Ένα γεγονός που παρουσιάζεται στα Bamboo Annals (Χρονικά Μπαμπού) θεωρείται από ορισμένους ως περιγραφή ενός φωτεινού σέλαος πριν από σχεδόν...
Ένα γεγονός που παρουσιάζεται στα Bamboo Annals (Χρονικά Μπαμπού) θεωρείται από ορισμένους ως περιγραφή ενός φωτεινού σέλαος πριν από σχεδόν 3.000 χρόνια, θα ήταν η πρώτη αναφορά ενός τέτοιου γεγονότος, η ημερομηνία του οποίου δύναται να προσδιοριστεί από τους επιστήμονες.
Μια τέτοια ανακάλυψη θα μπορούσε να έχει επιστημονική αλλά και ιστορική αξία, γιατί η τοποθεσία της πηγής συνεπάγεται μια ιδιαίτερα ισχυρή γεωμαγνητική καταιγίδα.
Τα Bamboo Annals, μια σειρά αρχαίων κινεζικών κειμένων γραμμένα σε παπύρους από μπαμπού, αφηγούνται την ιστορία της Κίνας από τους πρώτους θρύλους έως το 299 π.Χ.
Ήταν θαμμένα σε έναν τάφο για σχεδόν 600 χρόνια και ανακαλύφθηκαν εκ νέου, μαζί με πολλά άλλα κλασικά κείμενα, τον 3ο αιώνα μ.Χ. Ένα μέρος αναφέρεται σε αντικείμενο μεγάλου ενδιαφέροντος στα βόρεια του ουρανού.
Ο Marinus van der Sluijs του Μουσείου Αρχαιολογίας και Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και ο Δρ. Hisashi Hayakawa του Πανεπιστημίου Nagoya, ανέλυσαν αυτό το κείμενο στο Advances in Space Research.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μάλλον επρόκειτο για περιγραφή ενός σέλαος. Επιπλέον, δύναται να προσδιοριστεί ο τόπος και δύο πιθανές ημερομηνίες στις οποίες παρατηρήθηκε.
Οι Van der Sluijs και Hayakawa ισχυρίζονται ότι το σέλας εμφανίστηκε είτε το 977 είτε το 957 π.Χ., με βάση αναφορές σε αυτό που παρατηρήθηκαν είτε τον 19ο αι. είτε τον τελευταίο χρόνο της βασιλείας του βασιλιά Zhāo. Αν έχουν δίκιο, αυτό προηγείται των αρχαιότερων προηγούμενων μαρτυριών δραστηριότητας σέλας κατά περίπου 300 χρόνια.
Ένα σέλας που αντιστοιχεί στην περιγραφή στο Hàojīng δεν θα ήταν πρωτόγνωρο, αλλά θα ήταν σπάνιο – και μάλλον γι’ αυτό θεωρήθηκε ότι άξιζε να καταγραφεί.
Οι ηλιακές καταιγίδες που αλληλοεπιδρούν με την ατμόσφαιρα παράγουν διακριτά ραδιενεργά ισότοπα. Μελέτες σχετικά με τη συγκέντρωσή τους στα ιζήματα υποδεικνύουν μια σημαντική διακοπή της ηλιακής δραστηριότητας, παρόμοια με το Maunder Minimum του 17ου αιώνα, μεταξύ 810 και 720 π.Χ. και μερικές φορές γνωστό ως το Great Low (Μεγάλο Ελάχιστο).
Πιθανώς οι περιγραφές ενός τέτοιου φαινομένου άρχισαν να εμφανίζονται στα ασσυριακά και βαβυλωνιακά κείμενα λίγο αργότερα, μαζί με μια πιθανή αναφορά στη Βίβλο.
Ένα από τα μόνα μέρη στην Κίνα όπου μπορεί κανείς να δει το βόρειο σέλας σήμερα είναι το Mohe, με το παρατσούκλι «Αρκτική πόλη της Κίνας».
Βρίσκεται στα σύνορα με τη Ρωσία, είναι τόσο βόρειο σημείο που είναι το μόνο μέρος στην Κίνα όπου είναι παρόντα τόσο το βόρειο σέλας όσο και το φαινόμενο του ήλιου του μεσονυχτίου, ανάλογα με την εποχή του χρόνου.
Ο Van der Sluijs δημοσίευσε προηγουμένως ένα έργο για εικόνες τέχνης από σπηλιές, που προτάθηκαν ως αναπαραστάσεις σέλας. Ωστόσο, αν και είναι σχεδόν σίγουρα προγενέστερες από αυτές που περιγράφονται στα Bamboo Annals, υπάρχει μικρή προοπτική να χρονολογηθούν με ακρίβεια, ακόμη κι αν η ερμηνεία είναι σωστή.
Σύμφωνα με το IFL Science, εάν ο Van der Sluijs και ο Hayakawa έχουν δίκιο, τα Bamboo Annals παρέχουν τον μόνο χρονολογούμενο λογαριασμό που έχουμε πριν από το Great Low.
Διαβάστε εδώ τη σχετική επιστημονική δημοσίευση.
Πηγή: Μ. Λαμπρινίδου, ErtNews
Δεν υπάρχουν σχόλια