Δεν είναι τόσο γνωστός όσο ο Τουταγχαμών ή ο Ραμσής Β’. Για πρώτη φορά, όμως, μια μεγάλη έκθεση - αφιέρωμα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της...
Δεν είναι τόσο γνωστός όσο ο Τουταγχαμών ή ο Ραμσής Β’. Για πρώτη φορά, όμως, μια μεγάλη έκθεση - αφιέρωμα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λιλ, που θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Ιανουαρίου του 2015, έρχεται να καλύψει τα «κενά» και να μεταφέρει τους επισκέπτες στη μοναρχία του μεγάλου αιγυπτίου βασιλιά, Σέσωστρι Γ’.
Η περίοδος της ηγεμονίας του (19ος αιώνας π.Χ.) έχει σφραγίσει τη συλλογική μνήμη των Αιγυπτίων, καθώς η ισχύς του και οι καινοτομίες κατά τη διακυβέρνησή του έχουν χαραχθεί στην ιστορία. Ήταν ο Φαραώ που αποδυνάμωσε τους τοπικούς ηγεμόνες, ευνοώντας τη μεσαία τάξη, και περνώντας από την οικογενειοκρατία στην απολυταρχία.
Άφησε περισσότερους από 40 γιους, ενώ ήταν ο πρώτος Φαραώ που θεοποιήθηκε. Η επιρροή του εκτεινόταν από την Κύπρο μέχρι το Σουδάν, ενώ έμεινε γνωστός ως ένας ξεχωριστός βασιλιάς για τον οποίο έχουν κάνει ειδική μνεία κλασικοί συγγραφείς.
Η έκθεση, «Σέσωστρις ο Γ’, ο Φαραώ θρύλος», είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας ανάμεσα στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Λιλ, στο μουσείο του Λούβρου και στο πανεπιστήμιο της Λιλ.
Ανυψώνει το πορτρέτο του ισχυρού μονάρχη του Νείλου, ενώ χωρίζεται σε τρεις βασικές θεματικές ενότητες. Στην καθεμιά εξετάζεται και μια διαφορετική πτυχή της διακυβέρνησής του, με την ποικιλία να μαρτυρά την παντοδυναμία. Η επιρροή του Φαραώ όσον αφορά στην ιστορία, την πολιτική, τον πολιτισμό αναδεικνύεται μέσα από την έκθεση, μαζί με την συνεισφορά στην πατρίδα του.
Συγκεντρώνονται 200, περίπου, αντικείμενα από ξένα μουσεία, όπως εκθέματα από το μουσείο του Λούβρου και άλλα 100, τα οποία προέρχονται από ανασκαφή του Πανεπιστημίου της Λιλ, που έγινε στο Σουδάν τη δεκαετία του ‘60.
Εντυπωσιακά γλυπτά του Σέσωστρι Γ’ «υποδέχονται» τον επισκέπτη, και παράλληλα αποκαλύπτουν ένα καλοσχηματισμένο σώμα. Ένα σώμα που έγινε αντικείμενο λατρείας, όπως δείχνουν τα πορφυρά δείγματα χαλαζίτη, γρανίτη ή ψαμμίτη, που προέρχονται από το Μουσείο του Λούβρου, το Βρετανικό Μουσείο, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, ή ακόμα και από το μουσείο του Κάνσας και της Βηρυτού.
Σε αντίθεση με το καλλίγραμμο σώμα του, το πρόσωπό του Σέσωστρι Γ’ χαρακτηρίζεται από ρευστότητα. Μάτια που ακολουθούν καθοδική κλίση, χαραγμένες στο πρόσωπο ρυτίδες, μάγουλα που υποδηλώνουν κούραση και αυτιά ελαφρώς αποκολλημένα από το υπόλοιπο πρόσωπο.
Έχει τη μορφή του απόλυτου ηγεμόνα, αλλά και του νέου εκείνου ανθρώπου που είναι ξέγνοιαστος και χαμογελαστός.
Στην έκθεση προβάλλονται και σύγχρονα έργα. Γλυπτά με ανθρώπινο σώμα και δυσανάλογο λαιμό με την υπογραφή του βρετανού καλλιτέχνη, Άντονι Γκόρμλεϊ, και μια πυραμίδα από κερί μέλισσας από τον γερμανό Βόλφγκανγκ Λαιμπ. Τα σύγχρονα αυτά γλυπτά ξεδιπλώνουν μια στρατηγική επικοινωνίας σε μια ανήσυχη χώρα.
«Ο Σέσωστρις Γ’ ευνόησε τη μεσαία τάξη για να αποδυναμώσει τους τοπικούς ηγεμόνες. Πέρασε από μια οικογενειακή δύναμη στην απολυταρχία», ισχυρίζεται η επίτιμη διευθύντρια της πτέρυγας των αιγυπτιακών αρχαιοτήτων στο Λούβρο, Guillemette Andreu - Lanoë.
Ο Τουταγχαμών και ο Ραμσής Β’, όμως, τού έκλεψαν τη δόξα από τότε που ενταφιάστηκαν, παρόλο που ο Σέσωστρις Γ’ υπήρξε μεγάλος πολιτικός στρατηγός, και ως οραματιστής όλη του η δράση φέρει την «επιγραφή» μιας πραγματικά χρυσής εποχής.
Πηγή: Ε. Σταμοπούλου, in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια