Τα γαστρονομικά φετίχ του Ρωμαίου αυτοκράτορα Ηλιογάβαλου

The Roses of Heliogabalus (1888), έργο του Άγγλου ζωγράφου της ακαδημαϊκής σχολής Sir Lawrence Alma-Tadema. «Γέμιζε με τριαντάφυλλα τ...

The Roses of Heliogabalus (1888), έργο του Άγγλου ζωγράφου της ακαδημαϊκής σχολής Sir Lawrence Alma-Tadema.

«Γέμιζε με τριαντάφυλλα τις τραπεζαρίες του, τα αναλιντρά του και τις στοές και περπατούσε πάνω σε λουλούδια όλων των ειδών, κρίνα, βιολέτες, υάκινθους και νάρκισσους.   

«Τάιζε τα σκυλιά με συκώτι χήνας. Τον ευχαριστούσε ιδιαίτερα να έχει λιοντάρια και λεοπαρδάλεις στερημένα από τα φυσικά τους όπλα. Έβαζε θηριοδαμαστές να τα εκπαιδεύουν, και στον δεύτερο η τρίτο γύρο εδεσμάτων τα εμφάνιζε ξαφνικά για να διασκεδάσει με την έκπληξη των προσκαλεσμένων του, που αγνοούσαν ότι ήταν ακίνδυνα, και να γελάσει εις βάρος τους.   

Έστελνε στους στάβλους του σταφύλια από την Απάμεια για να τα δώσουν στα άλογά του. Τάιζε λιοντάρια και άλλα ζώα με παπαγάλους και φασιανούς. Επί δέκα μέρες παράγγελνε μαστούς χοίρου και στο ίδιο τραπέζι μπιζέλια πασπαλισμένα με χρυσό, ρεβίθια με κεχριμπάρι, ρύζι με πέρλες. Αντί για πιπέρι, σκόρπιζε πέρλες πάνω σε ψάρια και σε μανιτάρια.

Ο Ηλιογάβαλος (αυτοκράτορας Marcus Aurelius Antoninus). 

Η Julia Moesa, γιαγιά του Ηλιογάβαλου. Οι «Σύριες πριγκίπισσες» (η γιαγιά, η μητέρα και η θεία του) έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανάδειξη του Ηλιογάβαλου στον αυτοκρατορικό θρόνο, αλλά και στην πτώση του. Ο Ηλιογάβαλος ήταν μόλις 14 ετών όταν στέφθηκε αυτοκράτορας. Άφησε τα ηνία της εξουσίας στη γιαγιά του Julia Moesa και στη μητέρα του Julia Soaemias. Βλ. A guide to the coins of the Roman Empire finds. 

Συνέθλιβε με τόσες πολλές βιολέτες και άλλα είδη λουλουδιών τα παράσιτά του, που μερικοί απ' αυτούς πάθαιναν ασφυξία, μην έχοντας προλάβει να απεγκλωβιστούν από τα ανάκλιντρα που αναποδογύριζαν.   

Ανακάτευε τα νερά της πισίνας και της μπανιέρας με αρωματικά κρασιά, με ροδόνερο και αψέντι. Καλούσε τον φτωχό λαό να πιει μαζί του (...) και αντί για τα μικρά δώρα που δίνονται συνήθως μετά το γεύμα, εκείνος χάριζε ευνούχους, άρματα, άλογα με όλο τους τον εξοπλισμό, μουλάρια.   

Χάρισε μέχρι και χίλια auréus και εκατό ασημένιες λίβρες. Σημείωνε πάνω στα κουτάλια τα δώρα που προορίζονταν για τους συνδαιτυμόνες του: ο ένας κέρδιζε δέκα καμήλες, ο άλλος δέκα μύγες. Κάποιος δέκα χρυσές λίβρες, κάποιος άλλος δέκα λίβρες μολύβι. Ένας πάλι δέκα στρουθοκαμήλους κι ένας άλλος δέκα αυγά κότας.  

Ήταν μία κανονική τόμπολα όπου έπρεπε να σταθείς τυχερός. Αυτήν τη μόδα, την καθιέρωσε και στα παιχνίδια του. Έβαζε σε κλήρο δέκα αρκούδες, δέκα γρύλους, δέκα μαρούλια, δέκα χρυσές λίβρες.

Aelius Lampridius, Η ζωή του Antoninus Héliogabale (218-222)

Πηγή: Σπ. Σταβέρης, LiFO