει περισσότερο με ένα παιχνίδι καθώς είναι δομημένο από την αρχή μέχρι το τέλος με ερωτήσεις και απαντήσεις. Και όσο ο σοφός αρχαιολόγος με τον νεαρό φίλο του περιπλανώνται στην Ιερή Αλτη, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να «ανασκάψει» μέσα από τους διόλου επιτηδευμένους διαλόγους ένα σωρό ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να μάθει «κουτσομπολιά» της αρχαιότητας, να εντοπίσει την ουσία πίσω από παγιωμένες γνώσεις και να επιστρέψει πολλές φορές στο περιεχόμενο που εξαιτίας της δομής του μπορεί να διαβαστεί αποσπασματικά ή στο σύνολό του.
Πηγή: Μ. Αδαμοπούλου, Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια