Το τέλος εποχής του Μουσείου Μπενάκη με την αποχώρηση του, επί 41 χρόνια διευθυντή του, ΄Αγγελου Δεληβορριά, «γράφτηκε» στο Αμφιθέατρο...
Το τέλος εποχής του Μουσείου Μπενάκη με την αποχώρηση του, επί 41 χρόνια διευθυντή του, ΄Αγγελου Δεληβορριά, «γράφτηκε» στο Αμφιθέατρο του ιστορικού κτηρίου του Μουσείου της οδού Κουμπάρη χθες το μεσημέρι.
Ήταν μια συνέντευξη Τύπου διαφορετική από τις άλλες. Η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη με συγκίνηση την ημέρα της ανακοίνωσης μιας είδησης που … όλοι γνωρίζαμε.
Η «ψυχή» του Μουσείου, ο άνθρωπος που το μεταμόρφωσε σε έναν πολυδιάστατο οργανισμό, ίσως τον πιο δυναμικό στην Ελλάδα, παραδίδει τη σκυτάλη στο διάδοχό του.
Ποιος είναι αυτός; «΄Ενας επιστημονικός διευθυντής με ειδικότητα σε ένα από τα πολλά πεδία που ορίζουν οι συλλογές του Μουσείου Μπενάκη», όπως ανακοινώθηκε χθες. Ένας διευθυντής που δεν έχει βρεθεί ακόμα. Το Μουσείο Μπενάκη προχωρά σε διεθνή προκήρυξη για τη θέση του νέου διευθυντή, μια προκήρυξη που έχει ετοιμαστεί και εγκριθεί από τη Διοικητική Επιτροπή.
Ο Άγγελος Δεληβορριάς αναλαμβάνει μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου, ενώ μέχρι να οριστεί ο επόμενος διευθυντής, το Μουσείο θα λειτουργεί όπως και τώρα με τον Άγγελο Δεληβορριά στο ρόλο της λήψης αποφάσεων, κι όχι της εισήγησης.
Υπομονή, αντοχή και ρωμέικο πείσμα
Τι προσόντα απαιτούνται λοιπόν για τον αντικαταστάτη του στη νέα εποχή που χαράζει στο Μουσείο Μπενάκη; Επιστημονική κατάρτιση με ειδικότητα σε ένα από τα πολλά πεδία που ορίζουν οι συλλογές του Μουσείου Μπενάκη και «μια ανάλογη αντοχή, υπομονή και πείσμα, πείσμα ρωμαίικο» σύμφωνα με τον Άγγελο Δεληβορριά ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το αναμορφωμένο Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάστηκε το 2000 έπειτα από 25 ολόκληρα χρόνια επίμονου αγώνα. Και, μολονότι δεν θα έχει πλέον τόσο ενεργό ρόλο, θα εξακολουθήσει να δίνει το «παρών». «Θα είμαι το τρίτο μάτι, δεν θα απουσιάσω ποτέ. Το 'κακό' είναι ότι θα μπορώ να βλέπω τις ανεπαίσθητες αποκλίσεις εν ονόματι της επιβίωσης του οργανισμού» είπε χαρακτηριστικά.
Στο μεταξύ όπως ανέφερε η κ Γερουλάνου, «η προκήρυξη έχει ήδη ετοιμαστεί, την έχει εγκρίνει η Διοικητική Επιτροπή και ο Άγγελος. Σε λίγες μέρες θα δημοσιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο». Έως ότου βρεθεί ο αντικαταστάτης, -ο οποίος σημειωτέον θα αναζητηθεί μέσα από διεθνή διαγωνισμό- το Μουσείο θα λειτουργεί όπως και τώρα με τον Άγγελο Δεληβορριά υπεύθυνο για τις λήψεις αποφάσεων και όχι για τις εισηγήσεις.
Ο Άγγελος Δεληβορριάς, ο οποίος – ειρήσθω εν παρόδω – ανέφερε τις «πρωτιές» που είχε στη θέση του διευθυντή του Μουσείου Μπενάκη.
Καταρχάς είναι ένας από τους μακροβιότερους διευθυντές Μουσείων διεθνώς. Και κατά δεύτερον, όπως είπε, «είμαι ο μόνος από τους διευθυντές όλων των Μουσείων που μπορούν να κάνουν διοίκηση (management), έρανο (fundraising), μπορούν να έχουν “νταραβέρι” με την πολιτική και δη τη δεδομένη πολιτική, και μπορούν να κάνουν και επιστήμη ταυτοχρόνως. Το ένα συμπληρώνει και ανακουφίζει το άλλο».
Τον «βάρυναν» τα τελευταία χρόνια οι περικοπές στο Μουσείο
«Του οφείλονται όλα». Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψιστεί η αποτίμηση της Αιμιλίας Γερουλάνου, Προέδρου της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη για το έργο που πρόσφερε ο Δεληβορριάς απ' όταν ανέλαβε τα ηνία του Μουσείου το 1973 σε ηλικία μόλις 36 χρόνων.
Ο πατέρας της, Μαρίνος Καλλιγάς, τότε μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη (και τέως Διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης) αναγνώρισε τα ταλέντα και τον δυναμισμό του και τον εμπιστεύτηκε.
«Ξέρω καλά ότι ο Άγγελος Δεληβορριάς θα ήθελε να έχει τελειώσει η θητεία του αλλιώς. Ξέρω καλά ότι τον βάρυναν αφάνταστα τα τελευταία χρόνια, όταν το Μουσείο αναγκάστηκε να περιορίσει το προσωπικό του και τις ώρες λειτουργίας του. Ισχύει για όλους μας. Ελπίζω, όμως, μέσα απ’ αυτή την καινούργια του θέση στο Μουσείο να δει τα πράγματα να καλυτερεύουν και η λύπη του να μαλακώσει», είπε κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τους δημοσιογράφους η πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου, Αιμιλία Γερουλάνου.
Πολυπράγμων, και «ελληνομανής» όπως τον χαρακτηρίζουν οι άσπονδοι φίλοι του, ο Δεληβοριάς εμπλούτισε τις συλλογές, αξιοποίησε τα κτίρια που κληροδοτήθηκαν για την ανάπτυξη του Μουσείου, και σύστησε στο κοινό σύγχρονες όψεις της παράδοσης όπως την Ελλάδα του μεσοπολέμου μέσα από την τελευταία προσθήκη στην αλυσίδα των εκθεσιακών χώρων, την Πινακοθήκη Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Για να συνδέσουμε την αρχή με το «τέλος» της θητείας του, αρκεί να ειπωθεί ότι ο Δεληβορριάς ανέλαβε ένα μουσείο «με χαρακτηριστικά μιας ιδιωτικής συλλογής», 19 χρόνια μετά το θάνατο του ιδρυτή του, Αντώνη Μπενάκη, και το μετέτρεψε αργά και μεθοδικά σε «έναν πολυδιάστατο, έγκριτο οργανισμό, αναμφισβήτητα τον πιο δυναμικό Μουσειακό οργανισμό στην Ελλάδα, ο οποίος έχει τοποθετηθεί πλέον ψηλά και στην διεθνή κλίμακα του πολιτισμού».
Με τη σειρά του ο κ. Δεληβορριάς αναφέρθηκε στη σημασία του Μουσείου Μπενάκη «ένα Μουσείο με την Ελλάδα να βρίσκεται στον άξονά του», όπως είπε χαρακτηριστικά (εννοώντας ότι οι συλλογές του καλύπτουν πολλές και διαφορετικές ιστορικές περιόδους), και υπογράμμισε ότι αυτή τη σημασία δεν την έχει αντιληφθεί το κράτος μειώνοντας συνεχώς τις επιχορηγήσεις προς το Μουσείο. Αποτέλεσμα, να σχεδιαστούν συμμαχίες με άλλες «δυνάμεις» μεταξύ των οποίων και ο ελληνισμός του εξωτερικού. Μετά από σειρά εκδηλώσεων στη Μελβούρνη, στο Σικάγο, στη Μεγάλη Βρετανία, τη Μασσαλία, την Αμβέρσα και τη Λευκωσία, το Μουσείο Μπενάκη ετοιμάζεται να δώσει το παρών στη Νέα Υόρκη.
Που θα αφιερωθεί τώρα ο Άγγελος Δεληβορριάς;
Παρ’ όλα αυτά ο Άγγελος Δεληβορριάς δήλωσε «υπερήφανος για την … ελληνομανία μου», απαντώντας σε σχετικό σχόλιο, ενώ δήλωσε πως ο νέος του ρόλος στο Μουσείο θα είναι δίκοπο μαχαίρι… «Το καλό είναι ότι θα έχω στο μάτι μου το Μουσείο, δεν θα απουσιάσω. Το κακό είναι ότι θα μπορώ να επιβλέπω τις όποιες πιθανές ανεπαίσθητες αποκλίσεις εν ονόματι της επιβίωσης».
Που θα αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο που θα έχει τώρα ο μέχρι σήμερα διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη; «Θα έχω περισσότερο χρόνο για την επιστημονική έρευνα όσο ο εγκέφαλος συνεχίζει να λειτουργεί», είπε κατά τη διάρκεια της συνάντησης που επισφραγίστηκε με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. ΄
Όλοι όσοι ευτυχήσαμε να συνεργαστούμε επί σειρά ετών ως δημοσιογράφοι με τον Άγγελο Δεληβορριά στο τιμόνι του Μουσείου Μπενάκη ήταν το λιγότερο που του χρωστούσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια